Παράλληλα το λόμπι της δραχμής συνεχίζει να εργάζεται υπογείως με στόχο την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρωτεργάτες σε αυτή την υπόγεια δραστηριότητα είναι οι επιχειρηματίες που είχαν πάντα προνομιακές σχέσεις με ολοκληρωτικά καθεστώτα και δεν αντέχουν το “ζυγό” των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αρκεί κάποιος να θυμηθεί ποιοι καναλάρχες και εκδότες είχαν προνομιακές σχέσεις με το καθεστώς Τσαουσέσκου και τους ισλαμιστές ή ποιοι έγιναν μεγάλοι και τρανοί παραβιάζοντας το εμπάργκο του ΟΗΕ και αμέσως θα καταλάβει ότι το λόμπι της δραχμής κάθε άλλο παρά αστείο είναι. Οι επιχειρηματίες αυτοί και δεκάδες άλλοι που εκτράφηκαν στο θερμοκήπιο του κρατικοδίαιτου καπιταλισμού και δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό, έχουν πολλούς λόγους να ζητούν όχι μόνο επιστροφή στη δραχμή αλλά και απομάκρυνση από την Ευρωπαϊκή Ενωση ώστε να είναι πιο εύκολη η σύνδεση της Ελλάδας στο άρμα του ολιγαρχικού καθεστώτος της Ρωσίας το οποίο έχουν ως πρότυπο. Στο πλευρό των επιχειρηματιών της δραχμής βρίσκονται οι χρεοκοπημένοι εκδότες και καναλάρχες που μόνο με τετραψήφιο πληθωρισμό έχουν ελπίδες να εξοφλήσουν τους πιστωτές. Οι δημοσιογράφοι της δραχμής απλώς αλλάζουν κανάλι ή εφημερίδα όταν κλείνει το χρεοκοπημένο μέσο στο οποίο εργάζονταν και συνεχίζουν από τη νέα τους θέση να πυροβολούν την Ευρώπη και τη Δύση.
Σε πολιτικό επίπεδο το λόμπι της δραχμής εκφράζεται κυρίως από τις δυνάμεις που αναδείχτηκαν στις πλατείες της αγανάκτησης σβήνοντας τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Πρώτη φορά Ακροαριστερά και Ακροδεξιά συναντήθηκαν στις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων και από τότε έως σήμερα τόσο η πάνω όσο και η κάτω πλατεία φλερτάρουν με την ιδέα της δραχμής στο όνομα μιας εθνικής πολιτικής. Ομως το φλερτ με τη δραχμή δεν περιορίζεται στα δύο άκρα της νοητής πολιτικής ευθείας. Κάθε μέρα που περνά ολοένα και περισσότεροι πολιτικοί της κυβερνώσας Δεξιάς και Αριστεράς γυρίζουν την πλάτη στο ευρώ και γοητεύονται από την αξία ενός υποτιμημένου νομίσματος. Ετσι και αλλιώς οι περισσότεροι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο προτιμούν να υποτιμήσουν το εθνικό τους νόμισμα κάνοντας παράλληλα ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς από το να κάνουν περικοπή δαπανών. Από εκεί και πέρα η θεωρητική επένδυση των προτιμήσεων αυτών με μαρξιστική, νεοφιλελεύθερη ή εθνικιστική ιδεολογία είναι παιχνιδάκι ειδικά για όσους πιστεύουν ότι το σύμπαν θα συνωμοτήσει για να γίνει η νέα δραχμή ισχυρό νόμισμα.
Τη μεγαλύτερη όμως ώθηση στο κίνημα της δραχμής δεν την έχουν δώσει οι Ελληνες υποστηρικτές του, αλλά οι Ευρωπαίοι υπέρμαχοι του ευρώ που πέντε χρόνια συζητούν για μεταρρυθμίσεις και τελικώς περικόπτουν μισθούς και συντάξεις. Οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες και κυρίως οι Γερμανοί πολιτικοί πίστεψαν ότι οι Ελληνες θα ακολουθήσουν αγόγγυστα τα κόμματα και τους πολιτικούς που χρεοκόπησαν την Ελλάδα ακόμα και μετά από περικοπή εισοδημάτων και άγρια φορολογία. Ουσιαστικά εμφανίζονται απρόσμενα αφελείς και επικίνδυνοι τόσο για την πορεία της Ελλάδας όσο και γενικότερα της Ευρώπης. Σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη γέμισε με επιχειρήματα την φαρέτρα των νοσταλγών της δραχμής αφήνοντας απροστάτευτους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα και τους συνεπείς επιχειρηματίες. Με τον ίδιο τρόπο έστρεψε εναντίον της και τους δημόσιους υπάλληλους που εργάζονται σκληρά και τιμωρήθηκαν με περικοπή του μισθού τους για να μην απολυθούν οι τεμπέληδες αργόμισθοι των άχρηστων οργανισμών.
Σε κάθε περίπτωση το κίνημα της δραχμής θυμίζει την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Οπως ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε τα ποσοστά του επειδή οι ψηφοφόροι αποφάσισαν να καταψηφίσουν τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, έτσι και η ιδέα της δραχμής κερδίζει έδαφος επειδή οι υποστηρικτές του ευρώ δεν μπορούν να πείσουν τους πολίτες για τα πλεονεκτήματα του ισχυρού νομίσματος. Ουσιαστικά το κίνημα της δραχμής ισχυροποιείται επειδή είναι ανίσχυροι οι υποστηρικτές του ευρώ. Για την ακρίβεια όσο εμφανίζονται ως υποστηρικτές του ευρώ οι πολιτικοί που χρεοκόπησαν την ελληνική οικονομία, τόσο θα πληθαίνουν οι νοσταλγοί της δραχμής. Και το μόνο που μένει πλέον να μάθουμε είναι πόσα… εκατομμύρια θα είναι ο κατώτατος μισθός σε πέντε χρόνια.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
