Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, απαντώντας στη Βουλή σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Μεσσηνίας Αλέξη Χαρίτση, δήλωσε ανοιχτός σε προτάσεις για την αξιοποίηση μέρους του στρατοπέδου Καλαμάτας. Διαβάζοντας όμως κανείς προσεκτικά την απάντηση του υπουργού, θα αντιληφθεί ότι πρόθεση του υπουργείου δεν είναι να παραχωρήσει το σύνολο του χώρου, αλλά ένα μέρος του, ενώ το υπόλοιπο θα παραμείνει για στρατιωτική χρήση. Το γεγονός αυτό από μόνο του περιορίζει τη συζήτηση σε σχέση με το τι μπορεί να γίνει στον συγκεκριμένο χώρο.
Μέσα πάλι από τις γραμμές, στην ίδια απάντηση φαίνεται ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου συζητά θετικά την πρόταση που έχει καταθέσει ο βουλευτής Μεσσηνίας Μίλτος Χρυσομάλλης, σε σχέση με τη δημιουργία υποδομών για τη φιλοξενία στρατιωτικών για λόγους αναψυχής αλλά και για τις ανάγκες εκπαίδευσης πιλότων στην 120 ΠΕΑ. Η κεντρική ιδέα της κυβέρνησης είναι ο χώρος να παραμείνει σε στρατιωτική χρήση και να αξιοποιηθεί για αυτό το σκοπό. Ακούει προτάσεις σε αυτό το πλαίσιο, που πιθανώς να χωρά και τη στέγαση κάποιας ακόμα δημόσιας υπηρεσίας σε διακριτό χώρο. Με δυο λόγια δεν θα πούνε “όχι” στην ανέγερση, σε κάποια γωνιά των 220 στρεμμάτων, ενός αστυνομικού μεγάρου, μιας και για την Πυροσβεστική που «έπαιζε» παλιότερα έχει επιλεγεί ήδη οικόπεδο στα Πλακωτά.
Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα, δεν υπάρχουν και πολλά που μένουν να συζητηθούν σε σχέση με την αξιοποίηση του συγκεκριμένου χώρου. Στην καλύτερη περίπτωση θα υπάρξει η στέγαση της Αστυνομίας και η χρήση κάποιων κτηρίων ως ξενώνων στρατιωτικών. Δεν νομίζουμε όμως ότι είναι αυτά που λείπουν από την Καλαμάτα. Έχουμε κι άλλη φορά επισημάνει ότι το συγκεκριμένο οικόπεδο μπορεί να αξιοποιηθεί πραγματικά και να προσφέρει πολλαπλασιαστικά στην οικονομία της περιοχής. Η παραχώρησή του για τη δημιουργία μιας μεγάλης τουριστικής επένδυσης θα μπορούσε να αποτελέσει μια τεκμηριωμένη και κοστολογημένη πρόταση, την οποία υποτίθεται ότι ζητεί το υπουργείο. Η συγκεκριμένη όμως άποψη δεν έχει πολλούς οπαδούς, ούτε εντός της κυβέρνησης ούτε στο χώρο της αντιπολίτευσης. Η διευθέτηση εντός των τειχών, πάντως, δεν παράγει επιπρόσθετο πλούτο – και δεν είμαστε καν σίγουροι ότι θα επιφέρει έστω μια εξοικονόμηση πόρων. Ως εκ τούτου, πολύ λίγο, πολύ αργά!
