«…Επιτρέψτε μου να κλείσω με μια εικόνα που νομίζω ότι έρχεται από το μέλλον. Επισκέφτηκα πριν έρθω στην πόλη της Τρίπολης τη Βιομηχανική Περιοχή. Στη Βιομηχανική Περιοχή δρομολογείται μια επένδυση από μια πολύ σημαντική ελληνική εταιρεία παραγωγής φαρμάκων, η οποία θα παράγει φάρμακα και πρώτες ύλες για φάρμακα, που δεν θα καλύψουν απλά τις ανάγκες της Ελλάδος, αλλά θα καλύψουν ένα κομμάτι της ανάγκης της Ευρώπης. Ταυτόχρονα έρχεται και μια δεύτερη μεγάλη φαρμακευτική εταιρεία να κάνει και αυτή μια αντίστοιχη επένδυση. Αυτές οι επενδύσεις συμπαρασύρουν και άλλες επενδύσεις. Θα έρθουν εταιρείες συσκευασίας οι οποίες θα έρθουν δίπλα σε αυτές τις επενδύσεις, προκειμένου να παρέχουν πρώτες ύλες που χρειάζονται αυτές οι μονάδες. Εταιρείες δομικών υλικών ήδη τροφοδοτούν τις επενδύσεις αυτές που γίνονται. Και ξαφνικά από το πουθενά μπορείτε να βρεθείτε, αγαπητέ μου περιφερειάρχα, με την Τρίπολη σε 3 με 5 χρόνια να είναι φαρμακευτικό κέντρο όχι μόνο για την Ελλάδα, για την Ευρώπη. Ποιος το περίμενε αυτό πριν από τρία χρόνια; Και γιατί έγινε αυτό; Διότι είχαμε την προνοητικότητα να χρησιμοποιήσουμε ένα καινούργιο επενδυτικό κίνητρο, το clawback ουσιαστικά το φαρμακευτικό -να μην σας μπλέξω με λεπτομέρειες- να το διοχετεύσουμε πίσω σε παραγωγικές επενδύσεις, αξιοποιώντας και πόρους του RRF. Ευρωπαϊκά χρήματα για τη στήριξη της Πελοποννήσου αλλά και για τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης σε φάρμακα».
Μπορεί λοιπόν να λειτουργήσει ένα ευρωπαϊκό φαρμακευτικό κέντρο χωρίς σιδηροδρομική σύνδεση με την ευρωπαϊκή αγορά πρώτων υλών και προϊόντων; Η απάντηση είναι προφανής και γι’ αυτό από την πρώτη στιγμή ο επενδυτής Σταύρος Δέμος έχει ζητήσει τη σιδηροδρομική σύνδεση της ΒΙΠΕ Τρίπολης με την Αττική και την Ευρώπη. Από εκεί και πέρα βέβαια πάντα θα υπάρχουν συμπολίτες μας που αρνούνται να παραδεχτούν πως οι ιδιωτικές επενδύσεις οδηγούν σε βελτίωση των δημόσιων υποδομών, και όχι το αντίθετο, όπως υποστηρίζουν οι κρατιστές. Με άλλα λόγια: Όπως η επένδυση της Costa Navarino λειτουργεί καταλυτικά για την αναβάθμιση του Αερολιμένα «Καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος», την παραχώρηση της μαρίνας της Πύλου, την κατασκευή του Καλαμάτα – Πύλος – Μεθώνη και την παράκαμψη της Γιάλοβας, έτσι και η επένδυση της Demo AΒΕΕ μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά για την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου.
Εννοείται ότι όλα θα γίνουν αργά και βασανιστικά… με τους συνήθεις ελληνικούς ρυθμούς, αφού πρώτα παραμυθιάσουμε τους Ευρωπαίους με τις αναγκαίες μελέτες που θα συνδέουν το σιδηρόδρομο με τη βιώσιμη ανάπτυξη, και άλλες εκθέσεις ιδεών που ξετρελαίνουν τις Βρυξέλλες. Γι’ αυτό μην περιμένετε ούτε κανονικοποίηση της μετρικής γραμμής εντός της τρέχουσας δεκαετίας ούτε τρένα ευρωπαϊκών ταχυτήτων την επόμενη εικοσαετία. Η Πελοπόννησος μπορεί, όμως, να διεκδικήσει τη διόρθωση του εγκλήματος της διακοπής όλων ανεξαιρέτως των δρομολογίων ενώ είχαν δαπανηθεί 80 εκ. ευρώ για τη βελτίωση του μετρικού δικτύου. Η Περιφέρεια Πελοποννήσου οφείλει επίσης να διεκδικήσει κομμάτι από την πίτα των 50 εκ. ευρώ που θα διατεθούν για τις άγονες σιδηροδρομικές γραμμές, αφού δεν πήρε ούτε 1 ευρώ από το πακέτο των 5 δισεκατομμυρίων που δίνονται για την αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Σε κάθε περίπτωση, η επαναχρησιμοποίηση του σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου είναι αναγκαία προϋπόθεση για την αναβάθμισή του – και η επένδυση της Demo AΒΕΕ στη ΒΙΠΕ Τρίπολης μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά προς αυτή την κατεύθυνση. Αν και η Μεσσηνία διεκδικήσει δυναμικά την άμεση λειτουργία προαστιακού σιδηρόδρομου, τότε θα έχει γίνει ένα μεγάλο βήμα, για να δούμε σύντομα αυτό που χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός «μια εικόνα που έρχεται από το μέλλον».
