Εννοείται ότι δεν θα εξισώσουμε την αδιαφορία των πολιτών με τις ευθύνες όσων παραβαίνουν το καθήκον τους καταστρατηγώντας το δημόσιο συμφέρον. Ούτε θα επιρρίψουμε ευθύνες στον μέσο ψηφοφόρο για την κατάργηση των σιδηροδρομικών συγκοινωνιών στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, αν και δαπανήθηκαν περίπου 130 εκατ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου και του τροχαίου υλικού. Από εκεί και πέρα, η Ιστορία θα κρίνει τους πολιτικούς που θυσίασαν το σιδηροδρομικό δίκτυο της Πελοποννήσου στο βωμό των πελατειακών σχέσεων, οι οποίες τους διατηρούν στην εξουσία. Η Ιστορία θα κρίνει επίσης όσους πιστεύουν ότι η δημόσια συγκοινωνία δεν έχει θέση στο βασίλειο της ψηφοθηρίας, όπου όλα επιτρέπονται επειδή η ανομία εξαργυρώνεται στην κάλπη.
Έτσι κι αλλιώς, όλοι γνωρίζουμε ότι η Δικαιοσύνη είναι τυφλή και γι’ αυτό προφανώς δεν βλέπει όσα διαδραματίζονται δίπλα ακριβώς από τα δικαστήρια της Καλαμάτας. Αν η Δικαιοσύνη προστάτευε τους θεσμούς και κυρίως τη δημόσια περιουσία, μέρος της οποίας είναι ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Καλαμάτας, δεν θα επέτρεπε την παρανομία υπό την ανοχή των τοπικών αρχών. Η ανοχή των τοπικών αρχών ουσιαστικά οριοθετεί το πλέγμα των εξωθεσμικών δράσεων και σχέσεων που αποσκοπούν στην ψηφοθηρία και υπονομεύουν τόσο το κράτος δικαίου όσο και την αναπτυξιακή προοπτική της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας.
Ειλικρινά, δεν αμφισβητούμε το πρόβλημα της στάθμευσης στην Καλαμάτα. Αμφισβητούμε την ικανότητα των ψηφοθηρών να επιλύσουν το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Καλαμάτας εντός των ορίων του κράτους δικαίου και της συντεταγμένης πολιτείας. Αν οι τοπικές αρχές πίστευαν στο κράτος δικαίου, θα προσπαθούσαν να λύσουν το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Καλαμάτας με ενίσχυση της δημόσιας συγκοινωνίας και περιορισμό της κυκλοφορίας των ιδιωτικών αυτοκινήτων στο κέντρο της πόλης. Στην Καλαμάτα, όμως, οι ευαγγελιστές της κλιματικής ουδετερότητας βάζουν το κάρο μπροστά από το άλογο και μετατρέπουν παράνομα τον σιδηροδρομικό σταθμό σε… πάρκινγκ. Αν τους άφηναν, θα εξαφάνιζαν το τρένο από την Ευρώπη και τον κόσμο όλο.
Θανάσης Λαγός
