Τίποτα το καινούργιο. Γνωστές τακτικές, τόσο παλιές και διαχρονικά επαναλαμβανόμενες, που δεν προκαλούν καμία έκπληξη πέρα από το ότι οι πολίτες δεν ξεσηκώνονται ενάντια σε αυτές, αλλά αντίθετα συναινούν έστω και διά της σιωπής τους. Η κρίση θα έπρεπε να κάνει τους πολίτες πιο απαιτητικούς, αλλά δυστυχώς συνέβη το αντίθετο. Αφού «έφαγαν» την τσάμπα μαγκιά που υποστήριξαν με συντριπτικό ποσοστό στο δημοψήφισμα, χειροκρότησαν στη συνέχεια την κωλοτούμπα και τώρα συμβιβάζονται με τα… ψίχουλα νέων και παλιών εκφραστών του παλαιοκομματισμού. Μπορεί να ενοχλεί η πραγματικότητα αλλά αυτή είναι.
Τα μνημόνια τα έφερε μια πολύ συγκεκριμένη και διαχρονική παλαιοκομματική λειτουργία στο κράτος και τον ιδιωτικό τομέα. Η πλειοψηφία των πολιτών δεν δέχθηκε και δεν διερεύνησε τα αίτια της κρίσης, αλλά έμεινε στην εύκολη καταγγελία των μνημονίων και το ρόλο των ξένων επιβραβεύοντας αυτούς που ζητούσαν να μην αλλάξει τίποτα. Οι πολίτες δεν θέλουν να αλλάξουν οι πατερναλιστικές δομές του παλαιοκομματικού κράτους, γι’ αυτό και χειροκροτούν όποιον υπόσχεται επιδόματα και… υπερωρίες και ψηφίζουν όποιον ρίχνει μπετονιέρες με τσιμέντο στο χωριό και αλλάζει τα κεραμίδια στο εξωκκλήσι. Δρόμο μπορεί να μην έχουν -και δεν έχουν- για να φτάσουν στο χωριό, αλλά δεν τους νοιάζει, ας έχει τσιμέντο η αυλή στο εξωκκλήσι! Τρελά πράγματα μιας λαθεμένης αντίληψης για το δημόσιο συμφέρον και το κοινό όφελος.
Αυτή η αντίληψη δυστυχώς δεν τελείωσε, αντίθετα βλέπουμε να διογκώνεται ξανά αυτή την προεκλογική περίοδο με τη συμμετοχή σχεδόν όλων των πολιτικών δυνάμεων και των προσώπων. Εχουμε επισημάνει ξανά ότι όλα μοιάζουν με μια θλιβερή επανάληψη της προεκλογικής περιόδου του 2009. Μετά τις εκλογές θα έρθει ο λογαριασμός και πολύ φοβούμαστε ότι θα ανακαλύψουν όλοι ξανά το αδιέξοδο. Η μόνη διαφορά είναι ότι δικαιολογίες δεν έχει πλέον κανένας και κυρίως οι πολίτες, οι οποίοι αν δεν αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τα πράγματα και τα κριτήρια με τα οποία δίνουν την ψήφο τους, να ετοιμάζονται να πληρώσουν αγόγγυστα το λογαριασμό. Οι δικαιολογίες και τα άλλοθι έχουν τελειώσει για όλους.
