Τετάρτη, 22 Φεβρουαρίου 2017 20:02

“Κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο”

Γράφτηκε από τον

“Κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο”

 

Την αρχή έκανε ο Αντώνης Σαμαράς ανοίγοντας το στρατόπεδο της Καλαμάτας, που είχε κλείσει μετά την χρεοκοπία του 2010 προκειμένου να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες.

Συνέχισαν το έργο του, “κατόπιν ενεργειών τους” οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Γιώτα Κοζομπόλη και Πέτρος Κωνσταντινέας (που υπογράφουν την σχετική ανακοίνωση) επαναλειτουργώντας το Τμήμα Λογοθεραπείας του ΤΕΙ Πελοποννήσου το οποίο είχε κλείσει για τους ίδιους λόγους που είχε κλείσει και το στρατόπεδο της Καλαμάτας. Αν όλα πάνε… δεξιά, όπως θέλουν τα τοπικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας (και ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμφωνεί σιωπηλά μαζί τους), η ανάπτυξη θα επιστρέψει στη Μεσσηνία όταν θα ανοίξει πάλι και το Αστυνομικό Τμήμα Φιλιατρών που έκλεισε για τους ίδιους λόγους που είχαν κλείσει πριν ξανανοίξουν το στρατόπεδο της Καλαμάτας και το Τμήμα Λογοθεραπείας. 

Ετσι θα “δικαιωθούν” όσοι ζητούν επιμόνως επιστροφή στο παρελθόν, είτε επειδή πιστεύουν ότι για όλα φταίει η τρόικα είτε επειδή φοβούνται το μέλλον. Αντιθέτως, όσοι υποστηρίζουμε ότι το 2010 μαζί με την ελληνική οικονομία χρεοκόπησε και το χουντικό μοντέλο “κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο”, φαίνεται ότι μάλλον υποτιμήσαμε τις συντηρητικές δυνάμεις της κοινωνίας που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Ουσιαστικά οι περισσότεροι Ελληνες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το 2010 δεν χρεοκόπησε το ελληνικό οικονομικό μοντέλο και ότι απλώς οι δανειστές μάς τιμωρούν επειδή ζούμε σε μια χώρα με ήλιο και θάλασσα. Για αυτό οι περισσότεροι πολιτικοί, επιχειρηματίες και πολίτες πιστεύουν ότι αν γυρίσουμε στην προμνημονιακή Ελλάδα όλα θα δουλέψουν ρολόι, αρκεί να πειστεί κάποια υπερδύναμη να χρηματοδοτεί τις δαπάνες του ελληνικού κράτους, ενώ την ίδια ώρα θα τη βρίζουν οι πολίτες στις διαδηλώσεις. 

Πολλοί έχουν πει ότι ο ορισμός της παράνοιας είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα. Ειλικρινά δεν ξέρω αν ισχύει αυτός ο ορισμός στις κοινωνικές επιστήμες, αλλά σίγουρα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αν δεν αλλάξουμε τίποτα, θα οδηγήσει σε ανάπτυξη το μοντέλο που μας οδήγησε σε χρεοκοπία. Προσωπικά από την αρχή της κρίσης υποστηρίζω ότι ο δρόμος της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας είναι επώδυνος γιατί οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται ώστε να αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή των παραγωγικών δομών που δεν μπορούν να εκσυγχρονιστούν. Κάτω από ιδανικές συνθήκες ο εκσυγχρονισμός των παραγωγικών δομών θα έπρεπε να γίνει την εποχή των παχιών αγελάδων όταν υπήρχαν χρήματα για επενδύσεις. Λογικά επίσης όταν ξέσπασε η κρίση, όλες οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να ζητήσουν μια περίοδο προσαρμογής για το ριζικό εκσυγχρονισμό της οικονομίας. Ομως όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις εκφράζοντας τα λαϊκά αιτήματα αγωνίζονται για να επαναφέρουν το οικονομικό μοντέλο που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Η αντιπολίτευση απλώς πλειοδοτεί άλλοτε ζητώντας γρηγορότερη επιστροφή και άλλοτε επιστροφή στη… δραχμή ή στον εμφύλιο. 

 

Υ.Γ.:Το άρθρο αυτό είχε γραφτεί όταν αργά χθες το βράδυ έγινε γνωστό ότι υπάρχει σχέδιο για κλείσιμο του στρατοπέδου της Καλαμάτας. Ράβε - ξήλωνε δουλειά να μη σου λείπει, αλλά για αλλαγή του οικονομικού μοντέλου ούτε κουβέντα.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr

 

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 22 Φεβρουαρίου 2017 18:58