Η φράση αυτή από τη δήλωση του βουλευτή και εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Χαρίτση για το φυσικό αέριο, ουσιαστικά αναπαράγει το κυρίαρχο πολιτικό αφήγημα της Μεταπολίτευσης, σύμφωνα με το οποίο το οικονομικό κέρδος συγκρούεται με το συμφέρον της κοινωνίας. Για αυτό, σύμφωνα πάντα με το ίδιο αφήγημα, οι πολιτικές δυνάμεις του φωτός που εκφράζουν το κοινωνικό συμφέρον θα πρέπει να περιορίσουν τις δυνάμεις του σκότους και του κέρδους αυξάνοντας το μερίδιο του κράτους στην παραγωγική δραστηριότητα.
Παγκοσμίως το πολιτικό αυτό αφήγημα κατέρρευσε πλήρως το 1989 όταν η ανθρωπότητα συνειδητοποίησε ότι το οικονομικό κέρδος οδηγεί στον πλούτο και την ευημερία των ΗΠΑ, ενώ αντίθετα ο κεντρικός σχεδιασμός όσων υποστηρίζουν ότι μόνο το κράτος εκφράζει το κοινωνικό συμφέρον οδηγεί στη φτώχεια και τα αδιέξοδα της Σοβιετικής Ενωσης. Νωρίτερα από τη δεκαετία του 1950 στην ευημερούσα Δύση είχε καταρρεύσει και το πολιτικό αφήγημα που υποστήριζε ότι ο καπιταλισμός οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εξαθλίωση ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους.
Αυτό όμως που αποδέχτηκε ακόμα και η κομμουνιστική Κίνα αρνείται να το παραδεχτεί η ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά. Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ θεωρητικώς φλερτάρει με τη Σοσιαλδημοκρατία, αρνείται να δεχτεί ότι ο δημοκρατικός σοσιαλισμός μπορεί και πρέπει να συμπορευτεί με την ελεύθερη αγορά. Εννοείται ότι δεν έχει καμία σημασία αν η ρητορική κατά της ελεύθερης οικονομίας εκπορεύεται από την ανάγκη συσπείρωσης του σκληρού πυρήνα του 3% ή αν στοχεύει στη διατήρηση της εκλογικής πελατείας του "βαθύ ΠΑΣΟΚ". Σημασία έχει ότι η αναχρονιστική ρητορική κατά της ελεύθερης αγοράς και του κέρδους βρίσκει πλέον ευήκοα ώτα μόνο μεταξύ των κρατικοδίαιτων δυνάμεων του λαϊκισμού που ονειρεύονται τον προστατευτισμό του Ντόναλντ Τραμπ.
Προσωπικά αντί για τις γνωστές αερολογίες περί σύγκρουσης του "σκότους" με το "φως", θα άκουγα και θα διάβαζα με μεγάλο ενδιαφέρον λεπτομερή στοιχεία για τον "ενεργειακό πόλεμο" που διεξάγεται στην Πελοπόννησο και από τον οποίο θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η πορεία όχι μόνο της Περιφέρειας αλλά και της Ελλάδας τις επόμενες δεκαετίες.
Ετσι και αλλιώς θα θεωρούσα μέγιστη ανοησία να πληρώνουν οι Πελοποννήσιοι ακριβό ρωσικό φυσικό αέριο την ώρα που θα περνάει από την Περιφέρεια ο αγωγός East Med, η σύμβαση για την κατασκευή του οποίου μόλις προχθές κατατέθηκε στην ελληνική Βουλή. Αραγε θα διεκδικήσει η Περιφέρεια φθηνό φυσικό αέριο από τον East Med ή θα πρέπει να συμφωνήσουν πρώτα όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η εξόρυξη υδρογονανθράκων δεν είναι περιβαλλοντικό θέμα αλλά ζήτημα μείζονος γεωπολιτικής σημασίας, που αφορά τις στρατηγικές συμμαχίες και το μέλλον της Ελλάδας;
Θανάσης Λαγός
