Συγκεκριμένα επιβεβαιώνονται όσοι υποστηρίζουν ότι ο θεσμός της Περιφέρειας τείνει να μετεξελιχθεί σε χρηματοδότη δημοτικών έργων μέσω προγραμματικών συμβάσεων με τον πρώτο βαθμό αυτοδιοίκησης. Οι προγραμματικές αυτές συμβάσεις έχουν στόχο την ψήφο των πολιτών και για αυτό χρηματοδοτούνται κυρίως έργα αναπλάσεων που αξιοποιούνται φωτογραφικά στα προεκλογικά φυλλάδια. Αν στο προεκλογικό φυλλάδιο προστεθούν και έργα της... Εκκλησίας, τελικώς η Περιφέρεια αποδεικνύεται πως λειτουργεί περισσότερο ως χρηματοδοτικό ίδρυμα (υποκαθιστώντας το ανύπαρκτο πιστωτικό σύστημα) και ελάχιστα ως αυτοδιοικητικός οργανισμός που έχει στόχο να βελτιώσει την οικονομική θέση και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.
Σε κάθε περίπτωση, θα τρέφαμε αυταπάτες αν πιστεύαμε ότι οι αιρετοί της Περιφέρειας θα έστρεφαν την πλάτη στα πελατειακά δίκτυα του πολιτικού συστήματος για να ασχοληθούν αποκλειστικά με μεγάλα αναπτυξιακά έργα, όπως είναι για παράδειγμα η αναβάθμιση του σιδηροδρομικού δικτύου με στόχο το 2030 η Πελοπόννησος να αποκτήσει ηλεκτροκινούμενα τρένα. Ούτε περιμένουμε φυσικά από τους αιρετούς να σταματήσουν να ασχολούνται με την επανεκλογή τους και να παραδώσουν τα κλειδιά στους εκλεκτούς των αφελών ψηφοφόρων, που πιστεύουν πως οι πολιτικοί πρέπει να είναι "άγγελοι της γης". Περιμένουμε όμως από τον νομοθέτη να απαγορεύσει τη χρηματοδότηση όλων των δημοτικών έργων από τις Περιφέρειες και να αναθέσει επιτέλους στον Β’ βαθμό αυτοδιοίκησης ουσιαστικές αρμοδιότητες.
Πραγματικά δεν έχει κανένα νόημα να γράψουμε για μια ακόμα φορά ότι οι Περιφέρειες πρέπει να αναλάβουν αποκλειστικά και μεταξύ άλλων τη δευτεροβάθμια υγεία και παιδεία, τη δασοπυρόσβεση και τα δίκτυα μεταφορών και μετακινήσεων. Σε διαφορετική περίπτωση, οι πυροσβέστες θα συνεχίσουν να ζητιανεύουν λάστιχα για τα οχήματα και αντλίες, ενώ οι αιρετοί θα σπαταλούν χρήματα σε αναπλάσεις και εξωραϊσμούς εκκλησιών.
Θανάσης Λαγός
