Η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ δείχνει ότι αλλάζουν οι ισορροπίες στην Ευρώπη και τον κόσμο. Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ φαίνεται πως θέλει να συμμαχήσει με τη Ρωσία, προκειμένου να διεξαγάγει απερίσπαστος τον οικονομικό πόλεμο με την Κίνα, την οποία θεωρεί βασικό εχθρό και αντίπαλο. Στην προσπάθειά του αυτή «αδειάζει» την Ε.Ε. και πουλάει την Ουκρανία στη Ρωσία. Οι ηγέτες της Ε.Ε. δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να δημιουργήσουν ενιαίο μέτωπο και στρατηγική στο νέο αυτό μοίρασμα του κόσμου, αλλά είναι αφελής όποιος νομίζει ότι θα μείνουν απέξω ή θα υποταχθούν. Οι εκλογές της Κυριακής στη Γερμανία και η κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές, προφανώς και θα σηματοδοτήσουν εξελίξεις και θα καθορίσουν την αντίδραση της Ε.Ε., η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτή τη φάση βρίσκεται κοντά και με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι εξελίξεις σε επίπεδο Ε.Ε. προφανώς και αφορούν τη χώρα μας, η οποία πιθανότατα να χρειαστεί να αποφασίσει ποια πλευρά θα ακολουθήσει σε αυτόν τον νέο κύκλο. Θα ακολουθήσει τις χώρες της Ε.Ε. ή θα μπει σε παζάρια με ΗΠΑ και Ρωσία; Η δυνατότητα ουδετερότητας δεν υπάρχει, ενώ το ποια πλευρά θα ακολουθήσει η Τουρκία είναι ακόμα ένα κρίσιμο στοιχείο. Όποιος έχει αίσθηση Ιστορίας αντιλαμβάνεται ότι δεν έχουμε μπροστά μας εύκολες επιλογές. Το πού θα οδηγήσει η νέα περίοδος και ποια θα είναι τελικά η πλευρά των νικητών -για να βρεθεί κάποιος στη σωστή πλευρά της Ιστορίας- θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες, με την αιματηρή αντιπαράθεση να μην αποκλείεται.
Είναι τρομακτικό για τη χώρα μας το ενδεχόμενο να επιβάλεται ως τετελεσμένο η θέληση των νέων… σερίφηδων. Αν η Ουκρανία δοθεί ως λάφυρο στη Ρωσία, η Γάζα μετατραπεί σε αμερικανική Ριβιέρα για το Ισραήλ και επιτευχθεί ο αποκλεισμός της Ε.Ε. από τη λήψη αποφάσεων, ενδέχεται να ξυπνήσουμε ένα πρωί αντιμέτωποι με παρόμοιες παραχωρήσεις σε Κύπρο και Αιγαίο. Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι περνάμε σε εντελώς αχαρτογράφητα νερά για τη χώρα και την ασφάλειά της.
Όταν ο νέος σερίφης ζητά λύτρα και παραχωρήσεις, είναι κακά μαντάτα για τους αδύναμους. Εκτός και αν κάποιοι νομίζουν ότι το πρόβλημα του κόσμου είναι η woke ατζέντα και οι Έλληνες πήγαν στην Τροία για να πάρουν πίσω την ωραία Ελένη! Η παγκόσμια τάξη πραγμάτων έχει μπλέξει με αδίστακτους κυνηγούς του κέρδους, που θέλουν να καταστρέψουν όποιον θεωρούν επικίνδυνο για τα οικονομικά τους συμφέροντα και αντιμετωπίζουν ως παράπλευρες απώλειες χώρες, λαούς και διαχρονικές φιλίες.
Η εσωτερική πολιτική ζωή του τόπου, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, βρίσκεται εντελώς εκτός θέματος. Η διόγκωση των οικονομικών προβλημάτων και των αδιεξόδων έχει βγάλει ξανά στο προσκήνιο την ακραία τοξικότητα, που με όχημα την τραγωδία των Τεμπών απειλεί να τινάξει τη χώρα στον αέρα. Τα προβλήματα στην οικονομία, η διερεύνηση ενός τραγικού δυστυχήματος, η λειτουργία της δικαιοσύνης, προφανώς και είναι τεράστια ζητήματα, τα οποία όμως δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν μέσα σε ένα πλαίσιο συνωμοσιολογίας και παλαβομάρας. Η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να δώσει απαντήσεις και η δικαιοσύνη να προστατεύσει τον ρόλο της. Τα προβλήματα στον σιδηρόδρομο όμως δεν αντιμετωπίζονται με γιουρούσια ούτε η δικαιοσύνη μπορεί να αποδοθεί μέσα από λαϊκά δικαστήρια.
Η κυβέρνηση δείχνει ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη λαϊκή οργή και περιμένει με κομμένη την ανάσα τις συγκεντρώσεις της Παρασκευής 28 Φεβρουαρίου. Έχουμε την αίσθηση ότι έχει απολέσει πλέον την πρωτοβουλία των κινήσεων και θα σέρνεται πίσω από τα γεγονότα έρμαιο ψεκασμένων θεωριών και τυχαίων γεγονότων. Όμως η χώρα δεν μπορεί να λειτουργήσει μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Η οικονομία της θα βυθίζεται καθημερινά, ενώ θα είναι απούσα από τις εξελίξεις στο διεθνές περιβάλλον, που έχουν χαρακτήρα υπαρξιακό για την Ελλάδα.
Η χώρα χρειάζεται ισχυρή κυβέρνηση και πρωθυπουργό. Το βασικότερο, μια ισχυρή πλειοψηφία ευρύτερων δυνάμεων στη Βουλή, αλλά και την κοινωνία, οι οποίες θα μπορέσουν να συμφωνήσουν για τις μεγάλες επιλογές και προκλήσεις, που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα το επόμενο διάστημα. Αυτό με βάση την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα, δεν υπάρχει. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και οι εκλογές, ακόμα και αν σήμερα φαντάζουν ως περιπέτεια, είναι η μοναδική διέξοδος από το παραλυτικό σύρσιμο στον βούρκο. Οι αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν από τους πολίτες, αφού τεθούν τα πραγματικά διλήμματα και αναλυθούν οι κίνδυνοι. Με την ελπίδα ο θεός της Ελλάδας να κάνει για μία ακόμα φορά το θαύμα του.

panagopg@gmail.com