Σύμφωνα λοιπόν με την αντίληψη που κυριαρχούσε από την εποχή των "παχιών αγελάδων", οι Ελληνες πολιτικοί μπορούν να αυξάνουν συνεχώς την ποσότητα του χρήματος που κυκλοφορεί αλλά δεν τους αφήνουν διάφορα σκοτεινά κέντρα που δεν θέλουν να καταρρεύσει ο καπιταλισμός. Η αντίληψη αυτή πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις από το 2004 έως το 2008 όταν η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τα φθηνά επιτόκια της ευρωζώνης για να εκτοξεύσει τις κρατικές δαπάνες σε δυσθεώρητα ύψη.
Εκείνη την εποχή μονιμοποιήθηκαν χιλιάδες συμβασιούχοι του Δημοσίου ενώ άλλοι τόσοι που απασχολούνταν μέσω του προγράμματος "Stage" περίμεναν καρτερικά το προεδρικό διάταγμα που θα τους μονιμοποιούσε και αυτούς. Την ίδια ώρα οι δήμοι και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας έδιναν για ψύλλου πήδημα χρήματα με τη σέσουλα σε κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις και αν κάποιος ασκούσε κριτική του απαντούσαν: “Ευρωπαϊκά είναι τα χρήματα. Να μην τα πάρουμε;”.
Παράλληλα όποιος μπορούσε δεν πλήρωνε φόρους και κάπως έτσι τόσο το έλλειμμα όσο και το χρέος πήραν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Τότε ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κάλεσε τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς να πάρουν όλοι μαζί μέτρα γιατί ο ίδιος φοβόταν να αναλάβει μόνος του το πολιτικό κόστος. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απάντησε ότι “λεφτά υπάρχουν” και κάπως έτσι ξεκίνησε ο φαύλος κύκλος που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Κατά την ταπεινή μου άποψη ο κ. Καραμανλής θα έπρεπε να πάει μόνος του τα μέτρα στη Βουλή και ας τον έριχναν οι βουλευτές του.
Δραπέτευσε όμως μέσω εκλογών και ο λαός έδωσε εντολή στο Γιώργο Παπανδρέου να μοιράσει τα “λεφτά υπάρχουν”. Ο κ. Παπανδρέου και οι σύμβουλοί του Ελένη Παναρίτη, Νίκος Κοτζιάς και Λούκα Κατσέλη (ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε φύγει νωρίτερα από την παρέα) αφού έψαξαν σε Ανατολή και Δύση για να βρουν λεφτά κατέληξαν στο… Καστελλόριζο. Από εκεί ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούν να βρουν λεφτά αλλά το εκλογικό σώμα δεν τους πίστεψε και άρχισε να ψάχνει δεξιά και αριστερά για πρωθυπουργούς που θα μοιράσουν χρήματα όπως τον “παλιό καλό καιρό” του φθηνού χρήματος και των διακοποδανείων.
Αρχικά στράφηκαν στον Αντώνη Σαμαρά που τους έκλεισε το μάτι στο Ζάππειο αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να βρει τα λεφτά που δεν βρήκαν ο Κώστας Καραμανλής και ο Γιώργος Παπανδρέου. Εψαξε και αυτός σε Ανατολή και Δύση και αφού δεν βρήκε λεφτά θεσμοθέτησε τον ΕΝΦΙΑ για να έχει τα χρήματα που απαιτούνται για τη διατήρηση του σπάταλου κράτους που επανίδρυσε ο Κώστας Καραμανλής. Παράλληλα έκανε πάλι υπουργούς όσους είχαν… επανιδρύσει το κράτος αλλά οι νοικοκυραίοι δεν είχαν καμιά όρεξη να πληρώνουν φόρους για να συντηρείται το κράτος του Καραμανλή και έτσι στράφηκαν στον Αλέξη Τσίπρα που έλεγε ότι “λεφτά υπάρχουν” και ότι θα σκίσει το μνημόνιο μέρα μεσημέρι.
Την ίδια ώρα οι Ευρωπαίοι δεν υπέκυψαν στον εκβιασμό Σαμαρά που ζητούσε χρήματα για διορισμούς προκειμένου να μην έρθουν οι κομμουνιστές στην εξουσία. Κάπου εκεί, το Δεκέμβριο του 2014, έκλεισε ο κύκλος του μετεμφυλιακού κράτους αφού για πρώτη φορά από τον Δεκέμβριο του 1944 οι Δυτικοί αρνήθηκαν να δώσουν χρήματα στη Δεξιά για να αντιμετωπίσει τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Για πρώτη φορά οι πελάτες ένιωσαν τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια τους και στράφηκαν στην τελευταία τους ελπίδα, τον Αλέξη Τσίπρα. Με σύνθημα “Η ελπίδα έρχεται” και παρασύνθημα “λεφτά υπάρχουν” η αριστερή οπισθοφυλακή του κράτους της Δεξιάς κατέλαβε την εξουσία υπό την ανοχή -αν όχι με τις ευλογίες- του Κώστα Καραμανλή. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, η Ελένη Παναρίτη, ο Νίκος Κοτζιάς και η Λούκα Κατσέλη άρχισαν να ψάχνουν σε Ανατολή και Δύση για τα λεφτά που δεν βρήκαν ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς.
Την ίδια ώρα ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε από τους Δυτικούς να του δώσουν χρήματα για να μην αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την πρωθυπουργία ο… κομμουνιστής Παναγιώτης Λαφαζάνης. Ειλικρινά δεν ξέρω αν αυτός είναι ο τελευταίος εκ- βιασμός ή αν θα ζητήσουμε χρήματαγια να μην έρθουν οι ναζιστές στην εξουσία. Ξέρω όμως ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης, η Ελένη Παναρίτη, ο Νίκος Κοτζιάς και η Λούκα Κατσέλη δεν βρήκαν λεφτά και για αυτό οι νοικοκυραίοι θα ξαναπάνε ταμείο για να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ για να διατηρηθεί το κράτος που επανίδρυσε ο Κώστας Καραμανλής. Το μόνο που έχει αλλάξει από την εποχή της επανίδρυσης του κράτους είναι η άποψη του εκλογικού σώματος για το “λεφτά υπάρχουν”. Οι εκλογείς πείστηκαν ότι δεν υπάρχουν λεφτά και από εκεί και πέρα τίποτα δεν αποκλείεται. Ακόμα και η επιστροφή του Κώστα Καραμανλή από την αυτοεξορία της Ραφήνας. Ετσι και αλλιώς ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός που διαπίστωσε ότι δεν υπάρχουν λεφτά.
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
