Οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες που μέχρι χθες κήρυτταν το πόλεμο σε κάθε κυβερνητική παρέμβαση στην αυτοδιοίκηση και σε κάθε μνημονιακή δέσμευση ή πράξη νομοθετικού περιεχομένου, τώρα εμφανίζονται ως υπάκουα γατάκια, προβάλλοντας την ανάγκη ρευστότητας και τη στήριξη της εθνικής προσπάθειας! Την ίδια στιγμή οι μέχρι χθες υπερασπιστές της εθνικής προσπάθειας μετατράπηκαν τώρα σε υπερασπιστές του θεσμού της αυτοδιοίκησης και των τοπικών συμφερόντων ζητώντας εγγυήσεις για να δώσουν τα αποθεματικά τους! Η φαρσοκωμωδία συμπληρώνεται με τους μόνιμα διαμαρτυρόμενους, οι οποίοι ζώντας διαρκώς σε άλλο κόσμο ζητούν λεφτά και αυξήσεις, αδιαφορώντας για το συνολικό πλαίσιο λειτουργίας της χώρας και της οικονομίας.
Κάποιος θα έλεγε ότι το ίδιο έργο το έχουμε ζήσει τόσες φορές τα τελευταία χρόνια που δεν προκαλεί πλέον καμία εντύπωση. Η αλλαγή ρόλων με βάση το ποιος είναι στην κυβέρνηση είναι τόσο συνηθισμένη και αισθητικά κακόγουστη που θα έπρεπε εδώ και χρόνια να αποτελεί παρελθόν. Παραταύτα επιβιώνει και αναπαράγεται με τους ίδιους ή άλλους πρωταγωνιστές, γιατί οι πολίτες έχουν εκπαιδευτεί να ακούν αυτούς που κάνουν φασαρία και λένε τα μεγάλα και εύκολα λόγια. Οι ανώδυνες λύσεις που θα διατηρούν συντεχνιακά και προσωπικά κεκτημένα είναι το ζητούμενο και αυτό που ενδιαφέρει. Γιʼαυτό ζήσαμε τον παραλογισμό, τόσο την περίοδο του κουρέματος του PSI, όσο και τώρα με τη δέσμευση των διαθέσιμων, να κλαίνε οι πάντες σαν μανιάτισσες μοιρολογίστρες για το κούρεμα των χρημάτων τους! Ποιών χρημάτων τους; Αυτών που το δημόσιο έχει δώσει – δηλαδή οι φορολογούμενοι – και το όποιο για Χ λόγους τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο αποφασίζει να τα χρησιμοποιήσει με το έναν ή τον άλλο τρόπο; Από πού προκύπτει ότι τα λεφτά των φορολογουμένων που παραμένουν αδιάθετα σε τραπεζικούς λογαριασμούς δεν πρέπει να αξιοποιηθούν; Ποιος απαγορεύει σε μια εκλεγμένη κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει αυτά τα χρήματα για να προχωρήσει στη διαγραφή του χρέους ή στην πληρωμή μισθών, προσδοκώντας να πάρει κάτι καλύτερο στη διαπραγμάτευση που διεξαγόταν και διεξάγεται.
Είναι καιρός να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα στην οικονομία και στις σχέσεις μας με τους εταίρους με λογικές οπαδισμού ή ακόμα χειρότερα με όρους σωτήρων και προδοτών. Οι συνθήκες απαιτούν πολιτική ωρίμανση, σύνεση και προπάντων απλή λογική. Οι αυτοδιοικητικοί παράγοντες καλό θα είναι να θέσουν τα ζητήματα της ανεξαρτησίας τους, επιδιώκοντας όμως την απόλυτη οικονομική τους ανεξαρτησία από το κράτος. Με ξένα κόλλυβα δεν μπορεί να συνεχίζουν να κάνουν μνημόσυνα.
Σε τοπικό επίπεδο Τατούλης και Νίκας έχουν καταλάβει ότι στις νέες συνθήκες δεν θα επιβιώσει αυτός που επιδεικνύει κομματικό πατριωτισμό αλλά αυτός που λαμβάνει έγκαιρα αποστάσεις από καταρρέοντα συστήματα. Είναι φανερό ότι η Ν.Δ του Σαμαρά τελειώνει. Οι έμπειροι πολιτικοί παράγοντες της κεντροδεξιάς στην περιοχή παίρνουν θέση για να ανέβουν στο νέο καράβι, προκειμένου να βρεθούν όσο πιο κοντά γίνεται στη νέα ηγεσία. Στο μεσοδιάστημα δεν έχουν καμία διάθεση να τα χαλάσουν με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Οι καλές σχέσεις με την εξουσία ποτέ δεν έβλαψαν κανένα. Οι παλιές καραβάνες αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα και αναλόγως κινούνται.
