Και μπορεί ευτυχώς όλα να πήγαν καλά και το περιστατικό να μην πήρε τραγική τροπή, όπως αυτά που παλαιότερα στον ίδιο χώρο στοίχισαν τη ζωή νέων ανθρώπων, χτύπησε όμως ξανά… καμπανάκι.

Πρόκειται φυσικά για χώρο ιδιαίτερου κάλλους, που προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες, χωρίς όμως να έχουν εξασφαλιστεί οι απαιτούμενες συνθήκες ασφαλείας. Άλλωστε εκκρεμούν μελέτες για την ασφάλεια των επισκεπτών, ανάγκη που προέκυψε… μετά Χριστόν κι αφού πρώτα χάθηκαν ζωές.

Στο χώρο, όπως αναφέρεται και σε πινακίδες, καθένας εισέρχεται με δική του ευθύνη, αυτό όμως δεν μειώνει τους όποιους κινδύνους -αν και καθεμιά από τις περιπτώσεις ατυχημάτων ή δυστυχημάτων που έχουν σημειωθεί διαφέρει μεταξύ της.

Αυτό που απαιτείται σίγουρα είναι η μεγάλη προσοχή από κάθε επισκέπτη και η συνειδητοποίηση ότι ο χώρος κρύβει κινδύνους. Πιθανόν η σύσταση ενός φορέα διαχείρισης τόσο του Πολυλιμνίου, όσο και άλλων αντίστοιχων χώρων στη Μεσσηνία (βλ. Νέδα) θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίσπευση των διαδικασιών για τη μείωση των κινδύνων. Δεδομένου μάλιστα ότι έχει αρκετά δυσπρόσιτα σημεία, όπου συχνά δεν πιάνουν σήμα ούτε οι ασύρματοι της Πυροσβεστικής και που η άμεση επέμβαση του ΕΚΑΒ είναι αδύνατη, γίνεται αντιληπτό ότι τελικά υπάρχουν… παγίδες!

Μετά πάντως από τα τραγικά γεγονότα του παρελθόντος, το θέμα “καίει” τόσο πολύ που δύσκολα κάποιος θα βγει μπροστά για να προτείνει άμεσες λύσεις και για αυτό ίσως ένας φορέας διαχείρισης θα μπορούσε να παίξει στο μέλλον καθοριστικό ρόλο.