Την ίδια χρονική περίοδο, όλοι ανεξαιρέτως οι πολιτικοί εξακολουθούν να αγνοούν επιδεικτικά την πραγματικότητα και να πολιτεύονται μέσα σε μια επικοινωνιακή φούσκα, που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει με τη βοήθεια μέσων μαζικής ενημέρωσης και ιστοσελίδων σε κοινωνικά δίκτυα, που αναπαράγουν άκριτα δηλώσεις και ανακοινώσεις της ηγεσίας του νομού, της Περιφέρειας και της χώρας. Μέσα σε αυτή την επικοινωνιακή φούσκα, είναι δυσδιάκριτη η θέση της Μεσσηνίας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου στον σύγχρονο κόσμο και αυτή η αδιαφάνεια βολεύει αφάνταστα την πολιτική και οικονομική ηγεσία, που κάνει συγκρίσεις του εισοδήματος και του βιοτικού επιπέδου μόνο σε σχέση με το παρελθόν, ενώ γνωρίζει ότι την ίδια περίοδο η υπόλοιπη οικονομία της Ευρώπης μεγεθυνόταν με πολύ μεγαλύτερο ρυθμό.
Έτσι κι αλλιώς, η ελληνική οικονομία δεν έχει ακόμα ανακτήσει όσα χάθηκαν μετά τη χρεοκοπία του 2010 εξαιτίας της αντιμνημονιακής εμμονής που οδήγησε σε μακροχρόνια ύφεση. Και δυστυχώς, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομία της Μεσσηνίας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου ανακάμπτει με αργότερους ρυθμούς από την υπόλοιπη Ελλάδα. Εξαιτίας των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης, διευρύνεται διαρκώς το χάσμα που χωρίζει τη Μεσσηνία και την Περιφέρεια Πελοποννήσου όχι μόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα. Αν στο κάδρο προστεθεί και η ραγδαία επιδείνωση των δημογραφικών δεικτών, γίνεται αμέσως ορατός ο κίνδυνος πλήρους κατάρρευσης του παραγωγικού ιστού της Μεσσηνίας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Ανοίγοντας παρένθεση, αξίζει να επισημάνουμε ότι στην πραγματικότητα ο κίνδυνος κατάρρευσης της παραγωγικής δραστηριότητας στη Μεσσηνία και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι μεγαλύτερος από όσο δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία, καθώς αυτά επηρεάζονται θετικά χάρη στην αύξηση α) της τιμής των πετρελαιοειδών (που λόγω της Motor Oil συνεισφέρουν το 83,4% των περιφερειακών εξαγωγών) και β) της τιμής του ελαιολάδου, που συγκρατεί το εισόδημα σε ανεκτά επίπεδα.
Εννοείται ότι κανένας δεν θα μπορέσει να εγγυηθεί την ευημερία των αριθμών και κυρίως την κοινωνική ειρήνη αν εισέλθουμε σε περιόδους μείωσης. Κανένας επίσης δεν μπορεί να εγγυηθεί τη διατήρηση του υπάρχοντος βιοτικού επιπέδου αν μετά την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ξεσπάσει οικονομικός πόλεμος με την επιβολή δασμών μεταξύ των ΗΠΑ, της ΕΕ και της Κίνας. Το μόνο σίγουρο αυτή τη στιγμή είναι ότι οι εύθραυστες οικονομίες της Μεσσηνίας και της Περιφέρειας Πελοποννήσου δεν μπορούν να αντέξουν έναν νέο κύκλο πληθωρισμού και ακρίβειας. Η τοπική οικονομία ήταν και παραμένει αθωράκιστη εξαιτίας της αλόγιστης πολιτικής, που ασκείται μέσα στην επικοινωνιακή φούσκα που έχουν δημιουργήσει οι πολιτικοί. Έτσι κι αλλιώς, είναι είτε πολιτικός απατεώνας είτε ανόητος όποιος ευαγγελίζεται τις καινοτομίες σε μια οικονομία, όπου το 70% των Πελοποννήσιων απασχολείται σε επιχειρήσεις με λιγότερους από 10 εργαζόμενους, ενώ το 48,6% των απασχολούμενων είναι αυτοαπασχολούμενοι ή βοηθοί σε οικογενειακή επιχείρηση.
Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024
