Διαβάζοντας την παραπάνω είδηση και κυρίως ότι χρειάστηκαν εργασίες 25 χρόνων για να πιάσει το τρένο την ταχύτητα των 165 χιλιομέτρων στη γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη, ακόμα και ο μη ευφυής αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να περάσουν τουλάχιστον 50 χρόνια από σήμερα για να πιάσουν την ίδια ταχύτητα τα τρένα στο δίκτυο Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα. Ο καθένας μας επίσης αντιλαμβάνεται ότι παρά τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις των πολιτικών, η παραγωγή δημόσιων έργων στην Ελλάδα εξακολουθεί να είναι βασανιστικά αργή και ταυτόχρονα πανάκριβη.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν έχουν έστω και ψήγματα αλήθειας οι φήμες που αποδίδουν σε αεροπορικές εταιρείες και σε ΚΤΕΛ την υποβάθμιση των σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ελλάδα. Ούτε θα βελτιωθεί η κατάσταση αν ο ιστορικός του μέλλοντος χαρακτηρίσει όσους ευθύνονται "υποχείρια αλλοτρίων συμφερόντων" ή "χρήσιμους ηλίθιους" που έκοβαν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονταν. Σημασία έχει ότι σχεδόν κανένας δεν είναι διατεθειμένος να συζητήσει σοβαρά τόσο για την αναβάθμιση των σιδηροδρομικών μεταφορών όσο και για την ουσιαστική βελτίωση του συστήματος παραγωγής δημοσίων έργων.
Σε κάθε περίπτωση είναι ανώφελο να συζητούμε για οικονομική μεγέθυνση και ανταγωνιστικότητα, όταν ένας διαγωνισμός ανάδειξης μειοδότη δημόσιου έργου διαρκεί 3 χρόνια ή όταν περνούν 8 χρόνια από την ανάδειξη μειοδότη για να ξεκινήσει η κατασκευή των μονάδων διαχείρισης των απορριμμάτων στην Πελοπόννησο. Σε μια κανονική χώρα οι πολίτες θα "μαύριζαν" τους πολιτικούς που δεν μπορούν να δημιουργήσουν εδώ και μισό αιώνα τις αναγκαίες υποδομές. Στην Ελλάδα οι πολίτες δίνουν "λευκή επιταγή" σε όποιον πολιτικό τάξει ότι κάποιος, κάπου, κάποτε θα κόψει μια κορδέλα ενός έργου, που δεν ξέρουμε αν θα είναι δρόμος, αυτοκινητόδρομος ή... αεροδρόμιο.
(Σ.Σ. Η φωτογραφία αρχείου είναι από το έργο κατασκευής του δρόμου Τζάνε - Καλαμάκι).
Θανάσης Λαγός
