Αφησε να εννοηθεί ότι την “καταναλωτική ποιότητα” την καθορίζουν οι διαφημιστικές δαπάνες για το προϊόν και ότι σε καμία περίπτωση δεν αρκεί η παραγωγή καλύτερου προϊόντος από τους ανταγωνιστές. 

Δυστυχώς όμως οι Ελληνες παραγωγοί δεν έχουν μάθει ακόμα να επιδιώκουν τη μεγιστοποίηση του κέρδους και ενδιαφέρονται περισσότερο για την τιμή του ελαιολάδου και λιγότερο για τη μείωση του κόστους παραγωγής. Με ευθύνη της επιστημονικής κοινότητας που έχει αφήσει στο έλεος του Θεού και των εμπόρων τους παραγωγούς ελαιολάδου, οι Ελληνες αγρότες δεν έχουν μάθει ακόμα ότι ενώ δεν μπορούν να επηρεάσουν την τιμή του ελαιολάδου μπορούν να μειώσουν με συστηματική προσπάθεια το κόστος παραγωγής ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους. Γι' αυτό οι Ελληνες αγρότες κάθε χρόνο αγωνιούν περισσότερο για την τιμή του λαδιού, ενώ αγοράζουν όσο - όσο τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα. Γι' αυτό στο παρελθόν έχουμε διαβάσει εκατοντάδες δακρύβρεχτα ρεπορτάζ για τη χαμηλή τιμή του λαδιού και ελάχιστα για τα πανάκριβα εφόδια ή για τη δυσκολία απόσβεσης των μηχανημάτων. Βεβαίως η επιστημονική κοινότητα έχει άλλοθι για την απουσία της από την παραγωγική διαδικασία και το προβάλλει σε κάθε συνέδριο τονίζοντας τη σημασία του μικρού ιδιοκτησιακού κλήρου στη διαμόρφωση του κόστους παραγωγής. Οι αγρότες της Τριφυλίας έχουν άραγε μεγαλύτερο κλήρο από τους υπόλοιπους ή απλώς αξιοποίησαν την τεχνολογία για να μειώσουν το κόστος παραγωγής των θερμοκηπευτικών καλλιεργειών με αποτέλεσμα να παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα που εξάγονται σε όλη την Ευρώπη; 

Δεν περιμένω απάντηση από την ελληνική επιστημονική κοινότητα που περιμένει διορισμό σε κάποιο ινστιτούτο αργόσχολων. Απλώς θυμήθηκα την κουβέντα με τον Κινέζο κυβερνητικό αξιωματούχο όταν διάβασα χθες: “Πέρα από τον Ατλαντικό, στις ΗΠΑ, όμως μια εταιρεία με την επωνυμία Καλιφόρνια Olive Ranch διαταράσσει την παράδοση. Με περίπου 2.200 στρέμματα ελιές βόρεια του Σακραμέντο, είναι μια βιομηχανία θαύμα. Τα 1,3 εκατομμύρια δέντρα που υπάρχουν έχουν φυτευτεί με τρόπο εξαιρετικό. Η πυκνότητα μεταξύ των ελαιόδεντρων αφήνει ένα μηχάνημα να πλαισιώσει τα δέντρα και να συγκεντρώσει τις ελιές σε ελάχιστο χρόνο που μπορεί να φθάσει στα 3.200 λίτρα ελαιολάδου την ώρα”.

Σαν να ακούω από το μακρινό μέλλον το σύνθημα: “Φονιάδες των… ελιών, Αμερικάνοι”.

Θανάσης Λαγός

e-mail: lathanasis@yahoo.gr