Ο Π. Τατούλης έκανε λόγο για εξαγγελίες έργων χωρίς αντίκρισμα και για αόριστες υποσχέσεις, και υποστήριξε πως από το σύνολο των έργων που παρουσιάστηκαν ως ώριμα δεν έχουν ωριμότητα μέχρι αυτή τη στιγμή ούτε τα μισά. Πρόσθεσε ότι «τα μοναδικά έργα που είναι ώριμα μελετητικά είναι τα έργα που σας παραδώσαμε και καθυστερήσατε την ένταξή τους βρίσκοντας διάφορα προσχήματα, όπως για παράδειγμα τα τμήματα Λάμπαινα - Αρχαία Μεσσήνη, Αρσινόη - Αρχαιολογικός Χώρος, Αγία Ελεούσα - Αρκαδικό και βελτίωση πρόσβασης στην περιοχή του Ισθμού. Οι φαραωνικές σας εξαγγελίες είναι για έργα χωρίς αντίκρισμα, χωρίς μελετητική ωριμότητα, που στην περίπτωση της παράκαμψης Κάμπου - Σταυροπηγίου ξεπερνούν κάθε όριο μικροπολιτικής σκοπιμότητας. Οι πολίτες δεν τρώνε “σανό” κ. Νίκα…».
Δεν τρώνε σανό, και θα συμπλήρωνα πως δεν ξεχνούν εύκολα, δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου. Γνωρίζουν ότι ο Πέτρος Τατούλης είναι ο τέως περιφερειάρχης, ο άνθρωπος που διοίκησε την Περιφέρεια για 8,5 χρόνια και στη Μεσσηνία δεν παρέδωσε ούτε 1 χιλιόμετρο καινούργιου δρόμου, δεν βελτίωσε καθόλου την οδική ασφάλεια στους εθνικούς και επαρχιακούς δρόμους του νομού.
Μάλιστα, έχει το θράσος να αναφέρεται στο δρόμο Λάμπαινα - Αρχαία Μεσσήνη, που μαζί με το δρόμο Μεσσήνη - Λάμπαινα είχαν μελετηθεί από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μεσσηνίας, και ο ίδιος δεν κατάφερε ούτε καν να το δημοπρατήσει, παρότι πέρασαν επί θητείας του δύο ΕΣΠΑ, ενώ είχε εξαγγείλει τη δημοπράτηση του Μεσσήνη - Λάμπαινα το 2013, στην υποδοχή της εικόνας της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας στη Μεσσήνη.
Επιπλέον, αναφέρθηκε και στην πολύπαθη παράκαμψη Κάμπου - Σταυροπηγίου που είχε μελετηθεί από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και οι περιφερειακές αρχές Τατούλη την ξέχασαν, όπως ξέχασαν και όλο τον κεντρικό επαρχιακό δρόμο της Μάνης και δεν βελτίωσαν ούτε ένα μέτρο του σε άλλα επικίνδυνα ή σημαντικά σημεία του.
Με όλα αυτά, η Μεσσηνία δεν μπορεί να πανηγυρίζει και οι πολίτες της να αισθάνονται χαρούμενοι και τυχεροί. Τα έργα που ανακοίνωσε ο Παναγιώτης Νίκας, ο τόπος μας τα περιμένει χρόνια. Και δεν έχουν ακόμα δημοπρατηθεί, ούτε καν ενταχθεί επίσημα.
Ο κόσμος της Μεσσηνίας περιμένει ακόμα να υλοποιηθούν τα έργα που έχουν ανακοινωθεί εδώ και χρόνια. Και όταν ακούει για σανό, τον επιστρέφει με θυμό και αγανάκτηση.