Σε κάθε περίπτωση οι προκάτοχοι του κ. Τσίπρα εκτός από χρήματα σπατάλησαν και πολυτιμότατο χρόνο, με συνέπεια η σημερινή κυβέρνηση να έχει στη διάθεσή της μόνο τέσσερις μήνες για να πείσει το εκλογικό σώμα και τους δανειστές ότι είναι ικανή να διαχειριστεί τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων πενήντα ετών. Δυστυχώς επίσης για τον κ. Τσίπρα χάθηκε ήδη ένας πολύτιμος μήνας σε διαπραγματεύσεις και τηλεοπτικές εμφανίσεις χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Τώρα λοιπόν οι υπουργοί πρέπει να τρέξουν ακόμα περισσότερο για να καλύψουν το χρόνο που έχασαν επειδή δεν κατάλαβαν πως τελείωσε η προεκλογική περίοδος. Αλλά πρώτα από όλα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν
ότι το ταμείο είναι άδειο και ότι πρέπει να μαζέψουν χρήματα για να υλοποιήσουν τις προεκλογικές τους εξαγγελίες. Στη συνέχεια η κυβέρνηση Τσίπρα για να μαζέψει χρήματα θα πρέπει να πατάξει τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά εκσυγχρονίζοντας το κράτος και τη δικαιοσύνη. Θα πρέπει δηλαδή μέσα σε τέσσερις μήνες να πετύχει αυτό που υποσχέθηκαν, αλλά δεν έκαναν, οι κυβερνήσεις των Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντώνη Σαμαρά.
Γιατί απέτυχαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις; Η απάντηση είναι απλή:
Απέτυχαν γιατί δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να συγκρουστούν με το σκληρό πυρήνα της εκλογικής τους πελατείας, που φοροδιαφεύγει και ζητάει ρουσφέτια σε βάρος των άλλων φωνάζοντας παράλληλα σε κάθε ευκαιρία “πού είναι το κράτος”. Απέτυχαν επίσης γιατί ήταν στελεχωμένες με ανίκανους που εκλέχτηκαν τάζοντας περισσότερα ρουσφέτια από τους συνυποψήφιους τους. Για να πετύχει λοιπόν η κυβέρνηση Τσίπρα θα πρέπει να συγκρουστεί με το φοροφυγά της διπλανής πόρτας και το διεφθαρμένο εφοριακό του διπλανού γραφείου. Θα πρέπει επίσης να συγκρουστεί με το δικηγόρο του παραδικαστικού που ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ και τον αριστερό μηχανικό που νομιμοποιεί αυθαίρετα. Κυρίως όμως πρέπει να συγκρουστεί με τον ψηφοφόρο που ξημεροβραδιάζεται στα κομματικά και βουλευτικά γραφεία ζητώντας ρουσφέτια. Η σύγκρουση αυτή ούτε εύκολη είναι ούτε αναίμακτη. Αν για παράδειγμα κλείσουν όλες οι πόρτες της φοροδιαφυγής με τη χρήση μόνο πλαστικού χρήματος σε όλες τις αγορές, μαζί θα κλείσουν και 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις που επιβιώνουν κλέβοντας φόρους. Αντέχει η ελληνική οικονομία ένα τέτοιο σοκ; Οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί εκτίμησαν ότι δεν αντέχει, γι' αυτό δεν άλλαξαν τίποτα. Τώρα είναι η σειρά του κ. Τσίπρα να εκτιμήσει την κατάσταση και να αποφασίσει για το αν θα συγκρουστεί με τον ψηφοφόρο της διπλανής πόρτας. Βεβαίως υπάρχουν στην κυβέρνηση και αυτοί που εκτιμούν ότι θα βρουν χρήματα στη λίστα Λαγκάρντ και ότι θα πατάξουν τη διαφθορά προκηρύσσοντας διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές συχνότητες. Αν η κυβέρνησή τους πιστέψει και συνεχίσει το κυνήγι του χαμένου θησαυρού στη λίστα Λαγκάρντ, απλώς θα χάσει τέσσερις μήνες και τη… δεδηλωμένη.
Με άλλα λόγια: Το πελατειακό διεφθαρμένο κράτος δεν δημιουργήθηκε από εξωγήινους. Χτίστηκε σιγά - σιγά από διεφθαρμένους πολιτικούς και ψηφοφόρους που ροκάνισαν μέχρι τελευταίας δεκάρας τα δάνεια και τις επιδοτήσεις τα οποία δόθηκαν για να εκσυγχρονιστεί το κράτος της Δεξιάς που είχε και αυτό χτιστεί με δανεικά και επιδοτήσεις για να αναχαιτιστεί ο κομμουνιστικός κίνδυνος. Ετσι το καράβι της Ελλάδας μπήκε στον 21ο αιώνα έχοντας στο τιμόνι του πολιτικούς ικανούς μόνο για ρουσφέτια και πλήρωμα εθισμένο στα δάνεια και στη διαφθορά. Οταν τελείωσαν τα δανεικά, πλήρωμα και καπεταναίοι αγανάκτησαν και άρχισαν να ψάχνουν για χρήματα πιστεύοντας πραγματικά ότι τα έχουν κλέψει οι μεγάλοι φοροφυγάδες και οι καμιά πεντακοσαριά διεφθαρμένοι πολιτικοί και επιχειρηματίες. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα δεν είναι μόνο οι ολιγάρχες φοροφυγάδες και διεφθαρμένοι. Διεφθαρμένος και φοροφυγάς είναι και ο ψηφοφόρος της διπλανής πόρτας. Η κυβέρνηση Τσίπρα για να πετύχει θα πρέπει να συγκρουστεί με τη διαφθορά της διπλανής πόρτας. Αν συγκρουστεί, έχει πιθανότητες να πετύχει σε τέσσερις μήνες όσα δεν πέτυχαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια. Σε διαφορετική περίπτωση…
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
