Εννοείται βεβαίως ότι πολλές φορές στην πολιτική κάποιοι βρίσκονται τυχαίως πάνω στα παλιρροϊκά κοινωνικά κύματα και βγαίνουν στην πλαζ της εξουσίας χωρίς να πάρουν χαμπάρι τι έγινε και πώς βρέθηκαν από τον ωκεανό του περιθωρίου και της ουτοπίας, στην πολυκοσμία και την σκληρή πραγματικότητα. Σε καμία περίπτωση όμως η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν βρίσκεται τυχαία στην ακτή της εξουσίας. Αντιθέτως έχει αποδείξει ότι μπορεί να μετακινείται από το ένα κύμα στο άλλο με μεγάλη ευκολία και κατόπιν μελετημένων κινήσεων. Ετσι λοιπόν η Νέα Δημοκρατία για να κατακτήσει και πάλι την εξουσία αρχικώς ανέβηκε στο τεράστιο αντιμνημονιακό κύμα και την κατάλληλη στιγμή μετακινήθηκε στο κύμα της ασφάλειας των πολιτών και της περιουσίας τους. Τώρα ως εγγυήτρια της ασφάλειας επιχειρεί να αξιοποιήσει τον τρόμο που προκαλεί η δράση της Χρυσής Αυγής ώστε να περάσει στη δεύτερη θέση της πολιτικής ατζέντας η συζήτηση για το μνημόνιο και τους όρους του.

Εννοείται βεβαίως ότι διαφωνώ απολύτως με το δημοσιογράφο Γιώργο Δελαστίκ ο οποίος σε άρθρο του υποστήριξε ότι πίσω από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα βρίσκονται οι μνημονιακές δυνάμεις που ευνοούνται από την πολιτική διάλυση της Χρυσής Αυγής. Η κυβέρνηση δεν χρειάστηκε να κινήσει υπόγεια νήματα και να πληρώσει δολοφόνους για να στραφεί η κοινή γνώμη ενάντια στην Χρυσή Αυγή. Απλώς άφησε την οργάνωση να δράσει ανενόχλητη κάνοντας τα μέλη της να πιστέψουν ότι είναι κυρίαρχα και ότι έχουν το ακαταδίωκτο. Ετσι οι χρυσαυγίτες αρχικώς ξεθάρρεψαν, στη συνέχεια αποθρασύνθηκαν και από εκεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου για να συμβεί το αναπόφευκτο. Κατά τη διάρκεια της ανεξέλεγκτης δράσης τους τα μέλη της Χρυσής Αυγής μεθυσμένα από την εξουσία του ακαταδίωκτου ξέχασαν τους κανόνες της συνωμοτικότητας που εφάρμοζαν όταν ήταν στο περιθώριο και έτσι άφησαν πλήθος αξιοποιήσιμων στοιχείων για τις διωκτικές αρχές. Μετά το έγκλημα στο Κερατσίνι το μόνο που είχε να κάνει η κυβέρνηση ήταν να συλλέξει τα στοιχεία που ενοχοποιούν τη Χρυσή Αυγή και να τα δώσει στις διωκτικές αρχές και τους δημοσιογράφους.

Πλέον το μόνο που δεν έχει απαντηθεί ακόμα είναι αν η Νέα Δημοκρατία θα κατορθώσει να πιστωθεί το "στρίμωγμα" της Χρυσής Αυγής ή αν οι ψηφοφόροι έχουν αποφασίσει οριστικά και αμετάκλητα ότι δεν επιστρέφουν σε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία ακόμα και αν χρειαστεί να ψηφίσουν… εξωγήινους. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα δοθεί σύντομα στις δημοσκοπήσεις και αν τα στοιχεία δείξουν μετατόπιση προς τη Νέα Δημοκρατία, να είστε σίγουροι ότι κάποιοι ξεσκονίζουν τις… κάλπες. Αν τα στοιχεία δείξουν ενίσχυση των… εξωγήινων, οι εκλογές μπορούν να περιμένουν. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση όλα δείχνουν ότι η Αριστερά δεν θα αποκομίσει πολιτικά οφέλη ούτε από το "στρίμωγμα" της Χρυσής Αυγής ούτε από τον εμφύλιο στη δεξιά πολυκατοικία. Οπως φαίνεται η Αριστερά για μια ακόμα φορά πιάστηκε απροετοίμαστη και ενώ μέχρι "χθες" σήκωνε μόνη της το βάρος του αντιφασιστικού αγώνα, στο τέλος δεν κατόρθωσε να πιστωθεί πολιτικά οφέλη. Αντιθέτως μάλιστα μεγάλα τμήματα της Αριστεράς πρέπει σήμερα ή αύριο να απολογηθούν για τη δράση τους, καθώς η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί να τα ταυτίσει με τη Χρυσή Αυγή χρησιμοποιώντας εντέχνως τη θεωρία των δύο άκρων. Για να επιτύχει τους στόχους της η κυβέρνηση βάζει στο ίδιο τσουβάλι ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και προβάλλοντας τις πιο ακραίες απόψεις προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι επαναστατικές τάσεις της Αριστεράς εγκυμονούν κινδύνους για την δημόσια τάξη και την ιδιωτική περιουσία. Η Αριστερά, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, υποτίμησε μάλλον την θεωρία των δύο άκρων και τις συνέπειές της γιατί πίστευε ότι αρκεί να παραμείνει στο αντιμνημονιακό κύμα για να κατακτήσει την εξουσία. Αν όμως τελικώς η Αριστερά χάσει το ραντεβού με την εξουσία γιατί η Δεξιά θα παρουσιαστεί όχι μόνο ως ο μοναδικός εγγυητής της ασφάλειας αλλά και ως ο μοναδικός πραγματικός αντίπαλος του φασισμού, τότε η ιστορία της αντίστασης στο ναζισμό δεν θα επαναληφθεί ως νεοελληνική τραγωδία αλλά ως… γελοία φάρσα. Και ως γνωστόν όποιος δεν διορθώνει τα λάθη του, σύμφωνα τουλάχιστον με τον κοινωνικό δαρβινισμό, δεν δίνει ραντεβού με την εξουσία. Δίνει ραντεβού με το χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Πέρα όμως από την ιδεολογική και επικοινωνιακή μάχη για την εξουσία, στο οικονομικό και κοινωνικό μέτωπο δεν υπάρχει καμία ουσιαστική αλλαγή. Παραμένουν απόλυτα κυρίαρχες οι οικονομικές και κοινωνικές δυνάμεις που αντλούν δύναμη και κύρος από το πελατειακό κομματικό κράτος. Οι δυνάμεις αυτές είναι βαθιά συντηρητικές, δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και για αυτό θα ακολουθήσουν όποιον πλειοδοτήσει στις υποσχέσεις για συνέχιση του καθεστώτος που προϋπήρχε της οικονομικής κρίσης. Οι δυνάμεις αυτές δεν είναι ούτε αριστερές, ούτε δεξιές και για αυτό μετακινούνται με μεγάλη ευκολία από το κύμα του αντιμνημονίου στο κύμα της θεωρίας των δύο άκρων. Ετσι και αλλιώς η ουσιαστική συζήτηση για τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας θα ξεκινήσει μόνο όταν τελειώσουν οι αυταπάτες, τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, τα επικοινωνιακά τερτίπια και καταπέσει έστω και προσωρινά το μεγάλο κύμα του λαϊκισμού. Μέχρι τότε το κύμα αυτό θα χωρίζει την ακτή της εξουσίας από την ακτή της εξόδου από την οικονομική ύφεση. 

Σ.Σ. Το άρθρο γράφτηκε την Παρασκευή 27/9/2013, μια μέρα πριν από τη σύλληψη των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Τα γεγονότα απλώς επιβεβαίωσαν του λόγου το ασφαλές