Για να φτάσουμε όμως στο κίνημα της πατάτας χρειάστηκε προηγουμένως να χυθεί πολύ μελάνι κατά της "κερδοσκοπίας" και των "μεσαζόντων".
Σύμφωνα λοιπόν με το κυρίαρχο αφήγημα των τελευταίων δεκαετιών, που έφερε πολλούς λαοπλάνους στην εξουσία, για το χαμηλό εισόδημα των παραγωγών ευθύνονται οι κερδοσκόποι μεσάζοντες που πολλαπλασιάζουν την τιμή απ' το χωράφι ως το ράφι.
Ανοίγοντας παρένθεση, πρέπει εδώ να εξηγήσουμε ότι στην παραμυθένια χώρα η λέξη "κερδοσκόπος" έχει αρνητική χροιά σε αντίθεση με τον υπόλοιπο κόσμο όπου όλοι γνωρίζουν ότι οι επιχειρήσεις έχουν αντικειμενικό σκοπό την επίτευξη του μέγιστου δυνατού κέρδους. Πριν κλείσουμε την παρένθεση θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι, παρ' όλα αυτά, ο παραγωγός της παραμυθένιας χώρας, για έναν ανεξήγητο λόγο και ενώ δεν θεωρείται ούτε επιχειρηματίας ούτε πολύ περισσότερο κερδοσκόπος, μπορεί να πουλάει στη μεγαλύτερη τιμή με στόχο να πετύχει το μέγιστο κέρδος. Εξυπακούεται ότι στην παραμυθένια χώρα αυτό που είναι “ηθικό” για τον παραγωγό είναι “ανήθικο” για τον έμπορο - αφού σύμφωνα με την κυρίαρχη λογική το προϊόν δεν πρέπει να αλλάζει τιμή από το χωράφι στο ράφι.
Εννοείται ότι όποιος προσπάθησε να εξηγήσει ότι από τα χρόνια του Αριστοτέλη η αμοιβή των εμπόρων ήταν το κέρδος και ότι πριν την εποχή του Ιουστινιανού οι Κινέζοι παραγωγοί δεν είχαν καμία όρεξη να έρθουν στην Ευρώπη για να πουλήσουν το μετάξι τους, απλώς έχασε το χρόνο του: Στην παραμυθένια χώρα πιστεύουν μέχρι σήμερα ότι η πατάτα μπορεί να φτάσει από το χωράφι στο ράφι με έναν μαγικό κι ανέξοδο τρόπο και οπωσδήποτε χωρίς μεσάζοντες, δηλαδή χωρίς εμπόρους.
Για να μην πολυλογούμε όμως, πάμε να δούμε τι κατάφερε το κίνημα της πατάτας και όσοι διαδίδουν ότι για όλα φταίνε οι μεσάζοντες. Σύμφωνα λοιπόν με τη Στατιστική Αρχή: “Η καλλιέργεια πατάτας στην Ελλάδα μειώθηκε από τα 455.500 στρέμματα το 2008 σε 261.000 στρέμματα το 2014”.
Η καλλιέργεια πατάτας μειώθηκε κατά 40%! Στην Εσπερία όταν μειώνεται η παραγωγή ψάχνουν τις αιτίες, προσπαθώντας να παράγουν πιο ανταγωνιστικά προϊόντα. Αλλά στην παραμυθένια χώρα οι περισσότεροι ακόμα πιστεύουν ότι για όλα φταίνε οι μεσάζοντες, η Ευρωπαϊκή Ενωση, οι Εβραίοι, η Monsanto, το ζαβό το ριζικό μας, ο Θεός που μας μισεί...
Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει με πάθος όσα γνωρίζουν ακόμα και οι πρωτοετείς των οικονομικών σχολών, για το κόστος παραγωγής, τον ανταγωνισμό, την εκμετάλλευση του συγκριτικού πλεονεκτήματος κ.λπ., αλλά είναι σίγουρο ότι τζάμπα θα χάσει το χρόνο του αφού η παραμυθένια χώρα εξακολουθεί να πιστεύει ότι για όλα φταίει το... κέρδος. (Του εμπόρου, όχι του παραγωγού).
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια παραμυθένια χώρα κάποιοι ζούσαν καλά και τα παιδιά τους καλύτερα, στις χώρες όπου η επιδίωξη του μέγιστου κέρδους από τις επιχειρήσεις είναι αυτονόητη.
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια παραμυθένια χώρα κάποιοι καλλιεργούσαν πατάτες...
Θανάσης Λαγός
Εmail: lathanasis@yahoo.gr
