Η απομόνωση της Περιφέρειας Πελοποννήσου από το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο ενδέχεται να οδηγήσει σε απόσυρση επενδύσεων, καθώς τα εμπορεύματα των τρένων της μετρικής γραμμής θα πρέπει να μεταφορτωθούν στην Κόρινθο σε συρμούς κανονικής γραμμής, με συνέπεια να χάνονται χρόνος και χρήματα”.
Με αφορμή το ρεπορτάζ αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι ο σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο δεν είναι στις προτεραιότητες της Πολιτείας, και η απαξίωσή του θα συνεχιστεί παρά την (αποσπασματική) προσπάθεια της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Η επαναλειτουργία της γραμμής Κόρινθος - Αργος - Ναύπλιο, με μετεπιβίβαση στην Κόρινθο, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους αυτοκινητόδρομους και τις οδικές μεταφορές. Το τρένο με την ίδια χάραξη από την εποχή του Τρικούπη δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικό.
Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για τη συνέχιση της προσπάθειας και την επαναλειτουργία της γραμμής μέχρι την Τρίπολη και την Καλαμάτα. Με τη χάραξη αυτή, ό,τι βελτίωση και να γίνει με την κανονικοποίηση της γραμμής και χωρίς μετεπιβίβαση στην Κόρινθο, το τρένο δεν θα γίνει ελκυστικό, καθώς δεν θα προσφέρει γρήγορη μετακίνηση. Οταν το λεωφορείο από την Καλαμάτα ως την Αθήνα κάνει 3 ώρες, κανένας δεν θα προτιμάει το τρένο.
Να μην ξεχνάμε και τα 100 εκ. ευρώ, που δόθηκαν για την ανακαίνιση της γραμμής από την Κόρινθο έως την Καλαμάτα, αλλά η γραμμή έκλεισε.
Η μόνη γραμμή που μπορεί να είναι ανταγωνιστική είναι η Πάτρα - Πύργος - Καλό Νερό, γιατί έχει ιδανική χάραξη. Από το Καλό Νερό μέχρι την Καλαμάτα γίνεται προβληματική και φρενάρει το οποιοδήποτε επενδυτικό ενδιαφέρον.
Για να γίνει ελκυστικός και ανταγωνιστικός ο σιδηρόδρομος στην Πελοπόννησο, χρειάζεται άλλη πολιτική, που παραμένει άφαντη.