Η απορία μου λύθηκε τις επόμενες μέρες ακούγοντας αντιδήμαρχους και βουλευτές να δίνουν οδηγίες για το πού θα κάνουν ρίψεις τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και πού θα πάνε τα πυροσβεστικά οχήματα. Ουσιαστικά τα αεροπλάνα και τα οχήματα πήγαιναν όπου πήγαιναν οι πολιτικοί αλλά τελικώς η ανυπαρξία ενός επιτελικού σχεδίου καλύφθηκε πίσω από τη θεωρία του “στρατηγού ανέμου” και οι 63 νεκροί ξεχάστηκαν πολύ γρήγορα, καθώς οι τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλήνιας εμβέλειας ασχολήθηκαν κυρίως με τα δεκαχίλιαρα που μοίρασε η κυβέρνηση Καραμανλή στους πληγέντες.
Εννέα χρόνια μετά, ενώ πολλοί εστιάζουν στα αίτια που μεγέθυναν τις επιπτώσεις των πλημμυρών στη Μεσσηνία, σχεδόν κανένας δεν ασχολείται με το αν λειτούργησε και πόσο αποτελεσματικά ο κρατικός μηχανισμός και οι υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Κατά την ταπεινή μου άποψη τόσο ο κρατικός μηχανισμός όσο και οι υπηρεσίες της Περιφέρειας πιάστηκαν κυριολεκτικά στον ύπνο επειδή υποτίμησαν το προειδοποιητικό δελτίο της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας (ΕΜΥ) με συνέπεια να μη θέσουν σε επιφυλακή το προσωπικό που μπορεί να αντιμετωπίσει μια φυσική καταστροφή. Για να λέμε όλη την αλήθεια, η ΕΜΥ έχει εκδώσει πολλές φορές προειδοποιητικά δελτία χωρίς να έχουν όμως προκληθεί ζημιές.
Σε κάθε περίπτωση, όταν υπάρχει προειδοποίηση για έκτακτα καιρικά φαινόμενα, θα πρέπει να συνεδριάζει το Συντονιστικό Οργανο της Πολιτικής Προστασίας, να εκτιμά την κατάσταση και να θέτει σε μερική ή γενική επιφυλακή τις υπηρεσίες που θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ειδοποιεί τους πολίτες μέσω του Τύπου για τα προληπτικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Τέλος θα πρέπει να ενημερώνονται οι εθελοντικές ομάδες διάσωσης να βρίσκονται και αυτές σε επιφυλακή ώστε να σπεύσουν για βοήθεια όπου και όταν χρειαστεί. Δυστυχώς όμως για μια ακόμα φορά το έλλειμμα σχεδίου και συντονισμού αντιμετωπίστηκε με ηρωικές προσπάθειες μεμονωμένων ατόμων, που έσωσαν ανθρώπους και περιουσίες. Ομως μόνο με ηρωικές προσπάθειες δεν αντιμετωπίζονται οι φυσικές καταστροφές και πολύ φοβάμαι πως θα είχαμε θρηνήσει περισσότερους νεκρούς από τις φωτιές του 2007, αν οι καταιγίδες είχαν σημειωθεί ώρα που κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα στους δρόμους και όχι νύχτα, που δεν κινιόταν σχεδόν κανένα όχημα στο επαρχιακό και εθνικό δίκτυο. Πολύ φοβάμαι επίσης ότι ενώ πολλοί ασχολούνται με τα έργα υποδομής που πρέπει να γίνουν, σχεδόν κανένας και αυτή τη φορά δεν προβληματίζεται για το έλλειμμα σχεδίου και συντονισμού για την αντιμετώπιση καταστροφών.
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
