Η ανοιχτή σύγκρουση για το φυσικό αέριο, οι διαφωνίες για την ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας και τη χάραξη του Καλαμάτα - Ριζόμυλος, η διχογνωμία για τη νότια απόληξη της Αδριατικής Οδού, η διαφορετική προσέγγιση για την πρόσβαση στην Αρχαία Μεσσήνη, ο διαφορετικός τόνος αντίδρασης για την παράκαμψη της Πύλου και εσχάτως η ρήξη με το υπουργείο Υποδομών για τα αντιπλημμυρικά της Καλαμάτας, αποδεικνύουν ότι στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος υπάρχει μεγάλη διάσταση απόψεων: τόσο για την αναπτυξιακή πορεία της Μεσσηνίας όσο και για την ισχύ των κέντρων λήψης αποφάσεων. Προφανέστατα, από την έκβαση των εσωκομματικών και ενδοκυβερνητικών συγκρούσεων δεν κινδυνεύουν ούτε η εκλογική πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας στη Μεσσηνία (που δεν αμφισβητήθηκε ούτε τα χρόνια παντοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ επί προεδρίας Ανδρέα Παπανδρέου) ούτε φυσικά τα πανελλήνια εκλογικά ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος. Οι "γαλάζιες" συγκρούσεις θέτουν όμως σε κίνδυνο αναγκαία έργα για την ανάπτυξη της Μεσσηνίας, που ενδέχεται να καθυστερήσουν με ανυπολόγιστες οικονομικές επιπτώσεις για το νομό, αν φτάσει στα άκρα η διαγραφόμενη ρήξη (και ασυνεννοησία) με την πολιτική ηγεσία και την υπαλληλία των υπουργείων.
Και για οποιαδήποτε καθυστέρηση, υπεύθυνοι δεν θα είναι ούτε η αντιπολίτευση του Δήμου Καλαμάτας ούτε οι αντικαπιταλιστές που βγάζουν το παντεσπάνι τους λέγοντας "όχι σε όλα". Υπεύθυνοι για τα έργα στη Μεσσηνία είναι η "γαλάζια" κυβέρνηση, η "γαλάζια" Περιφέρεια και οι "γαλάζιοι" δήμοι. Αν δεν μπορούν ούτε να συνεννοηθούν μεταξύ τους, δεν φταίει ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η... ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Φταίνε οι νεοδημοκράτες που δεν μπορούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων
Θανάσης Λαγός
