Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή τα κυβερνητικά στελέχη ενδιαφέρονταν και για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, θα σέβονταν την αγωνία των απλήρωτων μισθωτών και δεν θα δήλωναν κάθε τόσο περήφανα ότι «οι μισθοί θα καταβληθούν στην ώρα τους». 

Γενικότερα πάντως, με την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και με την αύξηση των μισθών στη ΔΕΗ, η κυβέρνηση έδειξε τις προτεραιότητές της - ενώ την ίδια ώρα δεν κάνει τίποτα για να προστατέψει τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Και μην πει κάποιος ότι... δεν την αφήνουν οι “θεσμοί” να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, γιατί υπάρχουν δεκάδες άλλες παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν, αν υπάρχει πολιτική βούληση. 

Για παράδειγμα: Ποιος θα έφερνε αντίρρηση σε ένα νομοσχέδιο που θα ενίσχυε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς στην αγορά εργασίας; Κανείς. Δυστυχώς όμως όλες οι κυβερνήσεις κάνουν ελέγχους μόνο για τα μάτια του κόσμου, με αποτέλεσμα να οργιάζει η μαύρη εργασία. Ετσι, χιλιάδες εργαζόμενοι υποαπασχολούνται στα χαρτιά, ενώ στην πραγματικότητα δουλεύουν 10 και 12 ώρες. Ετσι, χιλιάδες εργαζόμενοι εργάζονται ανασφάλιστοι, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία αναζητούν έσοδα για τις συντάξεις. Ετσι, χιλιάδες αλλοδαποί εργάζονται ανασφάλιστοι για ένα κομμάτι ψωμί και λιγοστά ευρώ, που θα τα στείλουν στην πατρίδα τους. 

Δυστυχώς οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα δεν έχουν πολιτικό  μπάρμπα στην Κορώνη κι έτσι κανένας δεν θα δακρύσει για τις περικοπές στους δικούς τους μισθούς τους και για τα απλήρωτα ή καθυστερημένα τους μεροκάματα. Ούτε για την απώλεια της δουλειάς τους και την ανεργία. Αντιθέτως, το πολιτικό κατεστημένο έχει αρχίσει να συζητάει στα σοβαρά το διορισμό στη δημόσια τηλεόραση των συγγενών απολυμένων που πέθαναν από φυσιολογικά αίτια κατά τη διετία που μπήκε λουκέτο στη ΕΡΤ... 

Για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, έχει ο Θεός στην άλλη ζωή.

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr