Δεν τηλεφωνούμε στην Αστυνομία γιατί ξέρουμε ότι τα περισσότερα από αυτά ανήκουν σε επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και μάλλον θεωρούν ότι το παράνομο παρκάρισμα είναι απαραίτητο ντεκόρ για την προσέλκυση πελατών. 

Καθόμαστε λοιπόν στην οδό Αμφείας που δεν έχει παρκαρισμένα αυτοκίνητα και πριν πιούμε την πρώτη γουλιά καφέ ξεκινά η… παρέλαση μηχανών. Πρώτη εμφανίστηκε μια μεσόκοπη κυρία πάνω σε “παπί” αλλά δεν πρόλαβα να την δω καλά γιατί πέρασε γκαζωμένη. Αντιθέτως ο μουσάτος που εμφανίστηκε στη συνέχεια πάνω σε μια μεγάλου κυβισμού εντούρο, πέρασε αργά - αργά σαν καβαλάρης αλόγου στην αναπαράσταση της απελευθέρωσης της Καλαμάτας. Κοιτώντας ευθεία μπροστά δεν μας έριξε ούτε μια ματιά μέχρι να στρίψει στον πεζόδρομο της Γερμανού.

Ακολούθησε ένας ξερακιανός ηλικιωμένος με καφάσι στη σκάρα του “παπιού” που μιλούσε στο κινητό αποδεικνύοντας ότι η τρίτη ηλικία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους νέους. Πριν χαθεί στην πλατεία των Αγίων Αποστόλων το καφάσι με τη σκάρα πέρασε σαν αστραπή από μπροστά μας ένας γκαζωμένος ντελιβεράς που έτρεχε να παραδώσει την παραγγελία. Ξοπίσω του δυο μηχανές, των οποίων οι επιβάτες συζητούσαν μεγαλοφώνως για τη βραδινή τους έξοδο. 

Κάπου εκεί ρώτησα τους επαγγελματίες αν θα συνεχιστεί για πολλή ώρα η παρέλαση μηχανών και με ενημέρωσαν ότι δεν σταματάει ποτέ τα μεσημέρια και ότι υπάρχουν ώρες που ο πεζόδρομος θυμίζει… λεωφόρο. Δεν ρώτησα τίποτα άλλο γιατί γνωρίζω ότι στο Ιστορικό Κέντρο σπανίως εμφανίζεται τροχονόμος ή δημοτικός αστυνομικός. Γνωρίζω επίσης ότι του “Ελληνος η κεφαλή κράνος δεν υπομένει” και για αυτό δεν θα γράψω τίποτα για ασφαλή οδήγηση και άλλες ανοησίες που απασχολούν τους “κουτόφραγκους”. 

Απλώς θα υπενθυμίσω ότι οι δημοτικοί αστυνομικοί περνούν ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να γράψουν τους καταστηματάρχες που έχουν τραπεζοκαθίσματα στους πεζόδρομους έξω από τις κίτρινες γραμμές. 

Οι προτεραιότητες της δημοτικής αρχής και ο… βήχας δεν κρύβονται. 

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr