Απευθύνεται κυρίως στην άρχουσα πολιτική, οικονομική και πνευματική ηγεσία, που περιφέρεται από συνέδριο σε συνέδριο, ενώ αδιαφορεί για την ανάγκη αναδιάρθρωσης της τοπικής οικονομίας, ώστε να μετακινηθούν παραγωγικοί συντελεστές από αντιπαραγωγικές σε παραγωγικές δραστηριότητες. Σε κάθε περίπτωση, και αντί να συζητούν περί ανέμων και υδάτων της κλιματικής αλλαγής, οι ηγέτες της Πελοποννήσου πρέπει να στρωθούν στη δουλειά, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα βρεθούν αντιμέτωποι με πρωτόγνωρα οικονομικά προβλήματα και κοινωνικές εκρήξεις περασμένων αιώνων. Ειλικρινά όμως δεν ξέρω αν η τοπική ηγεσία μπορεί να συνδεθεί με την κοινωνία ή αν τελικώς θα αποδειχθεί καταστροφική η διάλυση των παλιών πελατειακών δικτύων, που συνέδεαν τις κοινότητες με τα κόμματα εξουσίας. Προσωρινά, η ηγεσία βλέπει την Πελοπόννησο μέσα από τους καθρέφτες της εξουσίας, που αντικατοπτρίζουν το είδωλό της και για αυτό συνεχίζει ανυποψίαστη την καταστροφική και συνάμα αυτοκαταστροφική πορεία της.
Την καταστροφική πορεία της Περιφέρειας Πελοποννήσου καταγράφουν σχεδόν όλοι οι οικονομικοί και δημογραφικοί δείκτες της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και της Eurostat, που κατατάσσουν τον Μοριά στις εσχατιές της Ευρώπης. Ειδικά οι οικονομικοί ενδέχεται να ήταν και οι χειρότεροι δείκτες στην Ευρώπη, αν δεν επηρεάζονταν από τα μεγέθη της Motor Oil, που ενώ τυπικά δραστηριοποιείται στην Πελοπόννησο, ουσιαστικά λειτουργεί εντός του ιστού των Αθηνών. Αν αφαιρέσουμε τις εξαγωγές πετρελαίου από το ΑΕΠ της Πελοποννήσου, η Περιφέρεια ενδέχεται να είναι μεταξύ των δέκα πιο φτωχών Περιφερειών της Ευρώπης. Σίγουρα όμως είναι ανάμεσα στις Περιφέρειες που απειλούνται με ερήμωση μεγάλης έκτασής τους, καθώς ο γερασμένος πληθυσμός των χωριών και των κωμοπόλεων μειώνεται διαρκώς, επειδή οι νέοι αναζητούν στα μεγάλα αστικά κέντρα υψηλότερα εισοδήματα και σύγχρονες κοινωνικές δομές.
Αυτό το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον δεν μπορούν να το αλλάξουν οι χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, καθώς το μέγεθός τους θέτει τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια βελτίωσης της παραγωγικότητας και της πραγματικής αύξησης του εισοδήματος. Επειδή μάλιστα οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση σε τραπεζικά κεφάλαια για να επενδύσουν σε νέες τεχνολογίες, προσπαθούν να αναπληρώνουν το κεφάλαιο με εργασία, αυξάνοντας διαρκώς και αναποτελεσματικά τον χρόνο απασχόλησης. Η φθίνουσα πορεία μπορεί να ανακοπεί μόνο με την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων χάρη στην παροχή ελκυστικών κινήτρων. Η ηγεσία όμως της Πελοποννήσου αρνείται πεισματικά να ζητήσει επιπρόσθετα κίνητρα για προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων, επειδή θα πρέπει προηγουμένως να παραδεχτεί την αποτυχία των πολιτικών που ασκήθηκαν από όσους θριαμβολογούν στα συνέδρια για την… επιτυχία της πολιτικής τους. Ας είμαστε όμως επιτέλους ειλικρινείς: Η ασκούμενη πολιτική των τελευταίων δεκαετιών στην Περιφέρεια Πελοποννήσου απέτυχε πλήρως με ευθύνη όλων ανεξαιρέτως των ηγετών. Και αν η ηγεσία δεν αλλάξει πολιτική, σύντομα η Περιφέρεια Πελοποννήσου θα γίνει στα παγκόσμια συνέδρια παράδειγμα προς αποφυγή.
(Σ.Σ. Δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση στις 21 Δεκεμβρίου 2024)
