Οι αφορισμοί, «φταίνε οι πολιτικοί», είναι εύκολοι και βολικοί γιατί μεταβιβάζουν τη προσωπική ευθύνη του καθενός μας. Την ίδια στιγμή από πολλούς υποστηρίζεται η ισοπεδωτική άποψη του «φταίμε όλοι», με αποτέλεσμα να διαχέονται οι ευθύνες σε μια συνολική ενοχή. Τα πράγματα είναι προφανώς πιο σύνθετα. Αναμφίβολα οι μεγάλες ευθύνες ανήκουν στο πολιτικό προσωπικό αλλά άμοιροι ευθυνών δεν είναι ούτε οι πολίτες. Σε κάθε δε περίπτωση, στην παρούσα φάση, αυτό που έχει σημασία δεν είναι η αναζήτηση του μεγέθους των ευθυνών αλλά η συνειδητοποίηση των πρακτικών που, με τη συμμετοχή και των δύο μερών, μας οδήγησε στα σημερινά τραγικά αδιέξοδα.
Καταρχήν, πρέπει να αποδεχτούμε ότι έχουμε το πολιτικό προσωπικό που μας εκφράζει και μας αξίζει. Αρκεί να δούμε πώς προκύπτει αυτό το προσωπικό: Σκεφτείτε μόνο πόσους ξέρετε να έχουν παρακαλέσει για μία θέση στο δημόσιο για τους ίδιους, για τα παιδιά ή τα εγγόνια τους, πόσους να έχουν ζητήσει μία καλή μετάθεση για τον κανακάρη τους στον στρατό, πόσους να έχουν ζητήσει πολιτική διευκόλυνση για «υπόθεσή τους» στην εφορία ή την αστυνομία και «γνωστό» γιατρό στο νοσοκομείο. Αν κάνετε αυτήν την αποτίμηση θα συνειδητοποιήσετε ότι οι πολιτικοί που επανεκλέγονται με ευκολία είναι αυτοί που ικανοποιούν τα περισσότερα από τα παραπάνω «αιτήματα του λαού».
Το πρόβλημα της διαφθοράς δεν αφορά μόνο τους 300 βουλευτές, τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους και λοιπούς αξιωματούχους και τους 50-60 επιχειρηματίες της χώρας. Είναι τόσο βαθειά ριζωμένη που φτάνει και στα χαμηλότερα επίπεδα του δημόσιου, ακόμα και...στον τελευταίο υπάλληλο που δίνει παραγγελία για χαρτί υγείας. Και φυσικά πολλοί από αυτούς που ασχολούνται με προμήθειες από τον οικονομικό διευθυντή μέχρι τις τεχνικές υπηρεσίες που εγκρίνουν τις παραδόσεις και τις παραλαβές ή τις επιτροπές που κάνουν τις αναθέσεις, μιλάμε για χιλιάδες κόσμου. Όλοι αυτοί με τη συμμετοχή τους ή την αδιαφορία τους συμμετέχουν στο άθλιο πάρτι που έχει στηθεί στις πλάτες όλων μας. Σε αυτούς αν προσθέσει κανείς όλους αυτούς που πληρώνουν ευχαρίστως κάθε μορφής «γρηγορόσημο» για να κάνουν τη δουλειά τους και τους υπόλοιπους που ανέχονται τη μη έκδοση απόδειξης γιατί έτσι «κερδίζουν και αυτοί» έχουμε την ακριβή εικόνα για το πώς τρέφεται το τέρας της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Αν τα βάλει κανείς κάτω και υπολογίσει τα παραπάνω, μιλάμε για το 90-95 % των Ελλήνων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν προκαλέσει, ενισχύσει, υπερασπιστεί και συμβάλει στη διαμόρφωση της σημερινής εικόνας.
Είναι, λοιπόν, καιρός να αφήσουμε τις δικαιολογίες και, αντί να επιρρίπτουμε τις ευθύνες ο ένας στον άλλο και όλοι μαζί στους πολιτικούς, να δούμε την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί και να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε τα αρνητικά φαινόμενα που μας οδήγησαν στην κατάσταση που βρισκόμαστε. Παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες μια «έκρηξη» λαϊκισμού από την πλευρά διαφόρων πολιτικών παραγόντων, οι οποίοι στο όνομα του συμβολισμού προβαίνουν σε ενέργειες που στόχο έχουν να χαϊδέψουν αυτιά. Το να καταθέτεις ερωτήσεις και αναφορές υιοθετώντας κάθε αίτημα για «πάσα νόσον και μαλακίαν» είναι ο ορισμός της ανευθυνότητας, που αποδεικνύει ότι μοναδικός στόχος είναι η διατήρηση της πελατείας. Το ζήτημα είναι οι πολίτες να αξιοποιήσουν τα διδάγματα και να αποδοκιμάσουν το υποκριτικό ενδιαφέρον, τις λαϊκίστικες κορώνες και τις μελετημένες επιδείξεις ευαισθησίας. Να βάλουν τέλος στο φαύλο κύκλο της πολικής εξαπάτησης και στους εκφραστές της, παλιούς και νέους.
panagopg@gmail.com
