Ειλικρινά δεν ξέρω πόσοι επιχειρηματίες έχουν πιστέψει την ευρέως διαδεδομένη θεωρία του λεφτόδεντρου, αλλά στην πραγματική οικονομία τα έσοδα του κράτους προέρχονται μόνο από φόρους και δάνεια. Με δεδομένο λοιπόν ότι η ελληνική κυβέρνηση μετά την άτυπη χρεοκοπία του 2010 δεν μπορεί να βγει στην αγορά για να δανειστεί, επιχειρεί να γεμίσει το ταμείο της για να κάνει νέους διορισμούς αυξάνοντας τους φόρους. Ομως η αύξηση των φόρων και των εισφορών οδηγεί σε αύξηση του κόστους παραγωγής, με συνέπεια οι ελληνικές επιχειρήσεις να χάνουν το τρένο του ανταγωνισμού και να βάζουν λουκέτο. 

Με απλά λόγια: Οι υψηλοί φόροι και οι μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές βγάζουν λόγω κόστους τα ελληνικά προϊόντα εκτός της διεθνούς αγοράς και γι’ αυτό τα “λουκέτα” θα πολλαπλασιάζονται όσο οι επιχειρήσεις θα παρακολουθούν απαθείς τις κυβερνήσεις να κάνουν προσλήψεις, νομίζοντας ότι έτσι θα αυξηθεί η ενεργός ζήτηση. Εννοείται ότι η κατάσταση στην αγορά θα ήταν ακόμα χειρότερη αν δεν είχαν πληγεί οι ανταγωνιστές στον τουρισμό (πραξικόπημα στην Τουρκία, ισλαμιστικές επιθέσεις στη Βόρεια Αφρική) στέλνοντας εκατομμύρια τουρίστες στην ακριβή λόγω φόρων Ελλάδα. 

Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι Ελληνες και όχι μόνο οι επιχειρηματίες δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα ότι αυτή την περίοδο για κάθε θέση που δημιουργείται στο Δημόσιο, χάνονται δεκάδες στον ιδιωτικό τομέα. Η αντίληψη αυτή καλλιεργήθηκε την εποχή των παχιών αγελάδων με δανεικά και εισροές από τη Δύση και τώρα οι περισσότεροι Ελληνες δεν θέλουν να πιστέψουν ότι είναι ανέφικτη η συντήρηση και η περαιτέρω επέκταση του δημόσιου τομέα. Γι’ αυτό πολλοί είναι αυτοί που θέλουν μια θέση στο Δημόσιο και ελάχιστοι επενδύσεις από επιχειρήσεις που δεν θέλουν να επιβιώνουν με δημόσιο χρήμα. Γι’ αυτό πολλοί είναι έτοιμοι να διαδηλώσουν για να μην γίνει μια επένδυση, αλλά κανένας δεν θα ζητήσει λιγότερες προσλήψεις για να μειωθούν οι φόροι.  

Βεβαίως υπάρχουν και αυτοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η οικονομική επιστήμη είναι μια… συνωμοσία των ισχυρών για να συνεχίσουν να κυβερνούν τον κόσμο και ότι αρκεί μια κυβέρνηση να κόβει τη βούληση για να κόβει χρήμα. Εννοείται επίσης ότι στη δημοκρατία ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει μέχρι να αντιληφθεί ο μέσος ψηφοφόρος ότι στην πραγματική οικονομία δεν υπάρχουν… λεφτόδεντρα. Μέχρι τότε οι πολιτικοί θα συνεχίσουν να διορίζουν, οι επιχειρήσεις να κλείνουν και όλοι να γινόμαστε φτωχότεροι. 

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr