Πολλοί με ρωτούν αν ξέρω από πού αντλεί αισιοδοξία ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και μιλάει για επιτυχίες της κυβέρνησης σε όλους τους τομείς ενώ στην πόρτα μας και στη διπλανή πόρτα όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Μια πρώτη πιθανή απάντηση είναι ότι ο πρωθυπουργός γνωρίζει στοιχεία που εμείς δεν ξέρουμε και τα οποία το κάνουν να αισιοδοξεί. Θα ήθελα πολύ να πιστέψω αυτή την απάντηση αλλά πού φοβάμαι ότι αυτός που έχει μεγαλύτερο έλλειμμα ενημέρωσης είναι ο πρωθυπουργός. Η μάλλον για να είμαστε απολύτως ακριβείς: Ο πρωθυπουργός γνωρίζει πράγματι περισσότερα από το μέσο πολίτη όσον αφορά τις προθέσεις των δανειστών της Ελλάδας. Πολύ φοβάμαι όμως ότι ο μέσος πολίτης έχει καλύτερη εικόνα από τον πρωθυπουργό για την πραγματική κατάσταση της οικονομίας. Αυτό όμως που φοβάμαι ακόμα περισσότερο είναι ότι η αισιοδοξία του πρωθυπουργού δεν είναι τίποτα περισσότερο από το τελευταίο τόξο ενός ακόμα αποτυχημένου πολιτικού κύκλου. Σε κάθε περίπτωση η σημερινή αισιοδοξία του κ. Σαμαρά και οι ομιλίες του θυμίζει την αισιοδοξία του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή μετά την επανεκλογή στην αναμέτρηση του 2007. Θυμίζει επίσης και την αισιοδοξία του Γιώργου Παπανδρέου στο… Καστελόριζο.
Οι ομοιότητες όμως δεν ξεκινούν στο τόξο της αισιοδοξίας. Ξεκινούν από το πρώτο τόξο του επικοινωνιακού πολιτικού κύκλου. Ξεκινούν από τη στιγμή που οι επικοινωνιολόγοι θα μάθουν στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης το δρόμο του λαϊκισμού. Ο φέρελπις αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μαθαίνει να λέει "όχι σε όλα" και να μηδενίζει το έργο της πλειοψηφίας. Μαθαίνει να τάζει λαγούς με πετραχήλια και πάταξη της… φοροδιαφυγής. Μαθαίνει να υπερασπίζεται τα προνόμια των συντεχνιών που θα το οδηγήσουν στην εξουσία και προτρέπει τους βουλευτές της αντιπολίτευσης να καταθέτουν ερωτήσεις για το συμφέρον του κάθε… βολεμένου. Πάνω από όλα όμως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να μην πει κουβέντα για τα λάθη του προκατόχου του που οδήγησαν στην πλήρη αποτυχία και στην απομάκρυνση του κόμματος από τη εξουσία. Ετσι θα εξασφαλίσει την συνέχεια της… ομερτάς όταν θα έρθει η ώρα της δικής του αποτυχίας.
Το δεύτερο τόξο της επικοινωνιακής πολιτικής ξεκινά όταν ο αρχηγός της αντιπολίτευσης γίνει… πρωθυπουργός. Τότε οι επικοινωνιολόγοι θα μάθουν στο νέο πρωθυπουργό να λέει με διαφορετικά λόγια ότι παρέλαβε καμένη γη και ότι δεν ευθύνεται αυτός για τα τα λάθη των προηγούμενων δεκαετιών. Ο νέος πρωθυπουργός θα μάθει να κρύβει το παρελθόν του έτσι ώστε να εμφανίζεται στα μάτια του λαού ως αμόλυντος από τις νόσους του πολιτικού συστήματος. Ταυτόχρονα ο νέος πρωθυπουργός θα περιορίσει τις εμφανίσεις του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης γιατί οι μεγάλοι ηγέτες, σε αντίθεση με τους… Αμερικανούς προέδρους, μιλούν σπάνια και μόνο με… διαγγέλματα για μεγάλα εθνικά θέματα.
Το τρίτο τόξο της επικοινωνιακής πολικής αρχίζει όταν τελειώσει το εύλογο χρονικό διάστημα της απόλυτης ανοχής. Ξεκινάει όταν οι υπουργοί αρχίσουν να μιλούν για μεγάλες αλλαγές που δεν βλέπουν οι… πολίτες. Τότε ο πρωθυπουργός αρχίζει να μιλάει για επιτυχίες, για βελτίωση της θέσης της Ελλάδας στην διεθνή πολιτική σκηνή και για έργο δεκαετιών που έγινε μέσα σε λίγους μήνες. Η αισιοδοξία ξεχειλίζει ενώ στην πραγματικότητα απλώς κλείνει ο κύκλος του πρωθυπουργού και σε λίγο θα ξεκινήσει το δεύτερο τόξο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι πολιτικοί αυτοί κύκλοι ξεκίνησαν επί πρωθυπουργίας Κώστα Σημίτη όταν ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κώστας Καραμανλής υποσχόταν να επανιδρύσει το κράτος ενώ την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός πίστευε ότι έχει κάνει την Ελλάδα ευρωπαϊκό κράτος. Εκείνη την περίοδο συντελέστηκε στην Ελλάδα η μεγαλύτερη αλλαγή από τον εμφύλιο έως σήμερα. Τότε αυτονομήθηκαν πλήρως οι συντεχνίες από τα κόμματα και μετέτρεψαν τους πολιτικούς σε… ομήρους των παράλογων διεκδικήσεων. Τότε άρχισε να παίρνει διαστάσεις η διαφθορά που στη συνέχεια γιγαντώθηκε και σήμερα είναι ανεξέλεγκτη. Τότε ξεκίνησαν οι επικοινωνιακοί κύκλοι της πολιτικής αποτυχίας που συνεχίζονται έως σήμερα. Στο πρώτο κύκλο ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής μιλώντας για ήπια προσαρμογή άφησε τις συντεχνίες και τη διαφθορά να υποκαταστήσουν πλήρως την πολιτική. Οταν το 2007 κάηκε η μισή Ελλάδα ζήτησε και πήρε ανανέωση της λαϊκής εντολής. Τότε άρχισε να μιλάει με αισιοδοξία για την ισχυρή ελληνική οικονομία που δε μολύνθηκε από τα τοξικά αμερικάνικα ομόλογα. Την ίδια ώρα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Πρωθυπουργός ετοιμαζόταν να γίνει πρωθυπουργός λέγοντας ότι λεφτά υπάρχουν και ότι θα διώξει την Cosco από το λιμάνι του Πειραιά. Το εκλογικό σώμα δεν συμμερίστηκε την άποψη του κ. Καραμανλή για την ελληνική οικονομία και εξέλεξε τον κ. Παπανδρέου. Πριν περάσει ένας χρόνος από την εκλογή του ο κ. Παπανδρέου εξέφρασε από το Καστελόριζο την αισιοδοξία του για την ελληνική οικονομία ενώ την ίδια ώρα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς ετοιμαζόταν να γίνει πρωθυπουργός μιλώντας για ισοδύναμα μέτρα. Προχθές ο κ. Σαμαράς από το βήμα του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου εξέφρασε την αισιοδοξία του για την πορεία της ελληνικής οικονομίας ενώ την ίδια ώρα ο κ. Τσίπρας ασκείται για το… δεύτερο τόξο της επικοινωνιακής πολιτικής. Το μόνο που αλλάζει είναι το μέγεθος του κύκλου. Επειδή δεν υπάρχει χρήμα ο κύκλος γίνεται ολοένα και μικρότερος.
