Θα ληφθούν όμως οι αναγκαίες αποφάσεις ή θα δικαιωθούν ο Σόιμπλε και ο Λαφαζάνης, που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν έχει μέλλον στο ευρώ και πρέπει να επιστρέψει στη βαλκανική μιζέρια της δραχμής;
Εκτιμώ ότι κανένας αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά σε αυτό το ερώτημα, αφού τα κόμματα εξουσίας εξακολουθούν να αλληλοκατηγορούνται μεταξύ τους για το ποιο υπέγραψε, ευθύνεται ή ψήφισε το πιο σκληρό μνημόνιο. Βεβαίως τα κόμματα παραμένουν... αντιμνημονιακά, επειδή οι περισσότεροι Ελληνες δεν θέλουν να πιστέψουν ότι τελείωσε η εποχή της δανειακής ευημερίας, οπότε εξακολουθούν να ψάχνουν το μαγικό ραβδί που θα εξαφανίσει το χρέος και ταυτόχρονα θα εξασφαλίσει νέα δάνεια για τον περιούσιο λαό.
Δυστυχώς όμως, πίσω από όλα τα προεκλογικά ψέματα δεν κρύβεται κανένα μαγικό ραβδί - και ο αυριανός πρωθυπουργός, όπως και οι προκάτοχοί του, έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μεταρρυθμίσεις που θα συρρικνώσουν το εισόδημα των προνομιούχων κοινωνικών ομάδων, και στο να μη κάνει τίποτα, με αποτέλεσμα το εισόδημα όλων των Ελλήνων να διολισθήσει σε ακόμα χαμηλότερα επίπεδα. Εννοείται ότι όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί, από την εποχή του Σημίτη -όταν φοβήθηκε κι έκανε πίσω στο Ασφαλιστικό του Τ. Γιαννίτση-, έχουν προτιμήσει το δρόμο της διολίσθησης... είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί δεν μπορούν να συγκρουστούν με τις προνομιούχες κοινωνικές ομάδες.
Καταρχάς, κανένα κόμμα δεν έχει τη δύναμη για να συγκρουστεί με τη μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα των συνταξιούχων και να θεσπίσει μια εθνική σύνταξη, η οποία θα επιτρέπει τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που αποτελούν τροχοπέδη στην οικονομική ανάπτυξη. Υπενθυμίζω ότι, όταν πριν από λίγα χρόνια ο Στέφανος Μάνος είχε προτείνει εθνική σύνταξη 700 ευρώ για όλους τους Ελληνες, μόνο που δεν τον λιθοβόλησαν δημοσίως - και φυσικά οι κυβερνήτες επέλεξαν ξανά το δρόμο της… διολίσθησης, με στόχο να παραδοθεί η απασφαλισμένη χειροβομβίδα στον επόμενο πρωθυπουργό.
Κάπως έτσι φτάσαμε μέχρι εδώ, να συζητάμε τώρα για εθνική σύνταξη των 600 ευρώ (σύμφωνα με την «Εφημερίδα των Συντακτών»)· κι αν ο επόμενος πρωθυπουργός παραδώσει τη χειροβομβίδα στον... μεθεπόμενο, είναι σίγουρο ότι σύντομα θα συζητάμε για συντάξεις Βουλγαρίας κοντά στα 200 ευρώ. Τότε φυσικά θα χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο, που δεν συζητήσαμε ευθύς εξαρχής την πρόταση Μάνου - όπως το χτυπάμε χρόνια τώρα, γιατί στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ουρλιάζαμε αρνούμενοι να συζητήσουμε το Ασφαλιστικό του Τάσου Γιαννίτση.
Προσωπικά, εκτιμώ ότι το Ασφαλιστικό μπορεί να λυθεί μόνο με καθιέρωση μιας εθνικής σύνταξης, με παράλληλη ένταξη χιλιάδων μεταναστών στην νόμιμη παραγωγική δραστηριότητα, ώστε να βελτιωθεί η αναλογία εργαζόμενων - συνταξιούχων. Σήμερα έχουμε 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, περίπου 700.000 στο Δημόσιο, και 3 εκατομμύρια συνταξιούχους! Η αναλογία δεν θα γίνει βιώσιμη ακόμα κι αν τα επόμενα χρόνια επιτευχθούν τρελοί ρυθμοί ανάπτυξης με αποτέλεσμα να μηδενιστεί η ανεργία. Σε περίπτωση μηδενικής ανεργίας, θα έχουμε αναλογία 1,3 εργαζόμενους ανά συνταξιούχο - ενώ το 2010 στις ΗΠΑ η αναλογία ήταν 4,5 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο, και στη Γερμανία 3 εργαζόμενοι ανά συνταξιούχο.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 1η θέση μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε γήρανση πληθυσμού (ποσοστό αύξησης 21,4% μεταξύ των ετών 2001-2006) έναντι μέσου όρου της Ε.Ε. 17,2%.
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα και η Ιταλία καταγράφουν τον 3ο χαμηλότερο δείκτη γεννήσεων (9‰) στην Ε.Ε., μετά τη Γερμανία (8,4‰) και την Πορτογαλία (8,5‰).
Με δεδομένο ότι το ασφαλιστικό δεν μπορεί να λυθεί με περαιτέρω αύξηση των εισφορών -γιατί οι υψηλές εισφορές επιδεινώνουν την ανταγωνιστική θέση των επιχειρήσεων, με συνέπεια να μην μπορούν να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας- η αύξηση του αριθμού των εργαζόμενων αποτελεί μονόδρομο, και μπορεί να επιτευχθεί μόνο με ένταξη χιλιάδων μεταναστών στην παραγωγική δραστηριότητα.
Βεβαίως, αρχικά η ένταξη χιλιάδων εργαζόμενων στην αγορά εργασίας θα συμπιέσει τους μισθούς· αλλά οι απώλειες σύντομα θα ισοσκελιστούν από την αύξηση του εισοδήματος που θα προκαλέσει η καταναλωτική δαπάνη των μεταναστών.
Πώς είπατε; Αν έχουν κοστολογήσει τα κόμματα εναλλακτικά σχέδια ένταξης μεταναστών στην ελληνική οικονομία; Δεν θέλω να ακούω ανοησίες. Τα ελληνικά κόμματα δεν ασχολούνται παρά μόνο με την ψηφοθηρία - ενώ την ίδια ώρα ο πρόεδρος του γερμανικού συνδέσμου εργοδοτών Ινγκο Κράμερ θεωρεί ευλογία τους μετανάστες που φτάνουν στη Γερμανία για να καλύψουν τις 500.000 κενές θέσεις εργασίας. «Χωρίς τους μετανάστες, η Γερμανία θα χάσει ως το 2025 περισσότερους από 6,5 εκατομμύρια εργαζόμενους, οι οποίοι θα συνταξιοδοτηθούν - και γι’ αυτό τον λόγο είναι ξεκάθαρο ότι έχει ανάγκη από εξειδικευμένους μετανάστες». Θα πρέπει λοιπόν να προωθήσει την ενσωμάτωσή τους «με απλούς και κατανοητούς κανόνες» και «με λιγότερη γραφειοκρατία», όπως τονίζει ο διευθυντής της γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για την Εργασία (BA) Φρανκ Γιούργκεν Βάιζε.
Πίσω στα δικά μας όμως: Πόσα ευρώ θα είναι λοιπόν η εθνική σύνταξη στην Ελλάδα το 2025;
Θανάσης Λαγός
e-mail: lathanasis@yahoo.gr
