Το παλιό βεβαίως καταγγέλλεται όταν αφορά τους άλλους, αλλά είναι η πιο απλή και σίγουρη μέθοδος για να επιδεικνύεται ενδιαφέρον στα μάτια των ψηφοφόρων. Τις τελευταίες μέρες ζούμε σε τοπικό επίπεδο μια ιδιότυπη μάχη πατρότητας έργων και δράσεων.
Ποιος είναι ο πατέρας του έργου για τον αγωγό ύδρευσης της Καλαμάτας και της ευρύτερης περιοχής, ο Νίκας που τον πρότεινε, ο Χαρίτσης που τον ενέταξε, ο Θεοδωρικάκος που τον χρηματοδοτεί ή ο Βασιλόπουλος που τον υλοποιεί; Και γιατί δεν έγινε επαρκής αναφορά στη συμβολή του προηγούμενου από τον τωρινό; Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού θα χρηματοδοτηθεί όπως από τον προηγούμενο παράγοντα ή μήπως θα δοθούν λιγότερα λεφτά από τους νέους διαχειριστές του κρατικού χρήματος; Ολα αυτά, λες και τα πάντα αρχίζουν και σταματούν σε μια περίοδο, λες και τα λεφτά και τα προγράμματα τα έφερε ο ένας και ο άλλος παράγοντας από το σπίτι του πατέρα του και δεν είναι του ελληνικού λαού. Αγωγοί ύδρευσης είχαν κατασκευαστεί και παλιότερα και θα κατασκευαστούν και στο μέλλον, όπως και το Φεστιβάλ Χορού δεν ξεκίνησε προχθές, ούτε θα τελειώσει αύριο, υπήρχε και χρηματοδοτείται χρόνια τώρα από πολλούς υπουργούς και κυβερνήσεις, κάτι που είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον.
Η συζήτηση για το ποιος είναι καλύτερος «κατόπιν ενεργειών μου» δείχνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται την πολιτική και το μοίρασμα του δημοσίου χρήματος διάφοροι τοπικοί παράγοντες και κομματικά στελέχη. Η λογική του πολιτικού πατερούλη που εντάσσει και χρηματοδοτεί έργα και δράσεις, είναι καιρός να δώσει τη θέση της σε διαδικασίες θεσμικού χαρακτήρα. Είναι αλήθεια ότι βρισκόμαστε πολύ πίσω στη θέσπιση διαδικασιών και χρηματοδοτήσεων με βάση μελέτες κόστους - οφέλους. Θα συνεχίσουμε δυστυχώς να λειτουργούμε για πολλά ακόμα χρόνια με χρηματοδοτήσεις κατόπιν παρεμβάσεων και ενεργειών χωρίς ιεράρχηση έργων, αλλά με βάση τα θέλω από ομάδες πίεσης και συμφερόντων. Θα συνεχίσουμε δηλαδή να πορευόμαστε με βάση την υποκειμενική αντίληψη του καθένα για το τι πρέπει να τύχει χρηματοδότησης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι λογικοί και οι καβγάδες μεταξύ των πατεράδων τού «κατόπιν ενεργειών μου».