Για να μη χαθεί λοιπόν μια ακόμα ευκαιρία, οι κοινωνικοί εταίροι οφείλουν να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου και να συζητήσουν πρώτα από όλα το brand name του γαστρονομικού προορισμού και στη συνέχεια αν η Μεσσηνία μπορεί να βαδίσει μόνη της ή αν χρειάζεται να συντονίσει το βηματισμό της με την υπόλοιπη Πελοπόννησο.
Σε κάθε περίπτωση η χρήση του brand name Μεσσηνία χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί μπορεί να στέλνει τελικώς επισκέπτες στη… Messina της Σικελίας, που είναι πιο γνωστή στην Ευρώπη από το νομό μας. Για να μην προωθούμε τελικώς τα προϊόντα της ιταλικής Messina, καλό θα είναι λοιπόν να αναζητηθεί ένα άλλο brand name γνωρίζοντας φυσικά ότι η Μάνη και η Costa Navarino (για διαφορετικούς λόγους η καθεμία) δύσκολα θα εγκαταλείψουν το δικό τους όχημα προβολής για να μπουν κάτω από την ομπρέλα του γαστρονομικού προορισμού της Μεσσηνίας. Ειδικά η Μάνη, εκτιμώ ότι στο μέλλον θα τονίσει περαιτέρω τη διαφορετικότητά της από τη Μεσσηνία και την υπόλοιπη Πελοπόννησο επιδιώκοντας (σωστά) να γίνει ανεξάρτητος αναγνωρίσιμος προορισμός με ξεχωριστή (μεταξύ άλλων) αρχιτεκτονική και κουζίνα.
Μετά την αφαίρεση της μανιάτικης κουζίνας (που έτσι και αλλιώς κατά το ήμισυ είναι λακωνική) από το μεσσηνιακό τραπέζι, οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να καταγράψουν τα τοπικά προϊόντα και τα πιάτα που υπάρχουν μόνο στη Μεσσηνία και δεν έχουν προλάβει να τα «κατοχυρώσουν» στη δική τους γαστρονομία οι Ιταλοί και οι Κρητικοί. Δεν θέλω να προκαταλάβω το αποτέλεσμα, αλλά πολύ φοβάμαι ότι τελικώς το αποτέλεσμα θα θυμίζει την κουζίνα ενός μικρού νησιού με φτωχικούς πόρους, ενώ στην πραγματικότητα η Μεσσηνία διαθέτει μεγάλο διατροφικό πλούτο, που πολλαπλασιάζεται αν προσθέσουμε όλα τα προϊόντα της Πελοποννήσου που χρησιμοποιούνται στην τοπική κουζίνα. Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να επισημάνουμε ότι η μεσσηνιακή οικονομία συρρικνώθηκε όταν λειτουργούσε σα… νησί αποκομμένο από την υπόλοιπη Πελοπόννησο. Αντιθέτως, η Μεσσηνία αναπτύχθηκε μόνο σε εποχές που έγινε εξαγωγικό κέντρο των πελοποννησιακών προϊόντων.
Θανάσης Λαγός
