Στο ερώτημα αυτό θα έπρεπε να απαντούν όλοι ανεξαιρέτως οι υποψήφιοι σε κόμματα, αυτοδιοίκηση και κοινοβούλιο, που υπόσχονται να κάνουν ό,τι δεν έκαναν οι προκάτοχοί τους χωρίς όμως να αλλάξουν τίποτα, καθώς δεν θέλουν να θίξουν τα προνόμια των εκλεκτόρων. Δυστυχώς, το ερώτημα δεν τίθεται στους υποψήφιους - και γι' αυτό, όπως αναλύσαμε στο χθεσινό άρθρο, οι περισσότερες εκλογικές αναμετρήσεις τελικώς εξελίσσονται σε «καλλιστεία ικανότητας και εντιμότητας υποψήφιων».

Μετά την εκλογή του ικανότερου (στον επικοινωνιακό αγώνα) και του εντιμότερου (σύμφωνα πάντα με την επικοινωνιακή καμπάνια του υποψηφίου) συνήθως διαπιστώνεται ότι το ελληνικό τρένο είναι αδύνατον να πάει πιο γρήγορα - και τότε ο μηχανοδηγός, για να μείνει στη θέση του, ρωτάει: «Γιατί οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι;». 

Οι προηγούμενοι απαντούν ότι ναι, ήταν καλύτεροι, ικανότεροι και εντιμότεροι - και κάπως έτσι συζητάμε πάλι για τους μηχανοδηγούς και όχι για το δίκτυο και τα τρένα. 

Βεβαίως υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν ότι δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα στην Ελλάδα, αλλά αρκεί να εκμεταλλευτούμε τη γεωστρατηγική μας θέση εκβιάζοντας τη Δύση να μας δώσει νέα δανεικά κι επιδοτήσεις. Για να λέμε ολόκληρη την αλήθεια, ο εκβιασμός ήταν αποτελεσματικός στο παρελθόν, μόνο που ο σημερινός συσχετισμός δυνάμεων δεν επιτρέπει σε σώφρονες πολιτικούς να υπερτιμήσουν τη δύναμή τους σαν το Σαντάμ Χουσεΐν ή το Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς. Αυτό το γνωρίζουν ήδη πολύ καλά όσοι Ελληνες πολιτικοί επιχείρησαν προσφάτως να εκβιάσουν τους δανειστές, είτε λέγοντας ότι θα έρθουν οι αντιμνημονιακοί στην εξουσία είτε απειλώντας να τινάξουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα στον αέρα. 

Αφού λοιπόν δεν πιάνουν πια οι εκβιασμοί, δυο δρόμοι υπάρχουν για την Ελλάδα: Ή θα συνεχίσει να ψάχνει τον πιο... ικανό και έντιμο μηχανοδηγό για να απογειώσει τα ελληνικά τρένα, ή θα αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα ν' αλλάξει δίκτυο και μηχανές στους συρμούς. Αν συνεχίσουμε το ψάξιμο για μεσσία μηχανοδηγό, είναι αυτονόητο ότι η απόσταση που μας χωρίζει από τα αναπτυγμένα κράτη συνεχώς θα μεγαλώνει, κι έτσι η ελληνική οικονομία θα χάνει συνεχώς θέσεις στην κλίμακα της διεθνούς κατάταξης. Δηλαδή, χρήματα. 

Παρ' όλα αυτά, όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές, εκτιμώ ότι οι περισσότεροι Ελληνες συνεχίζουν να ψάχνουν μηχανοδηγό, καθώς δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι το μετεμφυλιακό οικονομικό μοντέλο εξάντλησε τα όρια των παραγωγικών του δυνατοτήτων και ότι το σημερινό μας οικονομικο-κοινωνικό σύστημα είναι αδύνατον να διατηρηθεί όρθιο χωρίς δανεικά και βοήθεια από τη Δύση. 

Αυτή τη στιγμή πάντως, κανένας δεν είναι σε θέση να προβλέψει πότε και αν θ' αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την έναρξη των μεταρρυθμίσεων που απαιτεί ο εκσυγχρονισμός της ελληνικής οικονομίας. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι ακόμα δεν θέλουν ν' αλλάξει τίποτα, οπότε ψάχνουν μηχανοδηγό για να απογειώσει τον… μουντζούρη.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr