Πριν συνεχίσουμε τον σχολιασμό, αξίζει να επισημάνουμε ότι η κατασκευή του δρόμου χωρίς τις απαλλοτριώσεις έχει προϋπολογισμό 310 εκατ. ευρώ, αλλά επειδή θα πληρωθεί με δόσεις σε 26 χρόνια, από το 2027 μέχρι το 2053, θα καταβληθούν τελικώς 880,3 εκατομμύρια ευρώ. Με απλά λόγια: Οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν πανωπροίκι 570,3 εκατ. ευρώ για έναν δρόμο που δεν είναι καν... αυτοκινητόδρομος. Ουσιαστικά οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν 17,6 εκατ. ευρώ το χιλιόμετρο για έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Καταφανέστατα το έργο πλέον δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες της Μεσσηνίας, καθώς δανείζεται χρήματα από τις επόμενες γενιές με εγγύηση την ευημερία των Μεσσηνίων.
Εννοείται ότι ασκούμε κριτική στις προθέσεις αυτών που το σχεδίασαν, αφού έτσι και αλλιώς έχουμε τονίσει πολλές φορές την ανάγκη κατασκευής ενός αυτοκινητόδρομου που θα συνδέει με ασφάλεια την Καλαμάτα με τη Μεσσήνη, την Πύλο και τη Μεθώνη. Η κατασκευή ενός δρόμου ταχείας κυκλοφορίας συνολικού κόστους 880,3 εκατ. ευρώ, αντί ενός ασφαλούς αυτοκινητόδρομου αξίας 350 (άντε το πολύ 450) εκατ. ευρώ, εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες της οικονομικής, γραφειοκρατικής και πολιτικής ολιγαρχίας. Αν στο κάδρο προστεθούν και όσα προηγήθηκαν για να αλλάξει η χάραξη του δρόμου στο τμήμα Καλαμάτα - Ριζόμυλος, αρχίζει να σχηματίζεται μπροστά μας η εικόνα των συμφερόντων που πατούν στις ανάγκες της Μεσσηνίας για να λαφυραγωγήσουν το δημόσιο ταμείο και το μέλλον των Μεσσηνίων.
Από εκεί και πέρα δεν γνωρίζουμε αν θα πληρώσουν τις ΣΔΙΤ για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου με αρχικό προϋπολογισμό 149,7 εκατ. ευρώ και χρόνο αποπληρωμής 25 έτη και το Μηναγιώτικο φράγμα με αρχικό προϋπολογισμό 141,8 εκατ. ευρώ και χρόνο αποπληρωμής 21 έτη. Αν τα έργα πληρωθούν με τον ίδιο «πολλαπλασιαστή», δεν αποκλείεται να ξεπεράσουν τα 300 εκατ. το καθένα και… γαία πυρί μιχθήτω.
Θανάσης Λαγός
