Εννοείται ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση ενδιαφέρονται πρωτίστως για την προβολή των θέσεών τους, με συνέπεια να περνά απαρατήρητη η αδυναμία ενοποίησης της Περιφέρειας. Ανεξάρτητα όμως από την αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας, είναι αναγκαίος ένας απολογισμός της περιφερειακής αυτοδιοίκησης μετά από 24 χρόνια λειτουργίας. Σε αντίθεση με τους μεγάλους δήμους που απέδωσαν περισσότερα από τις κοινότητες, οι Περιφέρειες έχουν ελάχιστα έργα να επιδείξουν σε σύγκριση με τις νομαρχίες που αντικατέστησαν. Ουσιαστικά, ο θεσμός της Περιφέρειας συνθλίβεται μεταξύ των δήμων και της κυβέρνησης, με συνέπεια να λειτουργεί ως μεγάλη νομαρχία με περιορισμένες αρμοδιότητες, κάτω μάλιστα από καθεστώς μεγαλύτερης αδιαφάνειας, καθώς η μεγάλη έκταση της γεωγραφικής επικράτειας θέτει τροχοπέδη στην αντιπολίτευση και τον Τύπο.
Ειδικά η Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει να επιδείξει ελάχιστα διανομαρχιακά έργα, ενώ αν λειτουργούσε αποτελεσματικότερα η Περιφερειακή Ένωση Δήμων (ΠΕΔ), θα μπορούσε να είχε προκηρύξει η πρωτοβάθμια αυτοδιοίκηση και τον διαγωνισμό για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Τα υπόλοιπα έργα με μεγάλο προϋπολογισμό εξακολουθεί να τα διαχειρίζεται η κυβέρνηση, ενώ οι δήμοι παραμένουν αποδέκτες της κατανομής ευρωπαϊκών πόρων που κατανέμει η Περιφέρεια. Αρκεί η επίτευξη οικονομιών κλίμακας (αν και εφόσον επιτευχθούν) σε διαγωνισμούς για την προμήθεια φαρμάκων για τη δακοκτονία, προκειμένου να μιλήσουμε για εκπλήρωση του στόχου της περιφερειακής ενοποίησης; Η απάντηση είναι τόσο προφανής όσο προφανής είναι και η αποτυχία να ξεπεραστούν διοικητικά, οικονομικά, πολιτικά και επικοινωνιακά τα όρια της παλιάς νομαρχίας.
Η εκλογή βουλευτών ανά νομό, τα πέντε Επιμελητήρια σε μια Περιφέρεια 500.000 κατοίκων, οι νομαρχιακές εφημερίδες και το συντριπτικό ποσοστό των προϊόντων που δεν περνούν τα σύνορα του νομού στον οποίο παράγονται, επιβεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές. Από εκεί και πέρα και με δεδομένο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει μεγάλη βαρύτητα στις Περιφέρειες, είναι ανάγκη να ανοίξει ο διάλογος για την αναβάθμιση του θεσμού της περιφερειακής αυτοδιοίκησης, με στόχο την αποτελεσματικότερη διαχείριση των πόρων κάτω από καθεστώς μεγαλύτερης διαφάνειας. Σε κάθε περίπτωση, είναι αδιανόητο να συζητάμε για περιφερειακή ενοποίηση με νομαρχιακές βουλευτικές έδρες και νομαρχιακά Επιμελητήρια.
Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2024
