Οι συγκεντρώσεις και η ρητορική δεινότητα των υποψηφίων έπαιζαν μια φορά και έναν καιρό σημαντικό ρόλο. Δεν έχουν όμως πλέον την ίδια σημασία -αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν αξία. Η παράσταση νίκης δομείται και από τις συγκεντρώσεις και όποιος παίρνει το ρίσκο να βγει στην πλατεία προσδοκά ότι θα δείξει δυναμική. Η παράσταση νίκης, όπως αναφέραμε χθες, έχει στόχο τον αναποφάσιστο και αυτόν που θέλει να πάει με το νικητή. Κατά τα λοιπά, η πλατεία δεν κάνει κανέναν σοφότερο. Στις τοπικές κοινωνίες όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Ξέρουμε και ποιος έχει γνώσεις και ποιος τα… λέει. Αντιλαμβανόμαστε και ποιος τα γράφει μόνος του και σε ποιους τα γράφουν άλλοι. Η πλατεία δίνει λοιπόν θετικές ή αρνητικές εντυπώσεις, αλλά δεν κρίνει την εκλογική μάχη.
Σε αυτές τις δημοτικές εκλογές αυτό που παίζει σημαντικό ρόλο εκτός από το πρόσωπο του επικεφαλής είναι η σύνθεση των ψηφοδελτίων. Οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι θα κρίνουν τη νίκη ή την ήττα. Οσο μεγαλύτερη διείσδυση στο εκλογικό σώμα έχουν οι υποψήφιοι σύμβουλοι, τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες επικράτησης του συνδυασμού. Προβλέψεις δεν μπορούν να υπάρξουν γιατί μιλάμε πλέον για μια διασπορά προσώπων σε χώρους και οικογένειες, η οποία δεν μπορεί να είναι ανιχνεύσιμη. Οποιος υποστηρίζει το αντίθετο προφανώς αγνοεί τα βασικά σε σχέση με την κοινωνική οργάνωση. Οι οικογένειες, οι εργασιακοί χώροι και οι παρέες στις μικρές τοπικές κοινωνίες αποτελούν ισχυρούς ενοποιητικούς παράγοντες που παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα. Σε εποχές οικονομικής κρίσης και απόλυτης αποκομματικοποίησης η εκλογική συμπεριφορά αποτελεί αχαρτογράφητη περιοχή. Το τι λοιπόν θα βγάλει η κάλπη των δημοτικών εκλογών είναι απολύτως άγνωστο και δεν μπορεί να προσδιοριστεί με τα παλιά εργαλεία ανάλυσης. Με δυο λόγια, η έκπληξη των εκλογών θα είναι το να μην υπάρχει έκπληξη.
