Ανοίγοντας παρένθεση, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι στις 11 Αυγούστου 2011 είχα αποκαλύψει τη ρήξη μεταξύ Σαμαρά και Νίκα, με ρεπορτάζ στην «Ε», αλλά την ίδια μέρα το Γραφείο Τύπου του πρώην πρωθυπουργού με διέψευσε. Τελικώς όμως τα γεγονότα διέψευσαν τον πρώην πρωθυπουργό και τους υμνογράφους του, επαληθεύοντας πλήρως το ρεπορτάζ μας στην «Ε».
Κλείνοντας την παρένθεση και επιστρέφοντας στο ατυχές -κατά την ταπεινή μου γνώμη- πέρασμα του Παναγιώτη Νίκα από την Περιφέρεια Πελοποννήσου, θα πρέπει να τονιστεί ότι ο περιφερειάρχης δεν «κάηκε» μόνο από το φυσικό αέριο. Ουσιαστικά ο κ. Νίκας πλήρωσε γενικότερα την ατυχή κυβερνητική πολιτική στον τομέα της ενέργειας, καθώς πόνταρε τα ρέστα του στη μεταλιγνιτική Μεγαλόπολη, η οποία όμως… αναβλήθηκε μέχρι νεωτέρας, αφήνοντάς τον χωρίς πολιτικό αφήγημα αλλά και χρήμα στη Νότια Πελοπόννησο. Εννοείται ότι ούτε η κυβέρνηση ούτε φυσικά ο κ. Νίκας μπορούσαν να προβλέψουν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις επιπτώσεις της. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ενεργειακή κρίση γκρέμισε τον πυλώνα της δίκαιης μετάβασης στη μεταλιγνιτική εποχή. Έτσι κι αλλιώς βέβαια ο πυλώνας αποδείχθηκε γυάλινος, καθώς είχε δημιουργηθεί με παλαιοκομματικά υλικά για την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων που ταύτισαν την οικονομική ανάπτυξη με… προσλήψεις σε νέου τύπου φυλακές που θα ιδρύονταν στη Μεγαλόπολη.
Προφανέστατα ούτε η κυβέρνηση ούτε ο περιφερειάρχης είδαν ό,τι διέγνωσε ο… Επαμεινώνδας το 370 π.Χ. -και γι’ αυτό δεν επιχείρησαν να μετατρέψουν τη Μεγαλόπολη σε κέντρο της Νότιας Πελοποννήσου με αεροδρόμιο, στάδιο (για τις ομάδες της Λακωνίας, της Μεσσηνίας και της Αρκαδίας) και, γιατί όχι, πίστα Φόρμουλα 1. Ο κ. Νίκας προσπάθησε μόνο για τον αυτοκινητόδρομο Λεύκτρο - Αρχαία Ολυμπία, αλλά κι εκεί έκανε πίσω όταν διαπίστωσε ότι υπάρχει κίνδυνος ανοιχτής σύγκρουσης με τους βουλευτές της Μεσσηνίας, που θέλουν το δρόμο Καλό Νερό - Τσακώνα, και με τους βουλευτές της Αρκαδίας, που θέλουν το δρόμο Λαγκάδια - Αρχαία Ολυμπία.
Και φυσικά η Μεγαλόπολη έχασε το τρένο της ανάπτυξης όταν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα συνεργάστηκαν με τους τοπικούς νταραβερτζήδες για να… απλωθεί το Πρόγραμμα Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης στους δήμους της Αρκαδίας (Τρίπολη, Γορτυνία) και της Μεσσηνίας (Οιχαλία). Στην πραγματικότητα, επειδή δεν υπήρχε ένα μεγαλόπνοο σχέδιο ανάπτυξης, η Μεγαλόπολη θυσιάστηκε για να αναπτυχθούν μεγάλες επιχειρήσεις στη ΒΙΠΕ της Τρίπολης. Κάπου εκεί «κάηκε» και το αφήγημα του Παναγιώτη Νίκα για τη Νότια Πελοπόννησο. Η έξοδος από την αυτοδιοίκηση ήταν πλέον μονόδρομος, αφού μεταξύ άλλων δεν είχε σύγχρονο αφήγημα ούτε για το μεγάλο αστικό κέντρο της Καλαμάτας και τους ψηφοφόρους της.
Θανάσης Λαγός
