Δεν θα ασχολιόμουν με το συγκεκριμένο θέμα, γιατί δεν αντέχω τα σχόλια και τις προτροπές που μπορούν να ακολουθήσουν: “Πάρε τους λάθρο σπίτι σου”. “Γιατί φεύγουν και δεν μένουν στον τόπο τους να πολεμήσουν”. Διότι, δυστυχώς, η κυρίαρχη άποψη στην πατρίδα μας, όπως και σε όλη την Ευρώπη πλέον και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, είναι: “Κλείστε τα σύνορα. Γυρίστε τους πίσω στη θάλασσα, ακόμα και με κίνδυνο να πνιγούν”. Απόψεις με τις οποίες όλο και λιγότεροι συμπολίτες μας διαφωνούν και αντιδρούν, λες και η ανθρωπιά είναι κουσούρι και ντροπή.

Την αφορμή να γράψω το σημείωμα μου την έδωσε το ρεπορτάζ του συναδέλφου Τάσου Ανδρικόπουλου, από τη Δημοτική Επιτροπή Καλαμάτας της Δευτέρας, όπου ο δήμαρχος Θανάσης Βασιλόπουλος ανέφερε ότι “υπάρχουν οργανωμένοι χώροι ανά την Ελλάδα, όπου μπορούν να πηγαίνουν μετανάστες. Στην Καλαμάτα δεν θα φτιάξουμε ένα hot spot από μόνοι μας”. Και για να μετριάσει την άσχημη, προφανώς, εντύπωση, πρόσθεσε -και αυτό είναι αλήθεια- πως “εμείς προσφέρουμε τα μέγιστα κάθε φορά, τουαλέτες, ντουσιέρες, φαγητό και οτιδήποτε άλλο, πολύ περισσότερα απ’ ό,τι προσφέρουν άλλοι δήμοι”.

Όπως διάβασα, ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Βασίλης Τζαμουράνης δεν μίλησε για hot spot, αλλά για καλύτερες συνθήκες φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών που διασώζονται στη θάλασσα, φτάνουν στο λιμάνι της Καλαμάτας και για μια-δυο μέρες φιλοξενούνται σε άθλιες συνθήκες στις αποθήκες του λιμανιού. Τη βελτίωση αυτών των συνθηκών ζήτησε ο σύμβουλος της μειοψηφίας, στα πλαίσια του ανθρωπισμού και της καλύτερης κατά το δυνατόν προσωρινής φιλοξενίας αυτών των ανθρώπων.

Την προηγούμενη εβδομάδα, όπου την ίδια μέρα έφτασαν πρόσφυγες και μετανάστες στην Καλαμάτα και την Πύλο, κρατήθηκαν για ώρες μέσα στον ήλιο στην προκυμαία του λιμανιού μέχρι να ταυτοποιηθούν. Αν έχουμε φτάσει να αδιαφορούμε για τις άθλιες συνθήκες προσωρινής φιλοξενίας ανθρώπων, έστω και “λαθραίων” και να μας ενοχλούν οι φωνές για βελτίωσή τους, τα μέγιστα που προσφέρουμε είναι υποκρισία.