Τα στατιστικά στοιχεία καταγράφουν με σαφήνεια αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Ελάχιστοι είναι οι νέοι που έχουν μείνει στα χωριά της Μεσσηνίας και ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή. Αυτό δεν έγινε βέβαια από τη μια μέρα στην άλλη, είναι μια κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σταδιακά στη διάρκεια του χρόνου. Η εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής και των χωριών δεν έγινε γιατί κάποιοι συνωμότησαν, αλλά γιατί οι άνθρωποι θέλουν πάντα το καλύτερο για τον εαυτό τους και τα παιδιά τους.
Η ζωή στο χωριό είναι δύσκολη και η ενασχόληση με την αγροτική παραγωγή ακόμα δυσκολότερη. Δεν άφησαν δηλαδή πίσω τους κάποιο «παράδεισο» και πήγαν στην «κόλαση» της πόλης. Είναι σημαντικό να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, για να ξέρουμε τι ακριβώς έχει συμβεί, για ποιους λόγους και τι πρέπει να μεταβληθεί, προκειμένου να παραμείνει ζωντανή η παραγωγική δραστηριότητα στον πρωτογενή τομέα. Έχουμε και άλλη φορά επισημάνει ότι ζωή στο χωριό για νέους ανθρώπους δεν υπάρχει. Το γεγονός αυτό οδηγεί στην εγκατάλειψη των πάντων. Νέα παιδιά με περιουσίες προτιμούν να κάνουν δουλειές του ποδαριού στην πόλη για να φύγουν από το χωριό εγκαταλείποντας παραγωγικές εκμεταλλεύσεις.
Τα εκατοντάδες μικρά χωριά στη Μεσσηνία δημιουργήθηκαν όταν η μετακίνηση ήταν δύσκολη και οι εργασίες στα κτήματα απαιτούσαν τη γρήγορη παρουσία σε αυτά. Η σταφίδα και τα σύκα ήταν τα πλέον χαρακτηριστικά προϊόντα. Η ανάγκη αυτή δεν υφίσταται, τόσο γιατί δεν υπάρχουν πλέον αυτές οι καλλιέργειες όσο και γιατί οι μετακινήσεις έχουν αλλάξει. Σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεσαι τώρα λιγότερο χρόνο να φτάσεις στο χωράφι από το κοντινότερο ημιαστικό ή αστικό κέντρο απ’ ό,τι στο παρελθόν από το σπίτι στο χωριό. Τα χωριά δεν χρειάζονται δηλαδή για την εγγύτητα στην αγροτική εκμετάλλευση.
Η συντονισμένη προώθηση εγκατάστασης νέων αγροτών σε αστικά και ημιαστικά κέντρα θα πρέπει να ενισχυθεί μαζί με τις αναγκαίες υποδομές -μόνο έτσι θα κρατηθούν οι καλλιέργειες και θα συνεχίζεται να παράγεται εισόδημα από τον αγροτικό τομέα. Δεν μπορεί να πετάγονται λεφτά σε υποδομές, όπως αυτές που εγκαινιάστηκαν χθες, στο όνομα της δήθεν στήριξης των χωριών. Τα χωριά δεν θέλουν γήπεδα, γιατί δεν έχουν και δεν πρόκειται να έχουν παιδιά, αλλά δομές υγείας και περίθαλψης για τους συνταξιούχους. Η πραγματικότητα μπορεί να ενοχλεί, αλλά δυστυχώς αυτή είναι.
panagopg@gmail.com
