Σημειώναμε χαρακτηριστικά στις 15-10-2010 «…Ακόμα όμως και οι καλύτερες των προθέσεων μπορεί τελικά να μετατραπούν σε μεγάλο φιάσκο δημιουργώντας εκρηκτικές, αν όχι διαλυτικές, καταστάσεις. Το μεγάλο αγκάθι στη διοικητική αναδιάρθρωση είναι η χωροθέτηση των νέων περιφερειών και δήμων…. Σε ό,τι αφορά τις περιφέρειες άγνωστη παραμένει ακόμα η πρόταση για την χωροθέτησή τους. Θα είναι όμως τραγικό αν προωθηθούν λύσεις όχι με βάση τη λογική - για παράδειγμα ενιαία Πελοπόννησος – αλλά με βάση κομματικές ή τοπικιστικές σκοπιμότητες».
Οι έχοντες τότε την ευθύνη, αλλά και οι ευρισκόμενοι σε καίριες θέσεις που μπορούσαν να σπρώξουν τα πράγματα, έθεταν άλλες προτεραιότητες ή σιωπούσαν. Τώρα κάποιοι το θυμήθηκαν, και αυτό είναι από τη μια πλευρά καλό αλλά από την άλλη υπογραμμίζει το μέγεθος της αναξιοπιστίας του «χθες κάηκε, σήμερα βρώμισε». Και στο θέμα αυτό αναδεικνύεται η παλαιοκομματική τακτική ενός πολιτικού προσωπικού που νομίζει ότι απευθύνεται σε λωτοφάγους, παριστάνοντας τη φρεσκαδούρα, ενώ προέρχεται από τα πιο βαθειά και αναχρονιστικά κομματικά θερμοκήπια του παραγοντισμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο υπάρχει ο κίνδυνος το σημαντικό θέμα της ενιαίας Πελοποννήσου να θυσιαστεί ως σημαία ευκαιρίας από ένα πολιτικό προσωπικό που σχεδιάζει με βάση τα δικά του προτάγματα.
Η Πελοπόννησος για λόγους τοπικισμού και κυρίως προσωπικού πολιτικού καιροσκοπισμού χωρίστηκε πριν από χρόνια διοικητικά στα δύο. Η ενοποίηση της Πελοποννήσου θα μπορούσε να φέρει το συμβολισμό της ήττας του πολιτικού καιροσκοπισμού και της επικράτησης του ορθολογισμού. Η κοινή πολιτική λογική να επικρατήσει έναντι του ανορθολογισμού που χρόνια τώρα έβαζε πάνω από το αναπτυξιακό συμφέρον τα θέλω του κάθε κομματικού κοτζαμπάση που ήθελε την έδρα στο χωρίο του ή γιατί του έβγαιναν καλύτερα τα κουκιά στο συγκεκριμένο εκλογικό χάρτη.
Πέρα, λοιπόν, από τις σκοπιμότητες του ενός ή του άλλου, το ζήτημα της ενιαίας Πελοποννήσου έχει τεράστιο αναπτυξιακό ενδιαφέρον. Καταρχήν, γιατί η διοικητική συνένωση δημιουργεί ένα νέο τουριστικό προϊόν με τεράστιο συμβολισμό και αξία. Το καινούργιο νησί θα έχει δύο παγκοσμίως αναγνωρίσιμα σημεία στο πακέτο του, την Αρχαία Ολυμπία και την Επίδαυρο, δεκάδες άλλα σημαντικά μνημεία και ιστορικούς τόπους μαζί με εκατοντάδες μέτρα παραλίας και μοναδικά τοπία. Η διοικητική μεταρρύθμιση θα δώσει, επιπλέον, ώθηση στην ενδοπεριφερειακή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα ενώ θα καταστήσει επιτακτική την ανάγκη ολοκλήρωσης υποδομών ενδοπεριφερειακού πλέον χαρακτήρα όπως είναι η Ολυμπία Οδός αλλά και δρόμοι όπως το Τρίπολη – Αρχαία Ολυμπία.
Οι πληροφορίες συγκλίνουν στ ότι το επόμενο διάστημα θα προωθηθούν αλλαγές στον Καλλικράτη που επικεντρώνονται στο εκλογικό σύστημα. Υπάρχει στο εσωτερικό της κυβέρνησης μια συζήτηση ότι οι αλλαγές δεν μπορούν να έχουν τόσο στενό χαρακτήρα, γιαυτό και έχουν ανοίξει διάφορα θέματα, από το σπάσιμο δήμων σε νησιά έως την ενοποίηση της Πελοποννήσου. Με λίγα λόγια, υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας. Να επικρατήσει η λογική απόφαση για την Πελοπόννησο προκειμένου να ισορροπήσει το σύστημα σε σχέση με άλλους αναχρονισμούς που θα επιδιωχθούν. Ακόμα όμως και έτσι θα πρέπει να ανοίξει σε τοπικό επίπεδο η συζήτηση για το μεγάλο αυτό θέμα με θεσμικό χαρακτήρα και με υπεύθυνες και δεσμευτικές απαντήσεις απ όλους. Τα κόμματα και οι εκπρόσωποί τους, για παράδειγμα, δεν μπορούν να λένε άλλα εδώ και τα αντίθετά τους στην Τρίπολη ή την Πάτρα. Γιατί το πού θα είναι η έδρα της Περιφέρειας – μαζί με μια σειρά άλλων θεμάτων που αυτό συνεπάγεται - είναι το κλειδί που ανοίγει ή κλείνει τη συζήτηση.
Η πρόταση που κατατέθηκε προ ημερών για ορισμό της Αρχαίας Ολυμπίας ως έδρας της νέας Περιφέρειας μπορεί να έχει ισχυρό συμβολισμό και να αντιμετωπίζει σε επίπεδο εντυπώσεων το θέμα, υπάρχουν όμως σημαντικά ζητήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν μέσω αυτής της πρότασης. Είναι προφανές ότι δεν γίνεται να μετακομίσουν οι έδρες όλων των αποκεντρωμένων υπηρεσιών μαζί με τους υπαλλήλους τους στην Αρχαία Ολυμπία. Η λογική πρέπει, λοιπόν, να επικρατήσει και σε αυτό το θέμα και να συνομολογήσουμε με ευθύτητα και ρεαλισμό ότι αν θέλουμε ενιαία περιφέρεια δεν μπορεί παρά η έδρα να πάει στην Πάτρα. Να συνυπολογίσουμε επίσης ότι αν συνενωθεί η περιφέρεια θα υπάρξουν και αντίστοιχες συνενώσεις σε άλλες υποδομές, για παράδειγμα στην υγεία και την εκπαίδευση. Όλα αυτά είναι καλό να τα θέσουν όλοι με ειλικρίνεια, με σοβαρότητα γιατί τα ζητήματα είναι πολύ σημαντικά για να θυσιάζονται στο βωμό των προσωπικών ευκαιριακών επιδιώξεων.
Υ.Γ. Το αίτημα για την Καλαμάτα πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021 γίνεται γιατί, σύμφωνα με το δήμο, από εδώ ξεκίνησε η επανάσταση του 1821! Δεν ξέρουμε πόσο σχετική είναι η επανάσταση του 1821 με το θεσμό των πολιτιστικών πρωτευουσών της Ευρώπης αλλά είμαστε σίγουροι ότι η Καλαμάτα έχει αρκετούς πολύ πιο σχετικούς λόγους για να διεκδικήσει τη συγκεκριμένη διοργάνωση. Το να βλέπουμε την Ευρώπη μέσα από την ανάγνωση της δικής μας ιστορίας είναι το πρόβλημα που μας οδηγεί με μικρά βήματα καθημερινά εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν θα είμαστε στην Ευρώπη το 2021 για να είμαστε πολιτιστική πρωτεύουσα ή θα πάρει τη θέση μας κάποια άλλη χώρα για να αποτελέσει δίδυμο με την πόλη της Ρουμανίας. Σε κάθε περίπτωση βέβαια εμείς τα 200 χρόνια από την επανάσταση μπορούμε να τα γιορτάσουμε υπερηφάνως και εκτός Ευρώπης. Ας μην ξεχνούμε ότι για τον εορτασμό «πολιτιστικών» γεγονότων αυτού του επιπέδου έχουμε αποκτήσει εμπειρία από την περίοδο της επταετίας στην οποία διαμορφώθηκαν χαρακτήρες και αισθητικές αντιλήψεις που οδηγούν σήμερα στη διατύπωση αυτών των προτάσεων.
panagopg@gmail.com
