Δεν αποκλείεται όμως να πάρει τόσο μεγάλη διάσταση ώστε να λειτουργήσει ως καταλύτης και για πολιτικές εξελίξεις σε κεντρικό επίπεδο. Καταρχάς και πριν προχωρήσουμε, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι για λόγους δεοντολογίας, επειδή δεν υπάρχει αστυνομικό πόρισμα, δεν θα αναλύσουμε το σκάνδαλο του "κοριού" στο γραφείο της αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας Ελένης Αλειφέρη - αν και είναι σίγουρο ότι οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές θα το χρησιμοποιήσουν για να πλήξει η μια την άλλη. Αλλωστε λίγες ώρες μετά το σκάνδαλο -και προφανώς καθόλου τυχαία- τα πυρά του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη στράφηκαν αυτομάτως κατά του γνωστού "σαμαρικού" Περικλή Μαντά που λίγες μέρες νωρίτερα είχε βάλει στο στόχαστρό του τη συνεργασία της περιφερειακής αρχής με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Βεβαίως, η συνεργασία του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη με τον πρωθυπουργό ήταν μια σημαντική αφορμή για να συγκρουστούν οι δυο πλευρές, αλλά ο "πόλεμος" δεν ξεκίνησε στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Πελοποννήσου. Αντιθέτως, η πρώτη δημόσια σύγκρουση ξέσπασε όταν ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς υπέγραψε μαζί με άλλους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ερώτηση για τη ΣΔΙΤ της διαχείρισης απορριμμάτων. Τότε η περιφερειακή αρχή, αν και στράφηκε κατά των βουλευτών, επιχείρησε να "δικαιολογήσει" τον κ. Σαμαρά διαδίδοντας ότι παρασύρθηκε από τον βουλευτή Αρκαδίας Κώστα Βλάσση ο οποίος (σύμφωνα πάντα με την ερμηνεία της πλευράς Τατούλη) έχει πολλούς λόγους να πλήξει την οικογένεια Τατούλη καθώς η κόρη του περιφερειάρχη Εύη είναι κι αυτή υποψήφια βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.

Θα πρέπει όμως κάποιος να είναι υπερβολικά αφελής για να πιστέψει ότι ένας πρώην πρωθυπουργός "παρασύρθηκε" από έναν περιφερειακό βουλευτή και έβαλε τη υπογραφή του κάτω από μια ερώτηση, χωρίς να σκεφτεί τις επιπτώσεις που θα είχε η πράξη του και η σύγκρουση που θα ακολουθούσε με τον περιφερειάρχη τον οποίο στήριξε όταν ήταν πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός της χώρας. Θα πρέπει επίσης κάποιος να είναι εξαιρετικά αφελής για να πιστέψει ότι δύο άνδρες μάλωσαν για τα σκουπίδια της Πελοποννήσου ή επειδή διαφώνησαν για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Ετσι κι αλλιώς είναι προφανές ότι σε αυτό το στάδιο της σύγκρουσης  και οι δύο πλευρές θέλουν να κρατήσουν ως εφεδρεία τα πραγματικά αίτια του "πολέμου", ώστε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά από όποια πλευρά θεωρήσει ότι θα τη βοηθήσουν να επικρατήσει στην αναμέτρηση. Αλλωστε οι "αξιωματικοί" και οι "στρατιώτες" σχεδόν ποτέ δεν ρωτούν για τα αίτια μιας σύγκρουσης: Οφείλουν για να αποδυκνύουν την πίστη τους στον επικεφαλής, να πολεμούν στο πλευρό του και να θυσιάζονται με κάθε αφορμή. Και τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και ο κ. Τατούλης στην πολιτική τους διαδρομή έχουν αποδείξει ότι αμείβουν όσους έμειναν πιστοί τις δύσκολες ώρες και ότι τα κριτήρια της αξίας και της αριστείας "μοριοδοτούνται" με λιγότερες μονάδες από ό,τι η πίστη.

Ανοίγοντας εδώ μια αναγκαστική παρένθεση, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι το παραπάνω σύστημα... μοριοδότησης δεν το ασπάζονται μόνο οι δυο Πελοποννήσιοι πολιτικοί, αλλά κυριαρχεί στην πολιτική και οικονομική ζωή της Ελλάδας, τουλάχιστον από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Κλείνουμε την παρένθεση και επιστρέφουμε στη σύγκρουση των μηχανισμών Σαμαρά και Τατούλη, που έχει ξεσπάσει χωρίς να γνωρίζουμε την αιτία αλλά  παρακολουθούμε την εξέλιξή της εδώ και καιρό.

Με δεδομένο λοιπόν ότι οι δύο πλευρές δεν θα αποκαλύψουν σε αυτό το στάδιο την αιτία της αναμέτρησης, και καθώς οι δυο "στρατοί" ελάχιστα ενδιαφέρονται για τα αίτια του πολέμου στον οποίο συμμετέχουν, το ενδιαφέρον πλέον επικεντρώνεται στους συμμάχους των δυο πλευρών που θα κρίνουν την αναμέτρηση. Εννοείται ότι, όπως σε όλες τις συγκρούσεις, έτσι και σε αυτή οι συμμαχίες θα αλλάξουν κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης και τελικώς δεν αποκλείεται μεγάλη χαμένοι στο τέλος να αποδειχτούν οι... σύμμαχοι. Προσωρινά πάντως, ο κ. Τατούλης εμφανίζεται να έχει εξασφαλίσει τη συμμαχία του δημάρχου Παναγιώτη Νίκα, ενώ αξιοσημείωτο είναι και το "θάψιμο" της είδησης για τον "κοριό" από τα περισσότερα περιφερειακά μέσα μαζικής ενημέρωσης πλην των μεσσηνιακών. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η ουδετερότητα του τομεάρχη της Νέας Δημοκρατίας Γιώργου Κουμουτσάκου, που όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ένδειξη για τη μελλοντική στάση της Πειραιώς. Ενδείξεις πάντως για την ενότητα της παράταξης του κ. Τατούλη θα έχουμε στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου τη Δευτέρα, ενώ οι μάχες στο Διοικητήριο της Μεσσηνίας δεν αποκλείεται να συνεχιστούν ολόκληρη την εβδομάδα.

Ποιος θα νικήσει; Δημοσιογράφος είμαι. Δεν είμαι χαρτορίχτρα.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr