Αυτό που δεν είχαμε δει μέχρι τώρα είναι σκηνικό βίας με εμπλοκή γονέων. Το χθεσινό περιστατικό με τις γροθιές και τις κλοτσιές και τον τραυματισμό γονέα από άλλον γονέα δεν είχε προηγούμενο, τουλάχιστον για τα τοπικά δεδομένα. Το τι είχε προηγηθεί και το ποιος είχε ή δεν είχε δίκιο είναι κάτι που θα πρέπει να  απασχολήσει την Αστυνομία και τις δικαστικές αρχές, αλλά όχι την κοινωνία. Ό,τι κι αν είχε προηγηθεί, το σχολικό περιβάλλον δεν είναι χώρος για να λύνουν τις διαφορές τους οι γονείς και μάλιστα με τόση βία μπροστά στα μάτια των παιδιών.

Όταν παιδιά δημοτικού είναι μάρτυρες τέτοιων καταστάσεων, πώς θα τους ζητήσουν οι γονείς τους να μην ασκούν βία και να μην μιμηθούν στο μέλλον τέτοια σκηνικά;

Όλα τα παραπάνω ίσως σε κάποιους να φαντάζουν ηθικολογία, είναι όμως σκέψεις που από χθες συζητιούνται μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών με αφορμή το σκληρό περιστατικό στο 7ο Δημοτικό. 

Η βία ούτε νέο φαινόμενο είναι, ούτε θα εκλείψει. Αυτό που δημιουργεί προβληματισμό όμως είναι η συχνότητα, οι ηλικίες, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο κατά καιρούς κάνει την εμφάνισή της, δημιουργώντας παράλληλα συνθήκες για τον πολλαπλασιασμό της.