Όμως η ΝΔ θα πρέπει να την ξεχάσει σύντομα, αν θέλει να παραμείνει κυρίαρχη στον πολιτικό χώρο του Κέντρου, που της χάρισε την αυτοδυναμία το 2019. Έτσι κι αλλιώς οι απόψεις του πρώην πρωθυπουργού για τα εθνικά θέματα είναι γνωστές στο εκλογικό σώμα - και δεν πρόκειται να γοητεύσουν ποτέ τους οπαδούς της ευέλικτης διπλωματίας που θεωρεί θετικές τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου για την Κύπρο, πιστώνοντας στους αείμνηστους Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ευάγγελο Αβέρωφ την εθνικά συμφέρουσα πολιτική. Αντιθέτως, οι απόψεις του κ. Σαμαρά έλκουν τους ψηφοφόρους που θεωρούν μονόδρομο την αδιάλλακτη πολιτική του πρώην Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου, όχι μόνο επειδή διαφώνησε το 1959 με τις συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης, αλλά κυρίως γιατί απέρριψε το Σχέδιο Ανάν το 2004, με συνέπεια να διατηρηθεί η τάξη πραγμάτων που επιβλήθηκε από την τουρκική εισβολή το 1974.
Από εκεί και πέρα δεν εκπλήσσει κανέναν η προσπάθεια του κ. Σαμαρά να αναδείξει τη συνεισφορά του στην παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ παραλείποντας το λάθος του «Ζαππείου», που οδήγησε (ανεξάρτητα από τη βούληση του κ. Σαμαρά) σε «νομιμοποίηση» του αντιευρωπαϊκού μετώπου στους κόλπους της ελληνικής Δεξιάς. Ο πρώην πρωθυπουργός απλώς βαδίζει την πεπατημένη όλων των πολιτικών που θέλουν να αφήσουν θετικό ιστορικό αποτύπωμα διαγράφοντας από τη συλλογική μνήμη τα λάθη και τις παραλείψεις τους. Η προσπάθεια αυτή είναι θεμιτή και επιθυμητή όταν περιορίζεται στα όρια της αυτοβιογραφίας στη δύση μιας καριέρας, αλλά μάλλον προκαλεί σύγχυση όταν ταυτίζεται με τα μηνύματα ενός πολιτικού που δηλώνει ακόμα «παρών» όπως ο κ. Σαμαράς. Εννοείται ότι δεν είμαστε εμείς που θα υποδείξουμε στον πρώην πρωθυπουργό πότε θα αποσυρθεί από τον πολιτικό στίβο και πότε θα συνομιλεί περισσότερο με την Ιστορία και λιγότερο με το εκλογικό σώμα.
Επειδή όμως προχθές ο κ. Σαμαράς απευθύνθηκε κυρίως στο εκλογικό σώμα και ελάχιστα στον ιστορικό του μέλλοντος, θα ήταν παράλειψη να μην σχολιάσουμε το εξής απόσπασμα της ομιλίας του: «Το δημογραφικό είναι το κορυφαίο μας πρόβλημα. Και είναι προσβλητική και απαράδεκτη η άποψη ότι η λύση του δημογραφικού μπορεί να συνδέεται με το μεταναστευτικό». Πραγματικά δεν ξέρω τι και ποιον θεωρεί υπεύθυνο ο κ. Σαμαράς για την επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος, αλλά τα στατιστικά στοιχεία από όλο τον κόσμο δείχνουν ότι δεν λύνεται με παροχή κινήτρων για αύξηση των γεννήσεων -και ότι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου οδηγεί αναπόφευκτα σε μείωση του αριθμού των γεννήσεων ανά γυναίκα. Ανεξάρτητα όμως από τις αιτίες του δημογραφικού προβλήματος, τα γερασμένα χωριά της Μεσσηνίας δεν μπορούν να μαζέψουν χωρίς μετανάστες τις ελιές. Και όποιος θεωρεί «προσβλητική και απαράδεκτη» τη λύση τους, είτε δεν έχει καταλάβει καν τον κίνδυνο κατάρρευσης της παραγωγικής δραστηριότητας εξαιτίας της έλλειψης εργατικών χεριών, είτε απλώς θέλει να αποκρύψει τις πολιτικές ευθύνες για το έλλειμμα υψηλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας στην Ελλάδα.
Και οι ευθύνες της μεταπολιτευτικής πολιτικής γενιάς που περνάει σιγά-σιγά στην Ιστορία, τόσο για τη στασιμότητα της ελληνικής οικονομίας όσο και για την αδυναμία αξιοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων, είναι τεράστιες και δεν καλύπτονται με υπερπατριωτικές δηλώσεις που στοχεύουν στο συναίσθημα των ψηφοφόρων.
Θανάσης Λαγός
