Αποδείχτηκε έτσι για ακόμα μια φορά ότι η κυβερνητική ισορροπία είναι ασταθής, καθώς απειλείται τόσο από τα ζιζάνια που ανθούν στον κήπο της όσο και από την ανικανότητα των υπόλοιπων στελεχών της να διαχειριστούν μεγάλα θέματα, όπως αυτό της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής. Σε κάθε περίπτωση πάντως και ανεξάρτητα από κομματικές ψηφοθηρικές κοσμοθεωρίες, τα ζιζάνια και οι ανίκανοι δεν βρέθηκαν τυχαία στην αυλή του πρωθυπουργού: Είναι ο στρατός που χρησιμοποίησε ο Αντώνης Σαμαράς για να καταλάβει την εξουσία, και δεν διαφέρει σε τίποτα από τους “κηπουρούς” που είχε στο δικό του στράτευμα ο Γιώργος Παπανδρέου ή από τους κάθε λογής έμπιστους που χρησιμοποίησαν οι προκάτοχοί τους στο δρόμο για το Μαξίμου. Κακά τα ψέμματα. Η εξουσία δεν κατακτιέται με γαρίφαλα και διανοούμενους συνεργάτες. Οποιος θέλει να κυβερνήσει θα πρέπει να συνεργαστεί και με “Μπαλτάκους” και με “Τσουκάτους” που θα αναλάβουν ειδικές αποστολές μεγάλου ρίσκου. Οποιος νομίζει ότι δεν υπάρχουν “Μπαλτάκοι” και “Τσουκάτοι”στο στρατόπεδο του Ομπάμα ή της Μέρκελ αφενός είναι βαθιά νυχτωμένος και αφετέρου κινδυνεύει να τσακιστεί πέφτοντας απ' τα σύννεφα κάθε φορά που ανακαλύπτει την Αμερική.
Σε αντίθεση βεβαίως με την Ελλάδα, στην Αμερική και στη Γερμανία οι άνθρωποι των ειδικών αποστολών δεν γίνονται γραμματείς των κυβερνήσεων. Παραμένουν στο παρασκήνιο και κάνουν αθόρυβα τη “βρώμικη δουλειά” όταν και εφόσον χρειαστεί. Ετσι, αν συλληφθούν στα πράσα να συνδιαλέγονται με αντιδημοκρατικά στοιχεία, ή με μίζες στη βαλίτσα, θα τιμωρηθούν μόνο αυτοί γιατί είναι δύσκολο να αποδειχτεί η σχέση τους με τον πρόεδρο ή τον πρωθυπουργό. Σε περίπτωση δε που αποδειχτεί η σχέση με τον πρόεδρο ή τον πρωθυπουργό, όπως στο Watergate, η κυβέρνηση παραιτείται για να σωθούν οι θεσμοί· δεν διατάσσεται έρευνα για τη διαρροή των πληροφοριών.
Αυτά όμως συμβαίνουν μόνο στα σοβαρά κράτη. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας... τρία πουλάκια κάθονται και ψάχνουν αν είναι κακουργηματική πράξη η βιντεοσκόπηση του Μπαλτάκου. Με άλλα λόγια πιο σκληρά: Τρία... παπαγαλάκια δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τους θεσμούς - κι αλίμονο στις χώρες που κυβερνιούνται μόνο από “κηπουρούς” και έμπιστους ανθρώπους ειδικών αποστολών. Αλίμονο στις χώρες που οι θεσμοί τους είναι ανίκανοι να αντιμετωπίσουν μια συμμορία, και χρειάζεται ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης να συναντιέται με τα μέλη της.
Από εκεί και πέρα, το μόνο ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι γιατί ένας μεγαλοαστός (σύμφωνα με τον Μπαλτάκο) και αμερικανοσπουδασμένος πρωθυπουργός, όπως ο Αντώνης Σαμαράς, έχει δίπλα του ως έμπιστους μόνο Μεσσήνιους και νεοεθνικιστές. Καταρχάς οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι ο κ. Σαμαράς ποτέ δεν έκρυψε τις σχέσεις του ούτε με τους... Μεσσήνιους ούτε με τους νεοεθνικιστές. Οποιος λοιπόν εκπλήσσεται από τις σχέσεις του πρωθυπουργού με τον Τάκη Μπαλτάκο, τον Φαήλο Κρανιδιώτη και το Χρύσανθο Λαζαρίδη, μάλλον θα πάθει σοκ αν μάθει πόσοι είναι οι Μεσσήνιοι “κηπουροί” που διοικούν οργανισμούς με μοναδικά προσόντα την καταγωγή τους και την εμπιστοσύνη που έχουν δείξει στον κ. Σαμαρά. Γιατί όμως ο Αντώνης Σαμαράς έχει αυτόν το στρατό δίπλα του και δεν έχει στο πλευρό του αξιόλογους τεχνοκράτες και επιστήμονες που διαπρέπουν στο εξωτερικό; Θα δώσω μια απάντηση δική του, που του την αποδίδουν Μεσσήνιοι φίλοι του: “Δεν ωφελεί να παίζεις σκάκι όταν οι άλλοι στο καφενείο παίζουν τάβλι”.
Ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτή είναι πράγματι απάντηση του κ. Σαμαρά ή αν πρόκειται γα έναν λαϊκό μύθο που δημιουργήθηκε για να δικαιολογήσει τα ρουσφέτια του νεαρού τότε βουλευτή. Και στις δύο περιπτώσεις όμως απαντά πειστικά για ποιο λόγο ο κ. Σαμαράς επέλεξε... ταβλαδόρους αντί για σκακιστές. Γνώριζε πολύ καλά από πολύ νεαρή ηλικία ότι για να κατακτήσει την εξουσία χρειάζεται δίπλα του “Μπαλτάκους” και “Τσουκάτους”, κι ότι αν πάει να παίξει σκάκι στα καφενεία της Πύλου δεν θα βγει ούτε βουλευτής. Αν σε αυτή τη γνώση προσθέσει κάποιος και την απόγνωση της μοναξιάς στα πέτρινα χρόνια της Πολιτικής Ανοιξης, θα καταλάβει γιατί ο Αντώνης Σαμαράς προτιμά τους έμπιστους ταβλαδόρους από τους... σκακιστές. Αλλωστε με τους Μεσσήνιους ταβλαδόρους και τους νεοεθνικιστές δίπλα του έγινε τελικά πρωθυπουργός, και μ' αυτούς θα συνεχίσει αφού δεν έχει άλλους. Από εκεί και πέρα ήταν θέμα χρόνου κάποιοι να μεθύσουν από τις... εξάρες και ν' αρχίσουν να παριστάνουν τους πλανητάρχες στις κρυφές κάμερες. Θέμα χρόνου είναι επίσης κάποιοι άλλοι ταβλαδόροι να αποθρασυνθούν τελείως και να πιστέψουν ότι ο “μεγαλοαστός” είναι ένα απλό εμπόδιο στα σχέδιά τους αφού ξέρουν να διοικούν μαγαζιά καλύτερα απ' αυτόν. Τι άλλο μπορείς να περιμένεις από λάτρεις της κρυπτείας κι από ανιστόρητους που νομίζουν ότι η συνωμοσία του Βρούτου κατά του Καίσαρα ήταν έργο του Σαίξπηρ; Τους λάτρεις της κρυπτείας τούς κινηματογράφησε ο Κασιδιάρης. Οι ανιστόρητοι είναι τόσο ικανοί, που κινηματογραφούνται μόνοι τους παίζοντας κάθε βράδυ στα κανάλια το... Βρούτο.
Θα τη γλιτώσει ο Σαμαράς ή θα έχει την τύχη του προκατόχου του, Γιώργου Παπανδρέου; Αυτό θα εξαρτηθεί από το πώς θα χειριστούν οι ταβλαδόροι και οι νεοεθνικιστές τις κρίσεις που θα προκαλούν οι... νεοεθνικιστές και οι ταβλαδόροι. Αν τις διαχειριστούν επικοινωνιακώς ορθά, το πλακωτό θα συνεχιστεί. Διαφορετικά θ' ανοίξουν οι πόρτες για μια τελευταία παρτίδα... φεύγα όσο είναι καιρός.
Ετσι κι αλλιώς, σκάκι δεν παίζει κανένας πολιτικός στην Ελλάδα.
lathanasis@yahoo.gr
Θανάσης Λαγός
