Το ευρύτερο δημόσιο, όπως και ο δήμος Καλαμάτας, έχει χιλιάδες ακίνητα τα οποία κυριολεκτικά ρημάζουν. Από τα Ολυμπιακά ακίνητα μέχρι το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού και από τα «Ξενία» μέχρι τα δεκάδες παραλιακά οικόπεδα κυριαρχεί η λογική της εγκατάλειψης για να μην «ξεπουληθούν». Εδώ και χρόνια, κάθε φορά που το δημόσιο πάει να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία του, η συζήτηση διεξάγεται στη λογική του άσπρου – μαύρου. Οι κραυγές για ξεπούλημα, οι καταγγελίες για χαριστικές παραχωρήσεις και σκανδαλώδεις συμβάσεις οι οποίες θα καταργηθούν και οι υπογράφοντες θα λογοδοτήσουν οδηγούν τελικά στην απραξία. Η συγκεκριμένη πρακτική έχει ως αποτέλεσμα το μεγαλύτερο σκάνδαλο στη διαχείριση του ελληνικού κράτους να είναι η απαξίωση της τεράστιας ακίνητης περιουσίας του δημοσίου.
Το πρόβλημα ξεκινά από την ενοχοποίηση της σύμπραξης του δημοσίου με ιδιώτες. Όποιος ιδιώτης κάνει οποιαδήποτε δουλειά με το δημόσιο είναι εξ ορισμού ύποπτος και αντίστοιχα όποιος δημόσιος παράγοντας υπογράφει μια σύμβαση με ιδιώτη θεωρείται ότι έχει ίδιον όφελος. Η κυρίαρχη αυτή αντίληψη στην κοινωνία έχει ως αποτέλεσμα να μην προχωρούν αυτά που θα έπρεπε ενώ, αντίθετα, ό,τι γίνεται να επιβεβαιώνει τον κανόνα. Μέσα στο κλίμα καχυποψίας που έχει δημιουργηθεί είναι απολύτως λογικό να προχωρούν οι «γενναίοι», τόσο από τη μεριά του ιδιωτικού όσο και του δημοσίου τομέα, και βέβαια να μην ρισκάρει κανένας, αν δεν προσδοκά κάποιο όφελος.
Η επικρατούσα αντίληψη είναι φανερό ότι στο μόνο που οδηγεί είναι στην διαιώνιση της κρίσης και της ύφεσης. Το δημόσιο και οι δήμοι δεν μπορούν να λειτουργούν ξενοδοχεία και εστιατόρια. Αυτά είναι δουλειά των ιδιωτών. Ο αδιάβλητος τρόπος και η διαδικασία με την οποία τα ακίνητα του δημοσίου θα παραχωρηθούν στους ιδιώτες μπορεί να βρεθεί. Υπάρχουν μέθοδοι και πρακτικές που και τη διαφάνεια διασφαλίζουν και το μεγαλύτερο όφελος επιφέρουν. Και εδώ, όπως και σε σειρά από άλλες περιπτώσεις, δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον κόσμο. Αρκεί να αντιγράψουμε ένα από τα επιτυχημένα μοντέλα που εφαρμόζουν εδώ και χρόνια άλλοι στο εξωτερικό.
Ο δήμαρχος Καλαμάτας, με την απόφασή του να παραχωρήσει μια σειρά από κτήρια σε ιδιώτες, δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί. Ελπίζουμε η προσπάθεια αυτή να πετύχει και να αποτελέσει μοντέλο που θα ακολουθήσουν και άλλοι δήμοι και φορείς του δημοσίου στο νομό. Για να βγούμε από το αδιέξοδο, που έχουμε οδηγηθεί συνολικά ως χώρα, χρειάζονται πρωτοβουλίες που θα κινούνται πέρα από το συνηθισμένο. Να κάνουμε με ταχύτητα όλα αυτά για τα οποία διστάσαμε. Να δώσουμε ευκαιρίες και να αναλάβουμε ρίσκο σε όλα τα επίπεδα. Η επιστροφή σε λύσεις του παρελθόντος και σε ξεπερασμένα και απολύτως χρεοκοπημένα μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης, θα έχουν ως αποτέλεσμα μόνο την επιδείνωση της ήδη κακής κατάστασης. Ο κόσμος έχει αλλάξει. Ο ανταγωνισμός είναι παγκόσμιος και αδυσώπητος. Κανένας δεν περιμένει κανέναν. Όποιος προσαρμόζεται προχωρά. Οι υπόλοιποι πνίγονται στη στασιμότητα και την παρακμή.
