Είμαστε από αυτούς που εδώ και χρόνια υποστηρίζουμε ότι το θέμα των σκουπιδιών αποτελεί ντροπή για την περιοχή. Η αναζήτηση δήθεν της τέλειας λύσης αποτελούσε διαχρονικά το άλλοθι για να μην γίνεται τίποτα και να καταλήγουν τα σκουπίδια όπου βόλευε τον καθένα. Στο όνομα της διαφύλαξης του περιβάλλοντος και του τοπικού συμφέροντος τα σκουπίδια καταλήγουν σε περιοχές που πραγματικά χρίζουν προστασίας. Είδαν όλοι πρόσφατα σε φωτογραφίες τη θέα που υπάρχει από τον σκουπιδότοπο της Πύλου, ενώ προφανώς ο σκουπιδότοπος  της Μεσσήνης, δίπλα στο κύμα, δεν δημιουργεί καμία μόλυνση στον Μεσσηνιακό κόλπο!

Για αυτούς ακριβώς τους λόγους υποστηρίζουμε εδώ και χρόνια ότι πρέπει να τελειώνει η φαρσοκωμωδία και να οριστεί ένας χώρος διαχείρισης των σκουπιδιών. Ο χώρος αυτός δεν μπορεί να βρίσκεται στο φεγγάρι, και δεν υπάρχει λύση η οποία δεν θα δημιουργεί καμία όχληση. Αυτό που απαιτείται είναι η ύπαρξη μέριμνας για ελαχιστοποίηση των προβλημάτων. Οι περιβαλλοντικοί όροι αυτό ακριβώς το ρόλο παίζουν και για αυτό έχουν θεσμοθετηθεί. Όλες όμως οι διαδικασίες, και μετά από την αυτονόητη άσκηση του κάθε νόμιμου δικαιώματος όποιου θεωρεί ή πραγματικά θίγεται, πρέπει να καταλήγουν σε μια απόφαση γιατί πάνω απ όλα είναι το ευρύτερο συμφέρον της κοινωνίας. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να διαχειριζόμαστε τα σκουπίδια με βάση τη λογική "όπου βρούμε μια τρύπα να τα κρύψουμε".

Η αδειοδότηση χώρων είναι το 80% της λύσης και αυτό που ουσιαστικά προσδιορίζει τη μέθοδο διαχείρισης  και το οικονομικό της κόστος. Οι σημερινοί τρόποι διαχείρισης των σκουπιδιών στην Πελοπόννησο είναι πανάκριβοι. Το οικονομικό κόστος, το άμεσο, – αυτό δηλαδή που πληρώνει ο κάθε δήμος – είναι υψηλό. Είναι όμως λάθος να υπολογιστεί μόνο αυτό γιατί υπάρχει και το περιβαλλοντικό κόστος που είναι τεράστιο. Όποιος νομίζει ότι δεν θα πάρει πίσω αυτά που ανεξέλεγκτα πετά όπου βρει, κάνει τεράστιο λάθος. Απλώς υπονομεύει το δικό του μέλλον και κυρίως αυτό των παιδιών του. Η μέθοδος και το κόστος διαχείρισης είναι τα υπόλοιπα που πρέπει με προσοχή να εξεταστούν, προκειμένου να οδηγηθούμε σε μια οριστική λύση που θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το πρόβλημα.

Η περιφέρεια Πελοποννήσου έτρεξε έναν διεθνή διαγωνισμό για τη διαχείριση των σκουπιδιών με τη μέθοδο παραχώρησης, ο οποίος έχει καταλήξει σε  ένα αποτέλεσμα. Το επόμενο διάστημα θα πρέπει να ενημερωθούν αναλυτικά όλοι για όλες τις παραμέτρους της λύσης. Όπως επανειλημμένα έχει επισημανθεί η ηγεσία της περιφέρειας θα πρέπει να σταματήσει να αυτοθαυμάζεται. Πρέπει να πείσει, καταρχήν, τις δημοτικές αρχές και στη συνέχεια όλη την κοινωνία ότι το σχέδιο διαχείρισης που προέκρινε και προωθεί είναι προς το συμφέρον όλων. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να απαντηθούν με λεπτομερή και ακριβή τρόπο όλα τα ερωτήματα που εύλογα τίθενται. Η λεπτομερής ενημέρωση και ο εξαντλητικός διάλογος είναι τα εργαλεία που παράγουν αποτελέσματα και λύνουν τελικά τα προβλήματα.

Η ενημέρωση και ο διάλογος είναι αυτά που απουσιάζουν μέχρι σήμερα στο θέμα των σκουπιδιών. Κυριαρχούν τα συνθήματα, οι αφορισμοί και οι μισές βολικές αλήθειες της κάθε πλευράς. Οι εκλογές έγιναν. Το θέμα των σκουπιδιών έπαιξε προνομιακά στον προεκλογικό διάλογο και οι πολίτες έκαναν τις επιλογές τους. Είναι πλέον η στιγμή που πρέπει να εξειδικευτούν τα επιμέρους στοιχεία έτσι ώστε να οδηγηθεί η περιοχή σε μια σύμβαση παραχώρησης που επιλύει προβλήματα και δεν δημιουργεί νέα. Η συμφωνία των δημοτικών αρχών στα βασικά σημεία της σύμβασης παραχώρησης δεν είναι ένα ζήτημα που μπορεί να παραβλεφθεί. Δεν μπορεί να προχωρήσει η διαχείριση, αν δεν υπάρχει συμφωνία από τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών συμβουλίων της Πελοποννήσου. Επειδή έχουμε κατανοήσει την πολιτική αντίληψη της περιφέρειας και τον τρόπο που πολιτεύεται η ηγεσία της, δεν είμαστε αισιόδοξοι. Θα επιδιωχθεί με πολιτικό τσαμπουκά η επιβολή λύσης, πρακτική που θα οδηγήσει σε εμπλοκές κάθε τύπου. Η έγκριση περιβαλλοντικών όρων ήταν λοιπόν ένα βήμα, αλλά για να υπάρξει οριστική λύση χρειάζονται άλματα που κανένας δεν μπορεί αλλά και δεν  θέλει να πραγματοποιήσει.

Υ.Γ. Τα ποδήλατα από το πεζοδρόμιο της Ναυρίνου ποιος θα τα σταματά; Θα κόβονται κλίσεις στους πιτσιρικάδες ή θα τα «σαλαγάνε» δημοτικοί αστυνομικοί; Θα εφαρμόζουν μήπως το νόμο οι θιγόμενοι πεζοί; Το πιθανότερο πάντως είναι η απαγόρευση να αυξήσει τους διαπληκτισμούς μεταξύ ποδηλατών και πεζοπόρων. Όλα αυτά γιατί η δημοτική αρχή δεν έχει το θάρρος να προχωρήσει σε αυτονόητες λύσεις στη Ναυρίνου. Λύσεις που κραυγάζουν  και οδηγούν στην αποτροπή της κυκλοφορίας τουλάχιστον τους μήνες και τις ώρες αιχμής στην παραλιακή. Και όλα αυτά γιατί επικρατεί ακόμα η αντίληψη πως «καβάλα παν στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε» ακόμα και αν πάνε για να βρέξουν τα πόδια τους. Ως πότε θα είμαστε όμηροι ξεπερασμένων αντιλήψεων και μικροσυμφερόντων;

panagopg@gmail.com