Ο τρόπος που συγκροτούνται τα ψηφοδέλτια και η ανάγκη να διατηρηθούν οι ισορροπίες μεταξύ των «βαρόνων», έχει δημιουργήσει ένα ιδιότυπο πολιτικό προσωπικό που συμπληρώνει κάθε φορά τα ψηφοδέλτια το οποίο κινείται στα όρια της γραφικότητας. Η κατάσταση αυτή μπορεί να βόλευε συγκυριακά κάποιους αλλά οδήγησε στην απαξίωση των ψηφοδελτίων και των υποψηφίων συνολικά. Η απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών έχει τη βάση της στην αναξιοκρατία και το παιχνίδι συσχετισμών που επικρατεί στο εσωτερικό των κομμάτων. Δεν είναι τυχαίο που τα κόμματα δυσκολεύονται να βρουν αξιοπρεπή πρόσωπα για να συμπληρώσουν τα κενά στα ψηφοδέλτιά τους. Κανένας σοβαρός δεν θέλει να μπει στην ίδια μοίρα με τα πολιτικά νούμερα. Αποτέλεσμα η διαρκής ανακύκλωση γραφικών και μωροφιλόδοξων που κατεβάζουν το επίπεδο της πολιτικής και του διαλόγου.

Η μεγαλύτερη όμως ζημιά είναι ότι κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις δεν είναι δυνατή η ανανέωση του πολιτικού προσωπικού. Δεν υπάρχουν δηλαδή συνεπείς παρουσίες με δράση στις τοπικές κοινωνίες και τους επαγγελματικούς χώρους που θα επιβραβεύονταν με τη συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια εγγράφοντας ταυτόχρονα υποθήκες για μελλοντική εκλογή τους. Η ανανέωση έτσι γίνεται με ανορθολογικούς όρους και πολλές φορές επιβάλλεται από τα πάνω. Το υπάρχον σύστημα πριμοδοτεί ταυτόχρονα την άλλη μεγάλη πληγή της πολιτικής ζωής που είναι η οικογενειοκρατία. Οι γόνοι επιδιώκουν και μπαίνουν χωρίς πολλά – πολλά στα ψηφοδέλτια με μοναδικό προσόν… την συγγενική σχέση. Μόνο που αυτό δεν είναι σύγχρονη δημοκρατία αλλά κεκαλυμμένη Βασιλεία. Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης και ειδικότερα των ραδιοτηλεοπτικών έχουν καταστήσει την ενασχόληση με την πολιτική από κίνητρο προσφοράς σε ακριβό σπορ για λίγους.

Το τι ακριβώς συμβαίνει το γνωρίζουν όλοι και πρώτα απ όλους οι ίδιοι οι πολιτικοί. Η περίφημη «διαπλοκή» έχει τη ρίζα της στον τρόπο εκλογής των Βουλευτών. Όταν χρειάζονται τεράστια ποσά για την εκλογή είναι προφανές ότι αυτά θα βγουν από κάποιες τσέπες και θα πρέπει με κάποιο τρόπο να επιστραφούν και μάλιστα με τόκο. Ο φαύλος αυτός κύκλος πλήττει την αυτονομία της πολιτικής και οδηγεί στην απομάκρυνση απ αυτή κάθε ανθρώπου που δεν θέλει το νταραβέρι και την ομηρία από μικρούς ή μεγάλους «νταβατζήδες».

Η εσωτερική λειτουργία των κομμάτων, μικρών και μεγάλων, που οδηγεί σε συγκρότηση ψηφοδελτίων με όρους ισορροπιών και διευθετήσεων και ο τρόπος εκλογής των Βουλευτών στη συνέχεια από τους πολίτες αποτελούν τη σάπια βάση πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί το ρουσφετολογικό αναξιοκρατικό πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό σύστημα αξιών που χρεοκόπησε. Το νέο δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Σε αυτές τις εκλογές θα ζήσουμε το επιθανάτιο ρόγχο του παλιού. Τα ψηφοδέλτια των κομμάτων για μια ακόμα φορά θα κατακλυστούν από γόνους, ανεπάγγελτους και μωροφιλόδοξους. Οι δημοσκοπήσεις «προβλέπουν» ότι στα έδρανα της νέας Βουλής θα υπάρχει ξανά κομματική πολυχρωμία ας φροντίσουμε επιλέγοντας προσεκτικά τους υποψηφίους να μην την καταστήσουμε και πάλι …τσίρκο. Αυτά που ζήσαμε στο κοινοβούλιο που μόλις διαλύθηκε καλό θα ήταν να μην τα ξαναζήσουμε. Οι καραγκιόζηδες είναι για το θέατρο σκιών και όχι για το κοινοβούλιο.

panagopg@gmail.com