Εχοντας βγει μόλις μια τριετία από τη "χρυσή διαχειριστική" πρωθυπουργία του Κώστα Σημίτη, που οδήγησε την Ελλάδα στην ΟΝΕ, πολλοί πίστεψαν τότε ότι η σωστή διαχείριση μπορεί να οδηγήσει το Δήμο Καλαμάτας στην οικονομική ανάπτυξη. Για αυτό έδωσαν όχι μόνο μια ευκαιρία στον κ. Νίκα αλλά τρεις, προκειμένου να οδηγήσει την Καλαμάτα στον 21ο αιώνα. Κανένας δεν είχε αντιληφθεί ακόμα ότι η Ελλάδα είχε εισέλθει στην εποχή της διαχειριστικής στασιμότητας και ότι σχεδόν όλοι οι πολιτικοί θα ακολουθούσαν ανομολόγητα το "δόγμα Νίκα" αποκηρύσσοντας τα οράματα και τα πολιτικά ρίσκα στο όνομα της συνετής διαχείρισης.
Στην πραγματικότητα και με πρόσχημα την υλοποίηση αναγκαίων υποδομών που έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί από τον περασμένο αιώνα, οι αιρετοί κρατούν όμηρο το εκλογικό σώμα υποστηρίζοντας πως μόνο η συνετή διαχείριση οδηγεί αργά αλλά σταθερά στο κλείσιμο της ψαλίδας που χωρίζει την Ελλάδα από την αναπτυγμένη Ευρώπη. Ακόμα και όταν η συνετή διαχείριση οδήγησε στη χρεοκοπία του 2010 οι πολιτικοί που την υπηρέτησαν συνέχισαν να την υποστηρίζουν ζητώντας δύο, τρεις, τέσσερις (ίσως και πέντε) θητείες ακόμα, για να ολοκληρώσουν τις υποδομές που έπρεπε να έχει η Ελλάδα από τα μέσα του περασμένου αιώνα. Κάπως έτσι η Καλαμάτα, η Μεσσηνία και η Πελοπόννησος έφτασαν στο 2022 και ακόμα εκλέγονται όσοι υπόσχονται δρόμους, αεροδρόμιο, εκσυγχρονισμό του σιδηροδρόμου, ενώ κανένας δεν συζητά για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση και την ψηφιοποίηση της οικονομίας.
Και η διάδοχη κατάσταση δείχνει να είναι ακόμα χειρότερη, καθώς οι διαχειριστές, που κατ’ ευφημισμόν ονομάζονται πλέον πολιτικοί, παραδίδουν τη σκυτάλη (ή τα κλειδιά της διοίκησης) στη γραφειοκρατία που κυβερνά την Ελλάδα στο όνομα της συνετής διαχείρισης. Δεν αποκλείεται μάλιστα ο νυν περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας να είναι και ο τελευταίος αιρετός που τόλμησε να συγκρουστεί με τη γραφειοκρατία που και ο ίδιος ισχυροποίησε, για να μην πάρει τα ρίσκα των μεγάλων οραμάτων.
Σε κάθε περίπτωση, τα αναπτυξιακά άλματα δεν γίνονται ούτε από συνετούς διαχειριστές ούτε από γραφειοκράτες που διοικούν by the book. Γίνονται από πολιτικούς που ρισκάρουν την επανεκλογή τους και την πολιτική τους υστεροφημία βάζοντας τον πήχη ψηλότερα από τα όρια των δημοσκοπήσεων
Θανάσης Λαγός
