Σε αντίθεση όμως με την υπόλοιπη ανθρωπότητα, όσοι πιστεύουν ότι η γνώση είναι άχρηστη κι ότι έχουν τον πολιτισμό στο DNA τους, εξακολουθούν να πέφτουν από τα σύννεφα κάθε φορά που δυο "ορκισμένοι εχθροί" δίνουν τα χέρια - όπως τα έδωσαν προχθές στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο δήμαρχος Παναγιώτης Νίκας.

Αν είχαν διαβάσει τουλάχιστον Θουκυδίδη (και φυσικά αν η μελέτη του δεν περιοριζόταν στη... συντακτική ανάλυση) θα γνώριζαν ότι στην πολιτική και στον πόλεμο δεν υπάρχουν "αιώνιες φιλίες" αλλά συμφέροντα, συμμαχίες, στρατηγική και συγκρούσεις που εντείνονται ή αποφεύγονται κάθε φορά που αλλάζουν τα συμφέροντα, οι προσδοκίες και οι συμμαχίες. Ετσι, πολλές φορές ακόμα και "αιώνιοι εχθροί" αναγκάζονται να συμμαχήσουν προκειμένου να υπερασπιστούν τα κοινά τους συμφέροντα, όταν αυτά απειληθούν από έναν πρώην σύμμαχο.

Σε αντίθεση όμως με τους "πεφτοσυννεφάκηδες" και τους υπόλοιπους αγράμματους, ο περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης, ως πρώην μαοϊκός που έχει αναγάγει σε επιστήμη τους τακτικούς ελιγμούς, μάλλον δεν πρέπει να αιφνιδιάστηκε από τη συμμαχία Σαμαρά - Νίκα που έχει κύριο στόχο τη συντριβή του στις περιφερειακές εκλογές. Σε κάθε περίπτωση το ενδιαφέρον από εδώ και πέρα εστιάζεται στις... εφεδρείες που θα έπρεπε να διαθέτει ο νυν περιφερειάρχης για την περίπτωση που θα τον εγκατέλειπαν οι κύριοι σύμμαχοι του. Οπως φαίνεται όμως, ο κ. Τατούλης "μεθυσμένος" από την εξουσία δεν υπολόγισε σωστά το ενδεχόμενο να τον εγκαταλείψουν ταυτόχρονα η Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής, την ώρα που πυροβολούσε την παράταξη της μείζονος μειοψηφίας που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ (με άσφαιρα βεβαίως, αφού την ίδια ώρα συνεργαζόταν με την κυβέρνηση).

Κρίθηκε λοιπόν η εκλογική μάχη; Φυσικά και όχι. Μια συμμαχία απλώς αλλάζει τους συσχετισμούς. Ολα τα υπόλοιπα θα κριθούν από τις κινήσεις των αντιπάλων - και κυρίως από τους συμμάχους που θα αλλάξουν στρατόπεδο προσδοκώντας μετά τις εκλογές να βρεθούν στο πλευρό των νικητών.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr