Το ανησυχητικό είναι ότι σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών δεν έχει στα ραντάρ της τους δρόμους της Μεσσηνίας. Η πραγματικότητα αυτή πρέπει να αλλάξει και αυτό έχει επείγοντα χαρακτήρα. Τώρα γίνονται οι ζυμώσεις και μέσα στο φθινόπωρο θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις, γι’ αυτό και χρειάζεται άσκηση πίεσης πριν δρομολογηθούν καταστάσεις.
Οι τοπικοί παράγοντες, αυτοδιοικητικοί και πολιτικοί, φαίνεται πως κάνουν επαφές αλλά λειτουργούν μεμονωμένα και αποσπασματικά. Σε πρώτη φάση και αυτό καλό είναι, αλλά η εμπειρία έχει δείξει ότι αποτέλεσμα μπορεί να παραχθεί μόνο αν ασκηθεί μετωπική, ενιαία και δυναμική παρέμβαση στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτό που δεν έγινε στην πρώτη φάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να μην προχωρήσει τίποτα, πρέπει να γίνει τώρα.
Οποιος το Σαββατοκύριακο κινήθηκε στους δρόμους της Μεσσηνίας θα κατάλαβε ότι το συγκεκριμένο οδικό δίκτυο δεν μπορεί να σηκώσει τουριστική κίνηση και έπρεπε να έχει αλλάξει εδώ και χρόνια. Ακόμα και ο περιφερειακός της Καλαμάτας σε συγκεκριμένες ώρες αιχμής έμοιαζε κορεσμένος. Η διεκδίκηση λοιπόν της κατασκευής των δρόμων της Μεσσηνίας είναι κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα για την ανάπτυξη της περιοχής. Οι δρόμοι πρέπει να γίνουν μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αυτό έχει ανάγκη ο τόπος, για να μπορέσει να αναπτυχθεί τουριστικά.
Απαιτείται η στράτευση, η πίεση και η λήψη απόφασης για ένταξη σε υλοποιήσιμο πρόγραμμα τόσο του δρόμου Καλό Νερό - Τσακώνα όσο και του Καλαμάτα - Ριζόμυλος - Πύλος - Μεθώνη. Το κρίσιμο είναι η ένταξη των έργων σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα που πατάει στην πραγματικότητα και μπορεί να εκτελεστεί, να μην επαναληφθούν δηλαδή οι… παπάτζες των προηγούμενων χρόνων που τάχα μελετούσαν και τάχα δημοπρατούσαν. Από αυτά χορτάσαμε και έχουμε πλέον όλοι μάθει πότε υπάρχει βούληση και σχέδιο για ένα έργο και πότε ροκανίζεται ο χρόνος για να… δημοπρατήσουν προεκλογικά πουλώντας χάντρες στους ιθαγενείς.
