Ο θεσσαλικός κάμπος έχει βουλιάξει στη λάσπη, με άγνωστο την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, αριθμό νεκρών. Ο κρατικός μηχανισμός για μια ακόμα φορά πιάστηκε απροετοίμαστος, δεν μπόρεσε να προστατεύσει ανθρώπινες ζωές και έχει αφήσει δύο μέρες ανθρώπους αβοήθητους μέσα στο νερό. Αυτό που συμβαίνει στα χωριά του θεσσαλικού κάμπου είναι τραγικό και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Δείχνει το ξεχαρβάλωμα του κράτους.
Την Τρίτη το βράδυ ένας 36χρονος στην προσπάθειά του να ανέβει στο πλοίο «Blue Horizon» σπρώχνεται από μέλη του πληρώματος, καταλήγει στη θάλασσα και βρίσκει τραγικό θάνατο. Το πλοίο συνεχίζει το ταξίδι του και γυρίζει πίσω μετά από τη δημοσιοποίηση βίντεο που δείχνει τι έγινε. Αρχικά κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο άτυχος 36χρονος πήδηξε να προλάβει το πλοίο, γλίστρησε, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Στο περιστατικό μπροστά δεν υπάρχει λιμενικός, όπως θα έπρεπε, αφού υπάρχει απόπλους πλοίου, για να προλάβει τη δολοφονία. Άλλη μια απόδειξη που δείχνει, εκτός από την απανθρωπιά των αδίστακτων δραστών, και το ξεχαρβάλωμα του κράτους.
Μέσα στον Αύγουστο δεκάδες πυρκαγιές καίνε χιλιάδες στρέμματα. Η πυρκαγιά στον Έβρο έσβησε μετά από 16 ημέρες με τραγικό απολογισμό 18 νεκρούς και χιλιάδες καμένα στρέμματα του μοναδικού δάσους της Δαδιάς και βέβαια καλλιεργειών. Η πυρκαγιά αυτή είναι η μεγαλύτερη στην Ε.Ε. από το 2000, όταν ξεκίνησε καταγραφές το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Ο κρατικός μηχανισμός και εδώ δεν κατάφερε να ανταποκριθεί με επάρκεια κατακτώντας άλλη μια αρνητική πανευρωπαϊκή πρωτιά.
Η δικαιολογία της κλιματικής αλλαγής και των χρόνιων παθογενειών του κρατικού μηχανισμού δεν πείθουν πλέον κανέναν. Η κυβέρνηση αυτή εξελέγη το 2019 υποσχόμενη ότι θα αντιμετωπίσει τις χρόνιες παθογένειες και θα δημιουργήσει ένα σύγχρονο κράτος που θα προστατεύει την ανθρώπινη ζωή. Οι πολίτες βλέπουν καθημερινά ότι πάμε από τραγωδία σε τραγωδία και οι ευθύνες καταλογίζονται πότε στον σταθμάρχη και πότε στον μούτσο, ενώ ουσιαστικά ευθύνεται αυτός που έκανε τον αχθοφόρο σταθμάρχη και εκείνος που άφησε τον μούτσο να κάνει τον λιμενάρχη! Δεν μιλάμε πλέον για ένα γεγονός, μια ατυχία… μια στραβή στη βάρδια, μαζεύτηκαν πολλά που δείχνουν ότι υπάρχει πολιτικό πρόβλημα. Οι δικαιολογίες και η επικοινωνιακή διαχείριση δεν πείθουν πλέον κανέναν.
Οι καταστροφές από πυρκαγιές και πλημμύρες έχουν τεράστιες επιπτώσεις στην οικονομία. Τα ποσά που θα απαιτηθούν για αποκατάσταση ζημιών σε δημόσιες υποδομές και για αποζημιώσεις σε κατεστραμμένες περιουσίες είναι τεράστια. Ο προϋπολογισμός δεν θα μπορέσει να καλύψει άλλες ανάγκες για στήριξη ευάλωτων από την ακρίβεια σε τρόφιμα και καύσιμα. Επιπρόσθετα οι καταστροφές στις καλλιέργειες του θεσσαλικού κάμπου θα φέρουν νέο κύμα ανατιμήσεων σε βασικά τρόφιμα. Δημιουργείται στον τομέα της οικονομίας μια δύσκολη κατάσταση που θα έχει άμεση συνέπεια στην καθημερινότητα όλων και κυρίως των πιο ευάλωτων. Οι επόμενοι μήνες θα είναι για όλους εξαιρετικά δύσκολοι.
Τα όσα συμβαίνουν επαναφέρουν στην επικαιρότητα το ζήτημα των τομών και των μεταρρυθμίσεων που χρειάζεται το κράτος και η αυτοδιοίκηση, προκειμένου να μην φτάνουμε να ψάχνουμε δυο μέρες πώς θα απεγκλωβίσουμε άτομα από τον κάμπο! Η οικονομία της χώρας και η ευημερία των κατοίκων είναι δέσμιες των αδυναμιών του κράτους, το οποίο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη βασική του αποστολή, να προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες και να δημιουργήσει ευνοϊκό περιβάλλον για την οικονομία. Το κράτος είναι δέσμιο πολιτικών που δεν θέλουν να αναδειχθούν άξια στελέχη στον κρατικό μηχανισμό, αλλά προτιμούν ημέτερους βολικούς, που την ώρα της κρίσης ψάχνουν να ρίξουν σωσίβια σε υπερήλικους κατάκοιτους!
Η πολιτική αντίληψη του… πάμε και όπου βγει και... άστο για αργότερα, οδηγεί σε πολλαπλές χρεοκοπίες. Το κακό είναι ότι ενώ όλοι συμφωνούν στις διαπιστώσεις, πολίτες και πολιτικοί δεν θέλουν να αλλάξουν αντίληψη και πρακτική. Το ρουσφέτι και η εξυπηρέτηση κυριαρχούν και καθορίζουν την ψήφο. Αναπαράγουν έτσι πολιτικούς, οι οποίοι διακρίνονται για την ικανότητά τους στην εξυπηρέτηση και τη στήριξη συμφερόντων αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα. Είναι φανερό ότι κάποιοι είναι υπουργοί λόγω ονόματος ή επειδή τους επιβάλλει κάποιος ισχυρός παράγοντας. Το κράτος, οι Περιφέρειες και οι δήμοι χρησιμοποιούνται ως λάφυρα για τους «δικούς μας», με στόχο την αναπαραγωγή συστημάτων και την προώθηση συμφερόντων. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργίας οι τραγωδίες είναι αναπόφευκτες.
Είναι καιρός οι πολίτες να σταματήσουν να οργίζονται για μερικές ώρες ή όσο κρατά η ανάγνωση δακρύβρεχτων ποστ στα social media. Δεν μας φταίει ούτε ο καιρός ούτε ο θεός. Εμείς ευθυνόμαστε γιατί όταν πάμε να ψηφίσουμε δεν αξιολογούμε ικανότητες και προτάσεις, αλλά αν ξέρουμε τον υποψήφιο και αν ήρθε στην κηδεία του παππού μας. Έχουμε ευθύνη, γιατί με τη στάση μας επιβραβεύουμε την αναποτελεσματικότητα ψηφίζοντας ανθρώπους που ξέρουμε ότι δεν μπορούν.
panagopg@gmail.com
